Τρίτη, Φεβρουαρίου 23, 2010

Ένα ψέμα…..

Άνοιξε μου να κρυφτώ.

Να χωθώ στην αγκαλιά σου να χαθώ.

Να ακούσω τους χτύπους της καρδιάς σου να δίνουν τον ρυθμό της ζωής.

Να ακροβατώ σαν σχοινοβάτης στο όνειρο και στην ζωή.

Να πάρω της ανάσας σου φιλί, αμάλγαμα στου νου το μονοπάτι.

Άνοιξε μου να κρυφτώ απ’ της μιζέριας την ανθρώπινη θυσία.

Να βρει ψυχή το στριφογύρισμα του νου και να πετάξει σαν πουλί στο γαλανό σου ουρανό

Πέρα μακριά στου κόσμου τις αλάνες να φέρει ο χτύπος δάκρυ και φιλί

Τον πόθο να καθίσει βασιλιά,  τον πόνο να πετάξει στα σκυλιά

 

Κάποτε μου ζήτησες παραμύθι. Τώρα σου ζητώ ένα ψέμα. Ένα ψέμα να μοιάζει αληθινό. Ένα ψέμα για να ζω.

 

Ελάτε λοιπόν …… Πέστε μου ένα ψέμα, …….μεγάλο ή μικρό, ……… μόνο να μοιάζει αληθινό

Παρασκευή, Φεβρουαρίου 19, 2010

Προβληματισμοί ……

Σήμερα το πρωί ανοίγοντας τον υπολογιστή μου, βρήκα στα μεϊλ να με περιμένει ένα μέϊλ λίγο διαφορετικό. Ένα μεϊλ γεμάτο ανησυχίες και προβληματισμούς. Επειδή το μεϊλ αφορά τον χώρο των μπλόγκ σκέφτηκα να το μοιραστώ μαζί σας και να ακούσω τις απόψεις σας. Και για να μην πείτε ότι είναι άπρεπο να βγάζεις στην φόρα τις σκέψεις κάποιου που τις έστειλε στο προσωπικό σου μεϊλ (και θα συμφωνήσω μαζί σας) να σας πω ότι πριν τις δημοσιεύσω εξασφάλισα την συναίνεση του συγγραφέα και έτσι τώρα  προχωράω στην ανάρτηση. Δείτε λοιπόν μερικές από τις σκέψεις και τους προβληματισμούς :

“ …… χάζευα σε διάφορα blogs τώρα και κάτι  μ’ εκνεύρισε...

όλοι  γράφουν για την μοναδική τους αγάπη,που δεν είχε ανταπόκριση,για ανεκπλήρωτες επιθυμίες,για παράνομους έρωτες,για τις σχέσεις ανθρώπων γενικότερα,για όλα αυτά που θέλουμε και δεν έχουμε...όλα ρομαντικά και ποιητικά

και τρέχουν όλοι να παρηγορήσουν,να συμβουλέψουν,να πουν τη δική τους παρόμοια ιστορία με όσο γίνεται πιο μεγάλη έμφαση,σα να γράφεις έκθεση στο δημοτικό...

πόσο έξω απ' τη πραγματικότητα είναι όλα αυτά...ποσό καταπιεσμένοι είμαστε τελικά και προσπαθούμε να εκτονωθούμε αφήνοντας τις σκέψεις μας,μ'αυτο τον τρόπο...

δε ξέρω..τι είναι τελικά...η έλλειψη επικοινωνίας,η αδυναμία να δούμε την πραγματικότητα μας,η λάθος ζωή που έχουμε σιωπηλά επιλέξει και προσπαθούμε να βρούμε διεξόδους ή ακόμα και λύσεις στα προβλήματα μας μ' αυτό τον τρόπο...

μ' έπιασε τώρα...μ' εκνευρίζει η υπερβολή ξέρεις...

οκ. όλοι έχουμε προβλήματα,όλοι έχουμε απογοητευτεί,έχουμε ζήσει λάθος καταστάσεις,αλλά γιατί θέλουμε να τα μεγαλοποιούμε και να τα παρουσιάζουμε με τραγικό τρόπο?ο καθένας τη λύση την βρίσκει ή όχι μέσα του...δε βοήθα η γνώμη των άλλων,δεν απαλύνουν τον πόνο τα απρόσωπα σχόλια...

μπορεί να είναι κατάθεση ψυχής και προσωρινά να νιώθεις απελευθερωμένος αλλά μέχρι εκεί...η ζωή είναι αλλού...εκεί τι κάνεις?εκεί είναι τα δύσκολα...στην πράξη...όχι στη θεωρία...εκεί που είσαι μόνος... “

Και η μουσική επιλογή από την ίδια  φίλη μου

Κυριακή, Φεβρουαρίου 14, 2010

Συλλέκτης στιγμών

Συλλέκτης στιγμών! Έτσι και αλλιώς τα πράγματα θα κυλήσουν όπως ξέρουν αυτά.

