Νίκος Εγγονόπουλος
ΠΟΙΗΜΑ ΠΟΥ ΤΟΥ ΛΕΙΠΕΙ Η ΧΑΡΑ
ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΟ ΣΕ ΓΥΝΑΙΚΑ ΥΠΕΡΟΧΗ
ΔΩΡΗΤΡΙΑ ΠΟΘΟΥ ΚΑΙ ΓΑΛΗΝΗΣ
Αφού το θέλεις
γυναίκα αρμονική κι ωραία
έτσι καθώς ένα βράδυ του Μάιου τοποθέτησες απλά κι ευγενικά
μιαν άσπρη ζωντανή γαρδένια
ανάμεσα στα νεκρά λουλούδια
μέσα στο παλιό - ιταλικό μου φαίνεται - βάζο με παραστάσεις
γαλάζιες τεράτων και χιμαιρών
έλα
πέσε στα χεριά μου
και χάρισε μου
- αφού το θέλεις -
τη θλίψη του πρασίνου βλέμματος σου
τη βαθιά πίκρα των κόκκινων χειλιών σου
τη νύχτα των μυστηρίων που είναι πλεγμένη μέσα
στα μακριά μαλλιά σου
τη σποδό του υπέροχου σώματος σου.
17 σχόλια:
Μενέλαος Λουντέμης
Από τη συλλογή "Τα αντικλείδια"
Ερωτικό κάλεσμα
Έλα κοντά μου , δεν είμαι η φωτιά.
Τις φωτιές τις σβήνουν τα ποτάμια.
Τις πνίγουν οι νεροποντές.
Τις κυνηγούν οι βοριάδες.
Δεν είμαι , δεν είμαι η φωτιά.
Έλα κοντά μου δεν είμαι άνεμος.
Τους άνεμους τους κόβουν τα βουνά.
Τους βουβαίνουν τα λιοπύρια.
Τους σαρώνουν οι κατακλυσμοί.
Δεν είμαι, δεν είμαι ο άνεμος.
Εγώ δεν είμαι παρά ένας στρατηλάτης
ένας αποσταμένος περπατητής
που ακούμπησε στη ρίζα μιας ελιάς
ν' ακούσει το τραγούδι των γρύλων.
Κι αν θέλεις, έλα να τ' ακούσουμε μαζί.
θα στο'πω αλλη μια φορα...
εισαι απιστευτος...ειναι το τραγουδι που θα σου ζητουσα στην επομενη σου αναρτηση...με προλαβες...
ετσι...ονειρο ητανε...
και τα ονειρα πολλες φορες ειναι πιο ζωντανα απο την την πραγματικη ζωη μας...γι'αυτα τα ονειρα αξιζει να ζουμε...κι ας μενουν απραγματοποιητα...ισως τα ομορφα ονειρα ειναι και ασσυληπτα...ισως...δεν ξερω πια...
ξερω μονο οτι θα παραμεινει ονειρο...οτι θα'ρχεται καθε βραδυ,θα το ζω και καθε πρωι θα σβηνει και παλι...και θα μενει αδειο το δωματιο,οπως και η ψυχη μου...
κι οτι αλλη φορα,δε θα σου δειξω αυτες τις στιγμες αδυναμιας...προσπαθω να τις κραταω μονο για μενα...αλλα ηταν η συνεχεια της πρωινης μας συζητησης...
φιλι κολλητουλη μου...σαν σε ονειρο...
κολλητούλα
το τραγούδι αυτό είναι για μένα κάτι πολύ σημαντικό!!!!
Δεν πρόκειται να το ξεχάσω ποτέ!!! Είναι μερικά σημάδια που δεν θα αφήσω να σβήσουν δεν ............
όσα όνειρα και να έρθουν η ψυχή δεν θα μπορέσει να γιατρευτεί. όσα χάδια και να δεχτεί το κορμί, η ψυχή θα είναι μετέωρη στο πουθενά.
Δεν ξέρω για σένα το πόσο δυνατή είσαι, αν και φοβάμαι πως είσαι τόσο δυνατή που μπορείς ακόμα και την ψυχή να παγώσεις, αλλά εγώ δεν μπόρεσα ποτέ να γίνω δυνατός.
Σήμερα κολλητούλα μου λυπάμαι που θα το πω μα .... σε μίσησα ............ μη με παρεξηγείς ..... μα με το μίσος ποτέ δεν ξέρεις τι σου ξημερώνει .... ίσως σε μίσησα γιατί δεν θα μπορούσα να μισήσω αυτόν που .... ίσως γιατί δεν μπορώ να μισήσω τον εαυτό μου....... ίσως σε μίσησα απο αγάπη.... ίσως .... είναι τόσα πολλά ......
