Δευτέρα, Μαΐου 10, 2010

Εξομολόγηση

Είχα αποφασίσει να σταματήσω να γράφω στο ύφος που όλοι γνωρίσατε. Μα να που λίγα λεπτά στο μπαλκόνι και το δροσερό ανοιξιάτικο αεράκι με οδήγησαν στα γνώριμα μονοπάτια μου. Ένα αεράκι που το απόλαυσα για λίγα λεπτά της ώρας μόνος, ήρεμος.

Στο νου άρχισαν να έρχονται σκέψεις, συναισθήματα, ανασκόπηση της περιόδου και της κατάστασης που νιώθω. Αυτό το παράλογα παράξενο συναίσθημα του απροσδιόριστου. Αυτό που η λογική προσπαθεί να οριοθετήσει να το αποκρυπτογραφήσει και που αδυνατεί να το κάνει. Είναι ανάμικτα όλα. Μια γλύκα και μια ζέστη που θέλω τόσο να βιώσω τόσο να ζήσω. Και όμως κάτι με φρενάρει. Είναι αυτό το όνειρο που το ζω χρόνια τώρα. Αυτό που βλέπεις το ρόδο και μυρίζεις τον αέρα γύρω του που μοσχοβολά και όταν σκύβεις να ρουφήξεις το άρωμα του από απόσταση λίγων εκατοστών μένεις μετέωρος εκεί στο κενό και οι αισθήσεις χάνονται, δεν μπορείς να μυρίσεις τίποτα. Δεν αντιδρούν οι αισθήσεις. Δεν νιώθεις αν είναι άρωμα που έχει χαραχτεί στο μυαλό ως όμορφο ή άσχημο.

Το πέταγμα του αρπαχτικού που πέρασε δίπλα μου, με συνεφέρει. Δίνει το στίγμα της αληθινής ζωής και η φωνή από το διπλανό παράθυρο με καθηλώνει ότι υπάρχει ένας αληθινός κόσμος δίπλα μου που πρέπει να ζήσω.

Κάπου εκεί ήρθε και η “φωνή” σου φίλε άσκαρ. Γίνε κυνικός έλεγες. Άσε τα γλυκόλογα και τα αεροσυνοδιλίκια. :)

Εντάξει λοιπόν. Το προσπαθώ φίλε μου και ίσως κάποτε καταφέρω  να γίνω κυνικός.

37 σχόλια:

Osiris είπε...

Τη φωτογραφία αυτή, σου την αφιέρωσα γιατί είναι ενός μεγάλου φωτογράφου.
Ήμουν σίγουρος πως θα την τιμούσες όπως της αξίζει!
Δεν χρειάζεται να γίνεις τίποτα Man.
Είσαι ήδη!

"Όποιος αγαπά το τριαντάφυλλο, αγαπά και τα αγκάθια του… Έτσι πρέπει να μάθουμε να αγαπούμε κάποιον. Με τα καλά του και με τα ελαττώματα του. Αυτό είναι αγάπη!"

Καλή σου μέρα.

Fair Winds

ps: Μεγάλη μου τιμή.

Η τρελή είπε...

Δεν χρειαζόμαστε άλλο κυνισμό βρε Γιώργο.....!
Μείνε όπως είσαι κι άσε αυτούς που το εκτιμούν να έρθουν κοντά σου, οι άλλοι ας μείνουν παράμερα...καλύτερα!
Καλημέρες τρελές και βιαστικές!

next_day είπε...

κάποιος μου ζήτησε να γίνω πιο αναίσθητη... λυπάμαι, δεν θέλω, ήταν η απάντηση μου...
Μείνε όπως είσαι καλέ μου.. Να μην αλλάξεις το παραμικρό!
Καλημέρες!

Artanis είπε...

Γιατί να γίνεις κυνικός;
Αφού υπάρχουν τόσοι άλλοι που κάνουν αυτή τη δουλειά καλύτερα...
Μια χαρά είσαι ετσι, εγώ εγκρίνω...

Ανώνυμος είπε...

