Καλή Ανάσταση να έχουμε όλοι μας

ΜΙΧΑΛΗΣ ΤΖΟΥΓΑΝΑΚΗΣ - ΜΙΛΩ ΜΙΛΩ

 Μιλώ σου με τα μάτια μου
κι αυτό νομίζω φτάνει
να καταλάβεις η καρδιά μου
σε ποια μεριά σε βάνει

Τον τόπο που 'χω στην καρδιά μου
για σένα φυλαμένο
είναι μπαξές που μήδε εγώ
καμιά φορά δε μπαίνω 

Φωτιά θα βάλω να καώ
και ύστερα θέλω να ρθεις
την στάχτη με τα χέρια σου
το σ αγαπώ να γράψεις

Την βλέπω και παραμιλώ
μιλάει και τα χάνω
αχ δικιά μου νάτανε
την προσευχή μου κάνω

Ω την παντέρμη τη βραδιά
και πως θα την περάσω
που πάλι με τα μάτια μου
μόνο θα σ' αγκαλιάσω

Παράξενε μου έρωτα 
σεβντά μου πεισματάρη
να κάτεχα η αγάπη μας
ήντα τροπή θα πάρει

Δεν σταματάω να σ αγαπώ
φως μου κακό δεν κάνω
και όσο μ αρνείσαι θα πονάω
για σένα παραπάνω

Κάθε βραδιά στο όνειρο μου
σε περιμένω να ρθεις
μα σαν θα φύγεις από αυτό
γίνεται εφιάλτης

Όπου και να πάει η σκέψη μου 
σε σένα καταλαγιάζει 
αφού την γνώμη τσι καρδιάς
ο χρόνος δεν αλλάζει

Ξάπλωνε κόρη του σεβντά
τσι ώρες που θα σου λείπω
και εγώ θα γίνομαι όνειρο
μες στο γλυκό σου ύπνο

Απόψε θα ρθω να γενώ
κρυφά απ το όνειρο σου
για αυτό μωρό μου από νωρίς
στον ύπνο παραδόσου

Απόψε θα ρθω να γενώ
όπως και κάθε βράδυ
του ονείρου σου παρηγοριά
και του κορμιού σου χάδι

Μια τιμωρία ο Θεός
μεγάλη μου 'χει δώσει
στο όνειρο να 'μαστε μαζί
κι όταν ξυπνούμε όχι 

Ποτέ μου να μη σ' έβλεπα
πάλι θα σ' αγαπούσα
γιατί μέσα στα όνειρά μου
συχνά σε συναντούσα

Να μην αργείς να φαίνεσαι
να πάψει να με νοιάζει
να έρθει η καρδιά μου στον τόπο τζη
να μην αναστενάζει 

Γίνου δεντρί κι εγώ πουλί
στα φύλλα σου να λουφάσω
κι αρόλιθο στα χείλη σου
να πιώ να ξεδιψάσω 

Ήθελα να 'μαι θάλασσα
κι εσύ ποτάμι να 'σαι
να έρχεσαι στην αγκάλη μου
μωρό μου να κοιμάσαι 

Αν ήσουνα ο ουρανός
θα ήμουνα το φεγγάρι
και κάθε νύχτα αγάπη μου
θα ήμασταν ζευγάρι 

Πάντα θλιμένος περπατώ
σαν το χλωμό φεγγάρι
απού με τον ήλιο δε μπορεί
να γίνουνε ζευγάρι 

Γνωρίζωτο φεγγάρι μου
πως σου 'χω γίνει βάρος
μα και να πω τον πόνο μου
αλλού δεν έχω θάρρος

Περίμενάσε ωψ αργάς
φεγγάρι μα δε βγήκες
κι αμοναχό στς μοναξιάς
τον πόνο μου μ'αφήκες 

Φεγγάρι τόσα μυστικά
που σου 'χω ειπωμένα
να μη σ' ακούσω μια φορά
να μολοήσεις ένα/να μαρτυρήσεις ένα 

Μέσα σε γυάλινο κλουβί
θα βάλω την καρδιά μου
να τη θωρείς να μην μπορείς
να την πονάς κερά μου 

Θα την αλλάξω την καρδιά μου
αφού οι γιατροί μπορούνε
μα ίσως κι αυτή να σ' αγαπά
σαν την παλιά φοβούμαι 

Θα την αλλάξω την καρδιά
να βάλω μαύρο βράχο
για να μπορώ κι εγώ καρδιά
σαν τη δικιά σου να 'χω