......
Νιώσε τα πόδια που γυρνούν
γύρω, γύρω, γύρω,
σε αλλόκοτο χορό τρέλας
σε μυστικό βηματισμό άπνοιας
αγκαλιασμένα ψυχή και σώμα
σε ένα κορμί και μια πνοή
στον παραλογισμό του έρωτα
και στου χαμού το χάδι
Φάντασμα έγινες ψυχή
και στοίχειωσες τον χρόνο
στα μονοπάτια του ουρανού
και στης ψυχής τον πόνο
.........
Κολλητούλα είχε καιρό να μου βγει μια τέτοια διάθεση, είχε καιρό που οι λέξεις αρνιόταν να βγουν και να στοιχηθούν σε φράσεις και να που τώρα έγινε......έστω σε αλλόκοτη σειρά ..... αφορμή η κουβέντα μας ..... αιτία κάτι που δεν θα καταλάβεις .......
όπως και να έχει όμως σήμερα δεν θα σου δώσω φιλί κολλητούλα ....... βλέπεις δεν θα έρθει ποτέ σε σένα.........
οταν χρειαζεται, το κανεις κι αυτο...παγωνεις την ψυχη...παγωνεις τα θελω σου...και ξερεις γιατι?
γιατι ετσι μονο κρατας την ομορφια των συναισθηματων μεσα σου...
οταν τα "θελω " σου,ειναι πιο πολλα απο τα "πρεπει"
οξυμωρο,αλλα ειναι η πραγματικοτητα...
μου ειπε "εκεινος" που δεν θα μπορουσες να μισησεις οτι ο ερωτας ειναι εγωιστης...να το δω κι ετσι...
αν ενιωθα εγωιστρια θα ημουν εκει...προτιμησα να φυγω...
γιατι αυτα τα συναισθηματα που νιωθω καλυπτουν το κενο της ψυχης...ειναι τοσο δυνατα και τοσο εντονα που καλυπτουν ακομα και τον πονο...
γι'αυτο δεν ειναι εγωιστης ο ερωτας,ουτε η αγαπη μπορει να γινει κτητικη...
ακομα κι ετσι δεν μετανιωνω...ειχα την ευκαιρια να νιωσω...να βιωσω να αισθανθω ζωντανη...κι αυτο αν καταφερεις να το ζησεις εστω για μια φορα ειναι αρκετο...
γι'αυτο οσα χαδια και να δεχτει το κορμι,ποτε δε θα ειναι σαν εκεινο το χαδι...οσα φιλια,ποτε σαν το φιλι...εκεινο που δεν ξεθωριαζει...
ισως γι'αυτο ειναι στιγμες που μισω κι εγω τον εαυτο μου... γιατι δε θα μπορουσα να μισησω ποτε εκεινον... γιατι το παιζω δυνατη,ενω δεν ειμαι... γιατι αρνιεμαι αυτο που θελω πιο πολυ απο καθε τι...ισως γιατι το σωστο και το λαθος εχουν μια εννοια κι εχω μπερδευτει...
φιλι μη μου δωσεις...μια αγκαλια ομως την χρειαζομαι...
Αχχχχ
τι ρομαντικό!
Φιλιά πολλά και καλή εβδομάδα
George
Καλησπέρα Γιώργο μου,
Ελπίζω η διάθεσή του ποστ σου να είναι απλώς η ρομαντική και ευαίσθητη πλευρά του George… και να μη βιώνεις κάτι ανάλογο στη ζωή σου…
Δεν αξίζει πίστεψέ με να τιμωρούμε τόσο σκληρά και άδικα το πλάσμα που ζει μέσα μας…αυτό το πλάσμα έχει μόνο εμάς…ζητάει αγάπη και στοργή μόνο από εμάς…και εμείς πλανιόμαστε δεξιά και αριστερά και ψάχνουμε δήθεν την αγάπη…και δεν κοιτάζουμε μέσα μας…να δούμε πως η αγάπη είναι μέσα μας…
Σου εύχομαι να έχεις μια όμορφη εβδομάδα!
…σου στέλνω μια αγκαλιά φιλιά…κι ας λες ότι είμαι μακριά…και δεν έρχονται…
Εκείνο που θέλω να πω…είναι ότι σε ΝΙΩΘΩ!
κολλητούλα μου
το σωστό και το λάθος έχουν μια έννοια .....
...............................
συνεχίζεις να με χτυπάς στο στομάχι
...............................
..............................
πάντως εγώ θέλω να σε αγκαλιάσω χίλιες φορές .......