Δεν ξέρω αν είναι σύμπτωση…ή είναι γενικό το κακό…

Αλλά ούτε κι εγώ μπορούσα να κοιμηθώ χθες και καθόμουν μόνη στη βεράντα του σπιτιού μου μέχρι αργά το βράδυ…κοιτούσα τον ουρανό…και έκανα παρόμοιες σκέψεις…δεν είχα διάθεση ούτε να δω τηλεόραση, ούτε να ακούσω μουσική, ούτε να ανοίξω το laptop μου…

Ήθελα να μείνω μόνη…μόνη με τις σκέψεις μου…να τις βάλω σε τάξη…να τοποθετήσω πιο βαθιά αυτές που μου πληγώνουν…και να βάλω στα ψηλότερα ράφια αυτές που με γεμίζουν χαρά…υπήρχε μεγάλη ακαταστασία…
Δεν ξέρω αν τα κατάφερα…

Να έχεις ένα όμορφο απόγευμα…

Πολλά φιλιά!

ΥΓ: Δεν είναι όλοι οι άνθρωποι που συναντάμε στο δρόμο οι ίδιοι…έστω και αν νιώθουμε ότι μας συμπεριφέρνονται το ίδιο…

George είπε...

Όσιρις
φίλε μου σου είχα πει πως θα την φυλάξω για το πάρτυ. Ετοιμάζομαι λοιπόν το σκηνικό του πάρτυ και βρήκε την θέση της. Όχι που δεν θα την έβαζα :)
Σε ευχαριστώ και πάλι για το τόσο όμορφο δώρο σου.

George είπε...

Τρελίτσα
που χάθηκες εσύ??? Σταμάτα επιτέλους αυτό το συνεχές κυνηγητό!!! Θα θελήσεις διακοπές νωρίς - νωρίς έτσι !!!
:-)
Όσο για τον κυνισμό σαν να έχεις δίκιο πως έχει αρκετούς με αυτόν. Στο τέλος θα ψάχνουμε αυτούς που δεν έχουν. :)
Θα το σκεφτώ λοιπόν !

George είπε...

επόμενη μέρα
χαίρομαι που ακούω και απο σένα αυτήν την κουβέντα. Αν δεν κάνω λάθος είσαι νεώτερη μου αρκετά και έτσι με χαροποιεί οτι και η νέα γενιά δεν τον μπορεί τον πολύ κυνισμό!!!!!

George είπε...

Αρτάνις
με έκανες να χαμογελάσω με εκείνο που έγραψες .... για εκείνο το καλύτερα μιλώ......
Απάντηση λοιπόν με ένα χαμόγελο και σίγουρα να ξέρεις πως οι άνθρωποι δεν αλλάζουν εύκολα....

George είπε...

Κοραλλένια
... ακατάστατοι και δυό μας ε? :)
Λές χθες να κοιτούσαμε το ίδιο αστέρι??? Εγώ κοιτούσα αυτό που ήταν τρίτο απο δεξιά κοντά στο φεγγάρι .... εσύ?

Για μένα ήξερα πως αγαπώ την μοναξιά για σένα όμως με ξαφνιάζει .....
Σου εύχομαι να φύγει γρήγορα η μοναξιά. Ξέρω πως είναι δύσκολη και δεν αντέχεται ειδικά από ευαίσθητα πλάσματα. Η μοναξιά είναι καλύτερα να μένει με εμάς .... τους δυνατούς...

Ορίστε τώρα μου έρχεται να σε αγκαλιάσω!!!!!!!

D.Angel είπε...

Δεν θέλω να σχολιάσω γιατί πολύ φοβάμαι πως θα σου καταστρέψω την ανάρτηση! Το βλέπεις πως τελευταία
είμαι στον κόσμο μου!
Φιλιά πολλά

George είπε...

Αγγελάκι
κακός που δεν σχολιάζεις. Εγώ το θέλω.Εδώ δεν βάζω αναρτήσεις που να μένουν ωραιοποιημένες. Προτιμώ να ακούω αλήθειες παρά χαϊδέματα. Και ξέρω πως εσύ μπορείς να το κάνεις. :)

pretending είπε...

τελικα κολλητουλη μου,το αεροσυνοδιλικι γραφτηκε στο λεξικο...μ'αρεσει...