Συλλέκτης μικρών στιγμών ζωής. Μικρών στιγμών που μπορούν να δίνουν την δύναμη να προχωράω. Να βαδίζω προς ένα τέρμα που δεν έρχεται όταν εγώ το επιλέξω αλλά όποτε αυτό διαλέξει να δώσει το τέλος. Μικρές στιγμές γεμάτες χαμόγελα. Μικρές στιγμές που κάνουν την καρδιά να χτυπά. Ένας χτύπος ακόμα. Μια ακόμα στιγμή που ξεψύχησε. Μια ανάσα που πέρασε. Μια στάλα που έπεσε και κάρπισε την γη. Μια στιγμή που μου έδωσε άλλη μια γεύση. Ένα ακόμα άρωμα να τριγυρνά στο νου. Γιασεμί, λεμονανθός, αγριοκερασιά, ……………  Μια λεπτή κόκκινη κλωστή που τυλίγεται στο κουβάρι του νου. Την αφή της μοναξιάς που μου χαϊδεύει το χέρι. Έχει όμως τόσο ζέστη Μια στιγμή που ποτέ δεν είναι ίδια, που ποτέ δεν εναλλάσσεται με άλλη της ίδιας έντασης και του ίδιου πάθους. Όπως οι χτύποι της δικής μου καρδιάς. Κάθε χτύπος διαφορετικός. Άλλοτε γρήγορος και άλλοτε αργός με μικρά διαστήματα διακοπής για να σε κάνουν να αγωνιάς. Θα έρθει ο επόμενος ; Θα δώσει μια ακόμα στροφή στην μελωδία;

Η ζωή ξέρει! Ναι μόνο αυτή ξέρει τον δρόμο που βαδίζουμε. Αυτή μαζί με την μοίρα προδιέγραψαν τις στιγμές χαράς. Οι δυό μαζί,  μοίρασαν τις στιγμές και βάλθηκαν να τις παίζουν σε μια παρτίδα πόκερ με τελικό νικητή την ψυχή. Αυτήν που το αέρι χτυπά και την γυρνά. Στην ανατολή και την χαρά ή στην δύση να καρτερεί την νέα μέρα. Αυτήν που κανείς δεν την κοιτά καθώς είναι άσχημη στο πρόσωπο μα όλοι την θέλουν να την καταχτήσουν. Και μοιάζει τόσο άδεια μερικές στιγμές!

Κάνει κρύο απόψε. Φυσά. Νέες στιγμές έρχονται. Νέα μέρα ξημερώνει. Νέες στιγμές θα φέρουν για να πάρουν την θέση των παλιών. Μίκρυνε το διάβα της νύχτας. Περνάει γρήγορα πια.

 

………………………………………………………………………………

Νάτην ήρθε πάλι η στιγμή. Και είναι παράξενη αυτήν την φορά. Δεν ξέρω τι να κάνω. Να γελάσω από ευχαρίστηση ; Να γελάσω που άργησε να έρθει; Να κλάψω που έφυγε άδοξα ; Να πάψω να αναρωτιέμαι και να πράξω; Τι;

Πάει πέρασε ! Φέρνει νέα και είναι γεμάτη σκέψεις. Και δεν ξέρω είναι καλές οι σκέψεις; Και δεν ξέρω είναι ……………

……………………………………………………………………………………………………………

Λίγες λέξεις ακόμα.

Κοίτα να δεις που πάλι ήρθε η στιγμή να γεμίσει υγρασία ο τόπος. Βρέχει! Αργά με τον ίδιο τόνο. Χτύπος και στάλα! Στάλα και ανάσα! Ανάσα και σκέψη! Σκέψη και αυγή…………

Ξημέρωσε ! Καληνύχτα !

Και εγώ σ’ αγαπάω! Δεν αντέχω πια να λέω το για πάντα ………

Δεν ………………

Λέξεις ……………………………

Καληνύχτα ………

Καλημέρα ………

Να κάνεις γιορτή !

 

Μην μιλείς!    Άκου !

Αν ένα δάκρυ κυλήσει μην το αφήσεις! Όχι   μην κλαις!  Άκου!   Δεν αξίζει  το δάκρυ!    Άκου!

 

Πριν το ακούσετε βάλτε ακουστικά να έρχεται ο ήχος και τα λόγια ακριβώς στο αυτί!  Κλείστε τα μάτια και ταξιδέψτε  …………………… Αφήστε τον νου ………… να ταξιδέψει!!!!!

Δευτέρα, Φεβρουαρίου 08, 2010

Το παιχνίδι της έμπνευσης …..

Η ανάρτηση αυτή είναι κάτι που δεν θα γινόταν. Μάλιστα δεν σας κρύβω οτι σκέφτηκα να ξεκουραστώ για λίγο διάστημα. Παρόλα αυτά επειδή ξέρω πως υπάρχει τουλάχιστον ένα άτομο που θα ήθελε να δει έστω και μια καλημέρα από μένα ,  αφήνω εδώ μια αγκαλιά, ένα φιλί και ένα τραγούδι.

