Παρασκευή, Φεβρουαρίου 29, 2008

Δίσεκτη μέρα

Βρε πώς περνάνε τα χρόνια. Τρέχουν και δεν το καταλαβαίνουμε. Πότε πέρασαν τέσσερα χρόνια και νατη πάλι η δίσεκτη μέρα. Πριν τέσσερα χρόνια τέτοια εποχή βρισκόμουν στην ακριτική Φλώρινα. Μια πόλη που πολλοί την έχουν κακολογίσει αλλά και πολύ την έχουν αγαπήσει.
Δεν ξέφυγα και εγώ απο τον κανόνα. Όταν ήμουν εκεί υπήρξαν στιγμές που δεν έβλεπα την ώρα για να φύγω. Τώρα πάλι θα ήθελα πολύ να ξαναβρεθώ εκεί να περάσω λίγες απο τις στιγμές μου στα παλιά σοκκάκια να ζήσω εκείνες τις όμορφες στιγμές ηρεμίας. Να συναντήσω τους παλιούς φίλους και συναδέλφους. Να πάω μια Τρίτη ακόμα με τους δύο φίλους μου να πιούμε ένα ακόμα κρασάκι και να τσιμπήσουμε τους γευστικούς μεζέδες.
Τελικά κάθε στιγμή που περνάει αφήνει μια όμορφη γεύση, αρκεί να θέλεις να αγγίξει τον ουρανίσκο σου.

Τετάρτη, Φεβρουαρίου 20, 2008

Πρόσκληση του Ηλία ....

Αφού ευχαριστώ τον Ηλία ... just me για την πρόσκληση στο νέο παιχνίδι ας προσθέσω και εγώ τα 7 ελατώματα μου.
Πρώτο
Παρόλο που πάντα είμαι άνθρωπος "μετρίως μέτριος και πάντα μετρημένος " (όπως λέει και ο φίλος μου ο Πορτοκάλογλου) δεν ξέρω πως καταφέρνω να με κατηγορούν ότι άμα κωλήσω σε κάτι δεν το αλλάζω με τίποτα. Μυστήριο που το ψάχνω.
Δεύτερο
Ακοινώνητος έτσι λέω εγώ στον εαυτό μου αλλά μου το προσάπτουν και οι πολλοί κοντινοί μου. Οι υπόλοιποι μάλλον με κατηγορούν για σνόμπ!. Μακριά απο μένα πάντως αυτό.
Τρίτο
Ηττοπαθής. Λοιπόν αυτό με κατηγορεί απο μικρή ηλικία. Πολλές φορές έχω πιάσει να κατηγορώ και εγώ τον εαυτό μου. Όλοι βλέπουν οτι μπορώ να κάνω κάτι εκτός απο μένα που δεν το πιστεύω οτι μπορώ να το κάνω.
Τέταρτο
Αυτό μάλλον είναι ελλάτωμα στην εποχή μας. Προσπαθώ να είμαι πάντα δίκαιος ακόμα και όταν μπορεί να είναι εις βάρος μου. Τι να κάνω όμως έτσι έμαθα.
Πέμπτο
Σιχαίνομαι ακόμα και τα συμβατικά ψεματάκια και ας τα πληρώνω καθημερινά.
Έκτο
άμα κολλήσω με τον υπολογιστή ξεχνιέμαι. Αυτό εκνευρίζει όλους τριγύρω μου αλλά εγώ επιμένω. Έτσι καταντώ να γίνομαι πηγή προβλημάτων. Αυτό μάλλον λέγεται εγωισμός. Θυμάμαι ακόμα την αδερφή μου να μου λέει "ρε συ πώς μας βγήκες τόσο παρτάκιας;" Καλή μου αδερφή το ψάχνω χρόνια τώρα αλλά ακόμα δεν κατάφερα να δώσωμια πειστική απάντηση. Τα επόμενα χρόνια ελπίζω να το καταφέρω.
Έβδομο και τελευταίο
...................... Μμμμμμμ ............. Μάλλον δεν έχω άλλα ελατώματα. Ε ; Ποιός μίλησε; ............................... Ευτυχώς το ξανασκέφτηκε καλύτερα. :))

Σκυτάλη και να δώσω δεν νομίζω να την ακολουθήσει κανείς έτσι δεν βάζω κανέναν.

Κυριακή, Φεβρουαρίου 10, 2008

Ρακόμελο

Μετά την όμορφη πρόταση του Ηλία ....just me για να προσφέρω και ρακόμελο, έψαξα να δώ τι είναι αυτό. Και ασφαλώς έβρηκα την συνταγή του την οποία και παραθέτω.
Υλικά
1 ποτήρι ρακί
1 κουταλιά μέλι
λίγη κανέλα
Εκτέλεση
Ζεσταίνετε σε χαμηλή φωτιά το ρακί με προσοχή να μην βράσει (αν ζεσταθεί πολύ και πιτσιλίσει υπάρχει κίνδυνος να αναφλεγεί το οινόπνευμά του). Απομακρύνετε από τη φωτιά και προσθέτετε ανακατεύοντας το μέλι και λίγη κανέλα. Πίνεται ζεστό και θεωρείται ιδανικό για το κρυολόγημα.

Διαβάζοντας την συνταγή πάντως θυμήθηκα και ένα άλλο ποτό που πίνεται στο άλλο άκρο της Ελλάδας και ενδύκνυται για τα κρυολογήματα. Πόντς το λένε και το φτιάχνουν στην όμορφη Φλώρινα.
Η συνταγή είναι παρόμοια. Ζεσταίνουμε σε χαμηλή φωτιά τσίπουρο που του έχουμε προσθέσει λίγη ζάχαρη. Αν μάλιστα είναι και δυνατό το τσίπουρο ανασταίνει και νεκρούς. Όσο για το κρυολόγημα; Ε ! αυτό ψάχνει να βρεί απο που του ήρθε το κακό και εξαφανίζεται στην στιγμή. Ο λαιμός; Ε αυτός ξεβουλώνει αμέσως και είσαι έτοιμος για άριες.
Λοιπόν πολλά είπα πάω να προσθέσω αμέσως ρακόμελο και πόντς!!