αυτο που δεν καταλαβαινω ομως σ'εσενα ειναι γιατι φρεναρεις...
γιατι δεχεσαι να ζεις το ονειρο μονο σαν ονειρο και δεν το κανεις πραγματικοτητα,γιατι σκυβεις να μυρισεις το αρωμα του ροδου και δεν σκυβεις να το κοψεις...να το κανεις δικο σου...ισως γι'αυτο δεν αντιδρουν οι αισθησεις...δες το κι ετσι
και δεν εχει να κανει με κυνισμο ολο αυτο ...με δυναμη ψυχης θα'λεγα...δυναμη που ολοι την κρυβουμε μεσα μας,απλα ερχεται η στιγμη που δεν ειναι αρκετο πια ο αληθινος κοσμος να ειναι διπλα μας και να πρεπει να τον ζησουμε...
οταν βαλεις τα "θελω" πριν τα "πρεπει" τοτε θα βγει αυτη η δυναμη ψυχης,τοτε θα ζεις στον αληθινο κοσμο που εχεις επιλεξει εσυ κι οχι αυτον που σου εχουν υποδειξει οι διπλανοι...
φιλακια καλε μου

George είπε...

κολλητούλα
το αεροσυνοδιλίκι το πρωτοάκουσα απο τον λεξιπλάστη άσκαρ. Στο λεξικό βάλε και την φωτό του. ... μ'αρέσει και μένα.

θα απαντήσω με τον δικο μου τρόπο.

Κάποτε σκέφτηκα να προσφέρω ένα λουλούδι σε ένα όμορφο κορίτσι και μου είπε σε ύφος σχεδόν παρακλητικό να μην το κάνω. Ρώτησα γεμάτος αγωνία και αμηχανία, μα γιατί; Η απάντηση που πήρα ήταν οτι αγαπά τα λουλούδια αλλά δεν θέλει να τα κόβει. Είναι πιο όμορφα όταν βρίσκονται στην θέση τους, στον χώρο τους. Δεν σου κρύβω πως αυτό με προβλημάτισε και με έκανε να σκεφτώ το θέμα. Μάλιστα άρχισα να περιορίζω το χάρισμα λουλουδιών.

Αλήθεια ένα όνειρο που αποφασίζεις να ζήσεις είναι πάλι όνειρο; Μα θα μου πεις τα όνειρα τα βλέπουμε για να τα ζούμε. Και σε ρωτώ. Πόσα σου όνειρα έζησες ως τώρα. Πόσα απο αυτά τα όνειρα έμειναν όνειρα;

Δύναμη ψυχής. Ναι, εδώ θα συμφωνήσω μαζί σου. Έχω έλλειμμα στην δύναμη της ψυχής. Δειλία το λέω εγώ.
Πάντως ζώ χρόνια μαζί της και δεν ξέρω αν μπορώ ή αν θέλω πια να την παρατήσω. Μάλλον ας το πω καλύτερα. Αυτά τα πρέπει τα έχω στην πλάτη μου απο τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου. Πρέπει να κάνω αυτό για μένα, πρέπει να κάνω αυτό για σένα, πρέπει να κάνω αυτό για κείνον. Μαζεύτηκαν πολλά τα πρέπει. Και στην αρχή μου άρεσαν, τα γούσταρα να τα βάζω στην ζωή μου. Νομίζω πολλοί το κάνουν. Τώρα τα βαρέθηκα όμως πως να τα παρατήσεις μόνα τους και έρημα;;; Πρέπει να τα πάρεις μαζί σου. Βλέπεις το θέλω πάντα πήγαινε σε δεύτερη μοίρα. Τώρα στα λίγα χρόνια που έμειναν που να βρεις το κουράγιο να βάλεις τα θέλω μπροστά;;;;;
Σου τα λέω μπερδεμένα ε; Ίσως αλλά σου λέω αλήθειες. Ή μάλλον σου λέω την δική μου αλήθεια. Χαζή; Ηλίθια; Είναι αλήθεια όμως.
Αλήθεια εσύ έχεις πρέπει; Ζεις στον κόσμο που επέλεξες εσύ και όχι αυτόν που σου διάλεξαν να ζήσεις;

Μεγάλο το θέμα τελικά των πρέπει και των θέλω.
Εγώ σου εύχομαι να μην βάλεις ποτέ κανένα πρέπει μπροστά απο τα θέλω σου.
Σου αφήνω μια αγκαλιά. Αυτήν που δεν πρέπει αλλά την θέλω. :-)

pretending είπε...