 

 

Σου το είπα. Η έμπνευση σε μένα λειτουργεί με στόχο. Θέλει ένα ερέθισμα ένα κάτι για να με πλησιάσει. Δυστυχώς δεν έχω το χάρισμα όπως πάρα πολλοί άλλοι, φίλοι και μη, μπλόγκερ, που λειτουργεί το ταλέντο τους και μπορούν και γράφουν κατεβατά ολόκληρα.

Ορίστε τώρα πάντως η σκέψη με έκανε να σκαλίσω δύο γραμμές. 

Τετάρτη, Φεβρουαρίου 03, 2010

Καλή Αποκριά

Σήμερα λέω να παινέψω τον τόπο μου αλλά και να σας δώσω μια ακόμα επιλογή για τις αποκριές.

Και όταν μιλάμε για αποκριές, εδώ στα μέρη μας, το μυαλό μας πηγαίνει αυτομάτως στο Ναουσαϊκο Καρναβάλι. Το διαφορετικό καρναβάλι που υπάρχει από αιώνες.

“Η παραδοσιακή αποκριά της Νάουσας, με το χαρακτηριστικό έθιμο «Γενίτσαροι και Μπούλες» που χρονολογείται από το 18οαιώνα και διατηρεί πάντα το παλιό τυπικό και καθημερινό ξεφάντωμα στους δρόμους, κάνουν ξεχωριστό και ξακουστό το καρναβάλι της Νάουσας.

Η αποκριά ξεκινά την Τσικνοπέμπτη και τελειώνει την καθαρή Δευτέρα διανύοντας δώδεκα ημέρες κεφιού, χορού και οινοποσίας. Το νταούλι και ο ζουρνάς ακούγονται διαρκώς σε κάθε γειτονιά της Νάουσας, συνοδεύοντας τα «μπουλούκια» των Γενιτσάρων, με μακρόσυρτους Μακεδονίτικους σκοπούς.”

Αντιγράφω από  την ιστοσελίδα του Δήμου Νάουσας :

“Την περίοδο της Αποκριάς, διαφορετικής από τις άλλες μέρες του χρόνου, κυριαρχούν το κέφι, οι αστεϊσμοί, τα πειράγματα αλλά κυρίως οι μεταμφιέσεις.

Στη Νάουσα, η Αποκριά χαρακτηρίζεται και από τον αυθορμητισμό, τον ενθουσιασμό, τη φιλόξενη διάθεση των Ναουσαίων, τα χωρίς ιδιαίτερη προετοιμασία γλέντια τους, τα σατιρικά καρναβάλια. Ιδιαίτερο και βασικότερο όμως στοιχείο είναι το έθιμο «Μπούλες» ή κατ' άλλους «Γενίτσαροι και Μπούλες». Ένα έθιμο με βαθιές ρίζες, που στο πέρασμα της μακραίωνης ιστορίας του ενσωμάτωσε στοιχεία της τοπικής παράδοσης και των ηρωικών αγώνων. Την μεγαλύτερη ακμή του γνώρισε στα τέλη του 19ου και τις αρχές του 20ου αιώνα και φθάνει αναλλοίωτο μέχρι τις μέρες μας.

Σε αντίθεση με την "αταξία" που επικρατεί τις μέρες της αποκριάς, το έθιμο της Νάουσας χαρακτηρίζει η πειθαρχημένη, τυποποιημένη και εξαιρετικής αισθητικής εμφάνισης των συμμετεχόντων. Το ντύσιμο, το μάζεμα, το προσκύνημα, το δρομολόγιο, το μουσικό ρεπερτόριο, οι χοροί, τα όργανα και οι συμμετέχοντες κρατούν εδώ και αιώνες τους ίδιους κανόνες.

Το έθιμο ξεκινάει την πρώτη Κυριακή της Αποκριάς, συνεχίζεται την Δευτέρα - τα μπουλούκια επισκέπτονται τα σπίτια των μελών τους και γλεντούν, επαναλαμβάνεται την Κυριακή της Αποκριάς (Τυρινής) - στην πλατεία των Αλωνίων γίνεται γλέντι με παραδοσιακούς μεζέδες και το φημισμένο Ναουσαίικο κρασί, συνεχίζεται την Καθαρή Δευτέρα και την Κυριακή της Ορθοδοξίας όπου όλα τα μπουλούκια συναντώνται στην περιοχή Σπηλαίου για να γλεντήσουν με παραδοσιακές πίτες, γλυκά του ταψιού και άφθονο κρασί.”

Κλείνω με μερικές φωτογραφίες από την αποκριά περασμένων χρόνων και σας καλώ να επισκεφθείτε την περιοχή αν θέλετε να δείτε και να ζήσετε μια διαφορετική αποκριά.

       

 

Εδώ θα βρείτε το πλήρες πρόγραμμα των εκδηλώσεων.

Καλή Αποκριά!!!