Τετάρτη, Ιουλίου 29, 2009

Βραδυνή καλημέρα.

Ε λοιπόν αυτό που μου συμβαίνει ειναι πλέον άνευ προηγουμένου. Κοντεύει να γίνει μόνιμη κατάσταση. Και μιλάω για την μεταμεσονύχτια αγρυπνία μου.
Πέφτω λοιπόν στο κρεβάτι μου να κοιμηθώ και χωρίς καλά-καλά να προλάβω να κλείσω τα μάτια μου πετάγομαι πάνω λες και έχει ξημερώσει. Και αντε προχθές υπήρχε αιτία. Το κόλλημα της λέξης που αναφέρεται σε κανα δυό τρία ποστάκια πριν. Σήμερα όμως; Τίποτα. Ούτε αιτία, ούτε αφορμή. Το μοναδικό κακό που έκανα είναι ο μεσημεριανός μου ύπνος. Και μην φανταστείται τίποτα σημαντικό. Μία άντε δύο ωρίτσες με το ζόρι. Σκάρτες που λένε. Όσο για το βράδυ; Και εκεί μια χαρά πήγαιναν όλα. Κατά τις 11 είχα νιώσει ήδη τα ματάκια μου να βαραίνουν. Σκέφτηκα λοιπόν να μια καλή ευκαιρία για παραπάνω ύπνο και ξεκούραση. Γρήγορα γρήγορα στο κρεβατάκι μου και ο ανεμιστήρας να με φυσάει για να υπάρχει και δροσιά. Γύρισα απο την μία. Γύρισα απο την άλλη. Τίποτα. Τα μάτια κλειστά και το μυαλό στο φουλ τις μηχανές. Σκέφτομαι τι καλύτερο να το κουράσω λιγάκι με λίγο διάβσσμα. Έτσι λοιπόν ανοίγω πάλι τα φώτα και αρχίζω το διάβασμα. Το έπιασα όμως αδιάβαστο. Εγώ διάβαζα και αυτό πήγαινε βόλτες. Πότε την θάλασσα σκεφτότανε πότε το βουνό. Δεν γινότανε τίποτε. Και συν σε όλα αυτά; Τα μάτια. Τα κακόμοιρα είχαν βαρύνει τα βλέφαρα για τα καλά. Σκέφτομαι. Το μυαλό δεν κατάφερα να το κουράσω ευκαιρία τουλάχιστον να ξεκουράσω τα μάτια. Κλείνω βιβλίο και φώτα και ξαναεπιχειρώ να κοιμηθώ. Μάταιο. Το άτιμο το έχει βάλει πείσμα. Δεν θέλει με τίποτα να συνεργαστεί. Ενώ παίρνει απο παντού τα ερεθίσματα της νύχτας κάνει λες και έχει ξημερώσει απο τώρα. Αρνείται να υπακούσει και ταλαιπωρεί όλα τα υπόλοιπα όργανα. Μάλιστα έπεισε και τα μάτια ότι ξημέρωσε και στέκουν και αυτά σαν χαζά, ορθάνοιχτα. Βρε μανία απόψε. Τι τα έπιασε δεν καταλαβαίνω. Και όσο σκέφτομαι οτι αύριο στις 7:30 θα πρέπει να είμαι στην δουλειά κατάφερα να φέρω και μουσαφίρη. Το άγχος αρχίζει και με κυριεύει.
Δυστυχώς όμως δεν γίνεται τίποτα. Έγραψα και ένα σωρό πράγματα εδώ και αυτά τίποτα. Το παίρνω απόφαση λοιπόν. Για να τους την σπάσω θα μείνω ξάγρυπνος ώς το πρωί και αντε να δω πως θα τα βγάλουν πέρα αύριο.

18 σχόλια:

Masterpcm είπε...

Το πρόβλημα το έχω 25 χρόνια και δεν το έλυσα...
Αν βρείτε λύση είμαι όλος αυτιά!!

:))

Καλημέρα σας!

George είπε...

masterpcm
την καλημέρα μου. Αν μου λές οτι το έχεις 25 χρόνια τρομάζω διπλά. Έχω τόσο μέλλον???????
Ωχχχχχχχχ!!!!!!!

Ανώνυμος είπε...

Καλημέρα Γιώργο!
Πρόβλημα αϋπνίας διακρίνω… την αίτια δεν μπορώ να τη γνωρίζω αλλά σου έχω μια λύση:
Πριν πας για ύπνο άρχισε να μετράς προβατάκια κάπως έτσι…
Ένα προβατάκι
Δύο προβατάκια
Τρία προβατάκια
Τέσσερα προβατάκια
Πέντε προβατάκια
Έξι προβατάκια
Επτά προβατάκια
Οκτώ προβατάκια
Εννέα προβατάκια
Δέκα προβατάκια
Έντεκα προβατάκια
Δώδεκα προβατάκια
Χμμμ άρχισα να νυστάζω εγώ τώρα χαχαχαχαχα

Moonlight είπε...

welcome to the club!! pantws na xereis pws einai kalytera na meneis sta skoteina, na min anaveis fwta, ypologistes klp, gt to fws kati empodizei na dimiourgithei pou kata ta alla voitha ton ypno... egw pernw valeriana, alla kai to magnisio einai kalo lene.. ti na pw? perastikoulia!