κολλητουλη, σκεψου οτι το λουλουδι που δισταζεις να κοψεις εσυ,ή θα το κοψει καποιος αλλος ή θα μαραθει μονο του...δεν ειναι προτιμοτερο ν'απλωσεις το χερι σου και να το κανεις εσυ? τουλαχιστον να εχεις την ικανοποιηση οτι ενιωσες,οτι μπορεις να γευτεις το αρωμα του,οχι μονο να το θαυμαζεις απο μακρια

οσο για μενα,οταν καταλαβα οτι ειμαι στον κοσμο "τους", βρηκα τη δυναμη να την κανω...
προσπαθω στον δικο μου κοσμο,τουλαχιστον, τα πρεπει να μην υπερβαινουν τα θελω μου...
δυσκολο πολυ,αλλά τιποτα ακατορθωτο
αρκει να το θελησεις...
κι η δικια μου αγκαλια ειναι γιατι θελω...σταματησα να τη δινω εκει που πρεπει

George είπε...

κολλητούλα
εσύ μιλάς γι' αυτά τα λουλούδια που το άρωμα τους το μυρίζουν όλοι. Εγώ μιλώ γι' αυτά τα λουλούδια που έχουν κρυμμένο μέσα τους ένα εξαιρετικό άρωμα που το αφήνουν να βγει και να το μυρίσει ένας μόνο. (ρομαντικός που ακόμα πιστεύει στα παραμύθια)
Αυτά τα λουλούδια δεν μαραίνονται ποτέ. Αυτά τα λουλούδια με αυτό το χαρακτηριστικό τους άρωμα μένει πάντα χαραγμένο σε αυτόν που το μύρισε. Στον περαστικό που τα μυρίζει και φεύγει συνήθως δεν μένει τίποτα. Και εγώ θέλω να κρατώ καλά τις αναμνήσεις μου απο τέτοια λουλούδια. Άλλωστε πόσες φορές στην ζωή σου να μπορείς να μυρίσεις τέτοια λουλούδια??
Και απαντώ. Ίσως και ποτέ. Έχουν εξαφανιστεί πιά απο την γειτονιά. Σπάνια και αυτά όπως και τόσα άλλα γύρω μας.

Κάποτε όταν ήμουν μικρότερος έλεγα πως δεν υπάρχει δεν μπορώ παρά μονάχα δεν θέλω. Τώρα κατάλαβα πως είναι στιγμές που δεν μπορείς όσο και να θέλεις. Ίσως η λύση να είναι κάπου στην μέση. Ίσως να υπάρχει η λύση των αμοιβαίων υποχωρήσεων. Ίσως να πρέπει να τα κάνεις φίλους τα δεν μπορώ, τα πρέπει και τα θέλω.

Μια αγκαλιά φτιαγμένη με το καλούπι των θέλω μου χωρίς το πασπάλισμα των πρέπει.

D.Angel είπε...

Καλημέρα George
Αστο σου λέω!
Κάτι ξέρω παραπάνω
Καμιά φορά καλύτερα να μασάω
παρά να μιλάω που λένε!
Αυτά, τι άλλα;;;;
Χα χα χα χα
Φιλιά

pretending είπε...