Αγγελάκι
άσε τα σάπια σου
ξέρω καλά σου λέω τον ρομαντισμό του σκορπιού!!!!!!
φιλιά καλή μου!!!
Κοράλλι μου
όμορφο και καλό,
την απάντηση στο σχόλιο σου την διάβασα στο "ζήσε" που έβαλες σήμερα!!
Το θέμα μου είναι οτι η κολλητούλα μου έξυσε πληγές που καιρό προσπάθησα να ξεχάσω και που δυστυχώς ή και ευτυχώς, έφτασαν λίγες κουβέντες να γυρίσω πίσω..........
Πως να ζήσω λοιπόν??? Πώς μπορώ??
Όμως καλά τα λες!!! Μέσα μου όλες οι απαντήσεις!!!!
Μέσα μου και ο παραλογισμός!!!
Και δεν ξέρω πως τα καταφέρνω πάντα να τα βγάζω όλα ανάποδα!!!!
Τα φιλιά έφτασαν!! Πάντα φθάνουν και μάλιστα έρχονται γεμάτα χαρά!!!!
Όπως και αυτό το Νιώθω σου!!!!!! Το ένιωσα παρέα σου!!!!
Μου επιτρέπεις το φιλί??
Απαλό χωρίς να αφήσει ίχνη!!! Ανεπαίσθητο ίσως για να μην το καταλάβεις!!!!
Και λίγη ποίηση ακόμη George :-)
Μιας και εκτός των μουσικών "κοινών" πήγαμε και στα ποιητικά!
Αγάπης Αγώνας Άγονος" - Ελλήνων Ποιητών!
Καλή εβδομάδα :-)
Βάσσια μου
χαίρομαι που ανακαλύψαμε και νέο σημείο κοινών μεταξύ μας.....
Όλα τα αποσπάσματα που διάβασα είναι υπέροχα!!! Εκείνο της Πολυδούρη δεν το γνώριζα μα ήταν τόσο όμορφο!!
Ας αποκαλύψω οτι ο Καβάφης είναι ο αγαπημένος μου!!!
Ας αποκαλύψω οτι η ποίηση λειτουργεί μέσα μου ως καταφύγιο! Αυτό που μου προσφέρει την ζεστασιά όταν μου λείπει και μου φέρνει λουλούδια όταν η μπόχα του τσιγάρου της καθημερινότητας έχει γεμίσει τον αγέρα δίπλα μου. Όταν ο έρωτας περνά δίπλα και χάνεται κάπου μακριά εκεί που τα μάτια μου δεν βλέπουν.
Σε ευχαριστώ Βάσσια!!! Καλή σου εβδομάδα!!!!
George,
Αφιερωμένο
Μήπως σου διώξει τη λύπη....
Κι αυτό!
Καλό βράδυ. Τα λόγια στο ποστ πολύ όμορφα είναι...
Ερατώ
σε ευχαριστώ για την όμορφη αφιέρωση. "Ερωτικό κάλεσμα" λέει ......
και το συμπληρώνεις με το "ποιος έχει λόγο στην αγάπη"
αλήθεια ποιος έχει λόγο στην αγάπη για να με βγάλει απ' τα δεσμά της ....... αφού πονάει για κάποιον άλλο και εγώ είμαι μακριά της......
σε ευχαριστώ πολύ πολύ Ερατώ μου
τα λόγια είναι δανεισμένα απο τον πρώτο συγγραφέα που διάβασα
τότε στα 14 χρόνια μου ......
Πω πω , αρχίσατε τα ακαταλαβίστικα....
Πάω να πιώ εναν καφέ να συνέλθω.
Τάκις
ακόμα να τελειώσεις με αυτόν τον καφέ???
Έλα και θα κόψουμε τα ακαταλαβίστικα!!!
Έλα σου το υπόσχομαι!!!!
Όπως θα έλεγα και εγώ σε απλά πειρατικά...
"Γειά σου μωρό.
Τ'ονοματάκι σου είπαμε;"
Θα μπορούσα να έχω το ψευδώνυμο Osiropoulos σε αυτή την περίπτωση, αλλά τότε δεν θα ήμουν από την Αίγυπτο, αλλά από την Πελοπόνησσο.
Τες πα... να μην σας μπερδεύω με τα υπαρξιακά μου.
Καμιά φραπεδιά πουθενά;
Καλημέρα George
Cya Man ;)
Γιώργο συμφωνούμε απόλυτα.
Προσωπικά λέω πάντα ότι η ποίηση είναι η ασπίδα της ψυχής.
Και ο Καβάφης είναι ο λατρεμένος μου!
Φιλιά :-)
Δημοσίευση σχολίου