George είπε...

δεκατρία προβατάκια
δεκατέσσερα προβατάκια
δεκαπέντε προβατάκια
δεκαέξι προβατάκια
δεκαεπτά προβατάκια
δεκαοκτώ προβατάκια
δεκαεννιά προβατάκια
εικοσι προβατάκια
εικοσιένα προβατάκια
εικοσιδύο προβατάκια

... ρε Κοραλλένια ?? Πιάνει σίγουρα?? Αντί να νυστάζω πεινάω....

εικοσιτρία προβατάκια
εικοσιτέσσερα προβατάκια
εικοσιπέντε προβατάκια
εικοσιέξι προβατάκια
εικοσιεπτά προβατάκια
εικοσιοκτώ προβατάκια
εικοσιεννέα προβατάκια
τριάντα προβατάκια

Κοραλλένια μου έχουν σπάσει τα νεύρα τα προβατάκια σου και συγχρόνως έχω καταπεινάσει. Πάω να φάω κάτι και επιστρέφω....

George είπε...

Φεγγαρόφωτο
καλημερούδια. Βλέπω οτι είμαστε πολλοί τελικά σε αυτό το κλάμπ. Να ανησυχήσω δλδ???? Ωχ!!! Και κλειστά φώτα??? Εγώ συνηθίζω να διαβάζω. Άρα πάει το διάβασμα. Μα τι στο καλό?? Και πως περνάει η ώρα?? Με σκέψεις???
Ωχ! δεύτερο βγήκε!
Βαλεριάννα ή μαγνήσιο ε??
Για να το ψάξω.
Την καλημέρα μου και πάλι.

takis είπε...

Aν στο κρεβάτι είσαι μόνος εσύ και οι σκέψεις σου, χαιρετίσματα.....
Δοκίμασε να βάλεις στη θέση των σκέψεων κάτι άλλο..μια γυναίκα ας πούμε...
και τίποτα να μη γίνει με την κρεβατομουρμούρα θα κοιμηθείς..

Εγω βέβαια είμαι στο άλλο άκρο..για να κοιμηθώ αποφεύγω τις γυναίκες (και τις σκέψεις μου!..)

George είπε...

Takis
είναι αλήθεια ότι οι αϋπνίες άρχισαν από την στιγμή που άδειασε το κρεβάτι μου. Χμ!!!
Σήμερα για θεραπεία λέω να το γεμίσω για να δω αν θα αλλάξει η κατάσταση.
Βέβαια ρε Τάκη και την κρεβατομουρμούρα δεν την μπορώ!!

Χμμμ !!! Βρε μήπως να εφαρμόσω την δική σου κατάσταση??? :)

Ασκαρδαμυκτί είπε...

Εμ, δεν δοκίμασες την κλασική μέθοδο της ... κατά μόνας ηδονής!

και πού 'σαι; κάνε λίγο μεγαλύτερα γραμματάκια γιατί είμαστε και μιας κάποια ηλικίας...

George είπε...

ρε άσκαρ που την θυμήθηκες αυτήν????
Το έχω ξεχάσει το άθλημα αυτό εδώ και χρόνια. Να ξαναγυρίσω εκεί????
Μα νομίζω δεν χρειάζεται!!!!!
Αυτά ήταν για άλλες εποχές!! Τώρα???

Οκ! θα το φροντίσω με τα γράμματα.

Ασκαρδαμυκτί είπε...

κόβεται ρε συ Γιώργο το χούι;

George είπε...

ρε συ άσκαρ !!! Τώρα σου χρειάζεται ακόμα αυτό??? Δεν το πιστεύω με τίποτα. Μπορεί να υπάρχει σαν τελευταία λύση αλλά .........

Artanis είπε...

Δεν έχω συμβουλή να σου δώσω...Αν όμως συνηθίζεις να πίνεις νεσκαφέ ή κάποιον άλλο δυνατό καφέ, μετά και από 2 ώρες ύπνο το μεσημέρι, τότε είναι λογικό να μην κοιμάσαι...Πρόσεξε επειδή η συνεχιζόμενη αυπνία, βλάπτει τον οργανισμό...

George είπε...

Artanis μου
ναι τελικά νομίζω οτι ο φραπέ που τελευταία είχα αυξήσει πρέπει να ήταν η αιτία. Ήδη χθες που επανήλθα στις φυσιολογικές μου συνθήκες μια χαρά τα κατάφερα να κοιμηθώ. Ελπίζω το ίδιο να γίνει και σήμερα.
Την καλημέρα μου.

nelly είπε...

Τελικα τι εγινε μεσιε Ζορζ?
Σας ειπαν να περασετε απο το Λογιστηριο?

George είπε...

nelly μου
και χωρίς να μου δώσουν την αποζημιωση. :)

Σοφία είπε...

Εγώ όταν δεν μπορώ να κοιμηθώ, τρώω τυρί. Μετά αποκοιμιέμαι σαν πουλάκι. Δεν ξέρω γιατί, πάντως πιάνει.

George είπε...

Σοφία μου
αυτήν την πατέντα με το τυρί πρώτη φορά την ακούω. Δεν σου κρύβω οτι χαμογελώ κιόλας. Πάντως πρέπει να το δοκιμάσω μήπως τελικά πιάνει και σε μένα. ;)