οχι,δεν μιλαω για τα λουλουδια που το αρωμα τους το μυριζουν ολοι...μιλαω ακριβως για το λουλουδι που μπορεις να το μυρισεις μονο εσυ...αρκει να το θελησεις...αρκει μονο να προσπαθησεις να το κανεις δικο σου...τοτε μονο θα ειναι μοναδικο...και υπαρχουν τετοια γυρω μας πολλα,φτανει ν'αφησεις τα ματια της ψυχης να σε οδηγησουν σ'αυτο...χωρις συμβιβασμους,χωρις υποχωρησεις..οι μεσαιες καταστασεις μας κανουν να ζουμε συμβατικα...να ζουμε "περιποϋ"
περιπου ζουμε,περιπου αγαπαμε,περιπου κανουμε ονειρα...
καποια στιγμη νιωθεις οτι αυτο δεν ειναι αρκετο...νιωθεις οτι θελεις να ζησεις "ακριβως",να ξεφυγεις απο την μιζερια των πρεπει και να βαλεις προτεραιοτητες στη ζωη σου που εσυ θελεις...
ειναι απλο κολλητουλη, αρκει ν'αφησεις τον εαυτο σου ελευθερο, να νιωσεις αυτο που πραγματικα θελεις εσυ και τοτε η δυναμη,για να το διεκδικησεις,θα βγει μονη της...

πολυ το φιλοσοφησαμε ομως κι ο ασπονδος θα μας παρει στο κυνηγι παλι...
φιλι και σφιχτη αγκαλια(κι οχι αεροσυνοδιλιστικη)

George είπε...

Αγγελάκι
περίμενε να σε βοηθήσω γιατί δεν βλέπω να το αποφασίζεις.
" Αυτά που γράφεις και λες είναι παππαριές. Τι αηδίες ρομαντιλίκια είναι αυτά;; Άσε ρε με τις μλκ σου"
Ελπίζω τώρα να μπορέσεις να συνεχίσεις...

Μη λες μασάω όμως .... κάνω δίαιτα γμτ!!!!!!
χεχεχεχεχεχεχε!!!!

George είπε...

κολλητούλα
το κλείνω και εγώ με μια ερώτηση όμως γιατί θα με τρώει.
Πόσους μη περίπου βλέπεις τριγύρω σου;;;;;;

Καλημέρα ....

pretending είπε...

λιγους...αυτο ειναι αληθεια
απλα προσπαθω αυτους τους λιγους που εχω ανακαλυψει,να τους εχω διπλα μου...ολους τους αλλους θελω να τους βγαλω απο τον κοσμο μου...δεν με αφορουν πλεον τα περιπου τους...
φιλια

George είπε...

κολλητούλα
σήμερα μου δημιουργείς όλο ερωτήματα!!
Εγώ στον κόσμο σου δεν είμαι. Αλήθεια όμως θα με έβαζες;;;; Καθαρή απάντηση όμως Ναι ή όχι;;;; Και μετά ότι θέλεις γράψε. :-)

pretending είπε...

προφανως ναι...
χωρις σχολια κολλητουλη...
γιατι ετσι θελω...

George είπε...

κολλητούλα
:-)
γιατί και εγώ έτσι θέλω.....

αλλά είπαμε σήμερα μου δημιουργείς όλο ερωτήματα.
Τον άσπονδο θα τον έβαζες και αυτόν στον κόσμο σου????
γκρρρρρρρρρρ :-) πρόσεχε τι θα απαντήσεις!!!
χεχεχεχεχεχε

pretending είπε...

εχει αποδειξει οτι δεν του αρκει το περιπου...τουλαχιστον αυτη την εντυπωση μου εχει δημιουργησει...
αρα ναι...ειναι απο τους ανθρωπους που θα'θελα στον κοσμο μου
το μονο σκοτεινο σημειο του, οτι ειναι γαυρακι...αυτο με χαλαει λιγο αλλά οκ. ο καθενας με τα ελαττωματα του...
ελπιζω να ελυσα ολες τις αποριες σου...
κι ελπιζω οταν θα κατηφορισεις ν'αφησεις στην κολλητουλα σου και στον ασπονδο την ξεναγηση σου...
φιλακια

George είπε...

κολλητούλα
να ορίστε τώρα εγώ φταίω;;; Τι τον ήθελες τον άσπονδο!!!!
Εγώ και αυτός μαζί δεν χωράμε!!!!
Σου λέω είναι σαν να βάζεις δύο κοκόρια στο ίδιο κοτέτσι!!! Δεν γίνεται, θα φαγωθούμε. Άσε που αυτός είναι γαύρος και εγώ ΠΑΟΚάρα !!!! Πως να συνεννοηθούμε δλδ;;;;;
Δεν γίνεται σου λέω με τίποτα. (θα σας σκίσουμε σήμερα να το ευχαριστηθείτε )

Δηλαδή αν κατέβω θα σας βρω παρέα για την ξενάγηση;;; Χμ!!!!Τότε να μην κατέβω καθόλου!!!!
Εκτός αν μοιράσετε τις μέρες!!! Μια μέρα αυτός δύο μέρες εσύ .... δίκαιη μοιρασιά μου ακούγεται χαχαχαχαχα!!!!!!

ELENI είπε...

ΑΙΓΟΚΕΡΑΚΙ ΠΕΡΝΑ ΝΑ ΠΑΡΕΙΣ ΤΟ ΒΡΑΒΕΙΟ ΣΟΥ

George είπε...

Ελένη
να τα πολλαπλασιάσεις εύχομαι και απο εδώ. Όσα και να είναι πάντως να είναι όλα όμορφα.

candy's τετραδιάκι είπε...

Βρε Γιωργακη...πες του Ασκαρ οτι αν εσυ γινεις κυνικος δεν θα εισαι ο Γιωργος!

Μακια

;)

She είπε...

Γιώργη μου,

δεν υπάρχει λόγος να αλλάξεις, αυτός είσαι εσύ, ο ευαίσθητος, ο καλόψυχος, ο γλυκομίλητος, ο ευγενής. Σε αγαπάμε γι' αυτό που είσαι κι έτσι ακριβώς όπως είσαι να παραμείνεις.

πες ναι..ΝΑΙ!!!

Matriga είπε...

George,

Κανείς μας δεν θέλει να αλλάξεις, γιατί μας αρέσει το πως εκφράζεσαι και κυρίως οι ευαισθησίες σου. Φυσικά, αυτό είναι επιθυμητό μόνο αν το θελήσεις εσύ από δική σου εσωτερική ανάγκη και όχι γιατί κάποιος στο πρότεινε.

Πάντως, οι αλλαγές που μας χρειάζονται δεν γίνονται τόσο εύκολα αντιληπτές και γι' αυτό γίνονται σταδιακά. Το βέβαιο είναι ότι όλοι μας αλλάζουμε, όταν βρούμε τι πραγματικά θέλουμε!

Προς το παρόν άλλαξε το blog σου ;)

Καλό σου βράδυ.

George είπε...

Καντουλίνι
φαντομάς κατάντησες βρε!!! Χτυπάς και φεύγεις!!!! :)
Νομίζω πως το πήρε το μήνυμα του!!!
Ασε τον τώρα είναι και λυπημένος με την ομάδα που διάλεξε να υποστηρίζει!!! χαχαχαχαχα!!!!

George είπε...

Ανάσα
καλή μου ανάσα... μα αλλάζει ο άνθρωπος;;;;;
Εγώ το ήξερα απο την αρχή αυτό!!!!!

George είπε...

Μαρτίγκα
σας αρέσουν οι ευαισθησίες μου αλλά γίνομαι ευάλλωτος έτσι και μπορείτε να με χτυπάτε!!! :)
Ελπίζω να είσαστε καλά κορίτσια και να μην το κάνετε!! :)

Να αλλάξω το μπλόγκ μου???
Ποτέ!!!! Μαύρο γεννήθηκε μαύρο θα πεθάνει!!!!!

Ανώνυμος είπε...

Αν φύγεις κι εσύ...πάει η ευαισθησία! Χάθηκε!

Δεν χρειάζεται να γίνεις κυνικός;
Αυτός που είσαι να μείνεις!

:)

Τα φιλιά μου

Ασκαρδαμυκτί είπε...

Η συμβουλή μου:
α) οι κύριοι να γίνουν πιο κυνικοί, και
β) οι κυρίες πιο κωλοπετσωμένες!

D.Angel είπε...

Χα χα χα χα χα χα
Χα χα χα χα χα χα
Είσαι τρελός ρε συ!
δεν θα σου κάνω τη χάρη όμως ν απαντήσω! Με την περιέργεια θα μείνεις!Χα χα χα χα χα