Παρασκευή, Ιουλίου 20, 2007

Άτιτλο

Σήμερα είναι ελεύθερη η μέρα και λέω να αφεθώ και εγώ ελεύθερος. Απλά να καταγράφω όσες σκέψεις θα έρχονται στο νού.
Ο δαυλός της Γλαρένιας δυστυχώς έχει πέσει σε λάθος χέρια και κατακαίει όλα αυτά που δεν έπρεπε να καούν. Αλήθεια με τόσα καμένα βουνά απορώ πως θα φαίνεται η όψη της Ελλάδας από ψηλά. Λέτε να μοιάζει καταμεσήμερο όπως είναι την νύχτα με τα φωτάκια; Μάλλον θα ήταν καλή ιδέα να κάνω καμιά επίσκεψη στο google earth..
Πάντως και εκεί να μην μπώ σε λίγες μέρες θα διασχίσω την Ελλάδα από Μακεδονία μέχρι Πελοπόννησο, σίγουρα λοιπόν θα τα δώ και από κοντά. Πρόσφατα πάντως που ήμουν Χαλκιδική στις περιοχές που κάηκαν πέρσι η καρδιά λύγισε. Να βλέπεις μαυρισμένα βουνά και μαύρους κορμούς δέντρους να σε κοιτάνε χωρίς καμιά αντίδραση στην γλυκειά θαλασσινή αύρα. Κρίμα.
Πώπω γλέντια ! Ο διπλανός μερακλώθηκε για τα καλά και μεσημεριάτικα το έριξε στα λαϊκά άσματα. Μα με τέτοια ζέστη πως το καταφέρνει; Εμένα με έχει πιάσει η καλοκαιρινή ραστώνη και αισθάνομαι πως αν βρεθώ για ένα δευτερόλεπτο σε μέρος χωρίς κλιματισμό θα λιώσω. Αυτή είναι και η αιτία που δεν πάω να του κάνω την παρατήρηση μου. Που θα πάει θα σταματήσει. Σίγουρα δεν θα βρεί ούτε αυτός το κουράγιο να το συνεχίσει για ώρα.
«…..ακόμα και η γυναίκα που αγαπώ, ακόμα και οι καλύτεροι μου φίλοι ….» Τουλάχιστον έχει μουσική που μ’ αρέσει. Ποιος ξέρει τι νταλκά κουβαλάει κι’ αυτός.
Πάντα όταν θέλουμε να ξεφύγουμε από κάτι το ρίχνουμε στο τραγούδι. Το άκουσμα τους ρυθμού είναι ικανό να μας ταξιδεύει μακριά από τα προβλήματα μας.. Ορίστε ησύχασε κιόλας. Πάνω που άρχισε να μ’ αρέσει. Σκέφτομαι να βάλω εγώ τραγούδια μια και βλέπω ότι του αρέσει το ίδιο μουσικό είδος που αρέσει σε μένα.
Τραγούδια δεν ξέρω αν βάλω αλλά καφέ θέλω κατεπειγόντως। Ένα παγωμένο φραπέ με μπόλικα παγάκια. Μμμμμ δεν κρατιέμαι κλείνω εδώ και πάω να κάνω το καφεδάκι μου…॥


Υ।Σ। Στην φωτογραφία φαίνεται ο παραδοσιακός τρόπος για την ξήρανση ψαριών। Φιλετάκια τα ψάρια χωρίς κόκκαλο και αφήνωνται στην σκιά για να στεγνώσουν. Βλέπεις οι κρύες νύχτες του χειμώνα δεν θα αργήσουν να έρθουν και τότε το τσιπουράκι θα θέλει έναν καλό μεζέ για να το συνοδέψει.
Το βρήκα πρόσφατα στις διακοπές μου και δεν αντιστάθηκα στον πειρασμό να το αποτυπώσω σε φωτογραφία.

20 σχόλια:

marilia είπε...

Γαλλικό ζεστό για μένα, σε παρακαλώ. Και παρέα απ' αυτή, την αμίλητη, που η σιωπή της τα λέει όλα...

ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ είπε...

E, λοιπόν, κι εγώ το σκεφτόμουν χθες. Πως την καταντήσανε τούτη την έρμη χώρα. Θα φαντάζει από Google Earth σα μουτζούρα....
Καφέ και για μένα, πολλά παγάκια αλλά και ζάχαρη μπόλικη....
Πλάκα έχει το ..ξηραντήριο των ψαριών
Να ΄σαι καλά, απαθανατίζεις χρήσιμα αλλά και άγνωστα σε πολλούς πράγματα!

Φιλί και Γλαρένια δροσερή αγκαλιά

George είπε...

Μαριλίτσα μου
έφτασεεεεεεεεεε ο Γαλλικός! Όμως βρε με τέτοια ζέστη και ζεστό καφέ? Σου βάζω και ένα ποτηράκι κρύο νερό γεμάτο παγάκια για δροσιά.
Κάπου πήρε το μάτι μου να τριγυρνάς στα παλιά λημέρια σου. Α ρε κυρ Ηλία είσαι πολύ τυχερός τελικά. Σε τιμήσαν στην γιορτή σου.
Όμως πολλά είπα. Σιωπή μόνο και μια αγκαλίτσα μπροστά στο παράθυρο που βλέπει την θάλασσα. Σαν αυτή που όταν δεί κάποιος απο πίσω να νομίζει πως είναι ένα άτομο. Ναι αυτή την τρυφερή που το κεφάλι ακουμπά στο στέρνο και μένεις να αγναντεύεις στο πέλαγος, τέσσερα μάτια, μιά μορφή, μια ψυχή!
Και σιωπή.....

George είπε...

Γλαρένια μου
άστα να πάνε είναι δράμα.
-Έεενα φραπεδάκι στην όμορφη κυρά μαςςςςςςςςς.

Όσο για τις φωτό απλά προσπαθώ να πιάνουν και τόπο. :)
Υ.Σ. εσύ μας δίνεις πάντα όμορφες και δροσερές αγκαλιές, εγώ πως να ανταποδώσω? Κανονικά μια αγκαλιά παγόβουνου θα ήταν η καλύτερη με αυτήν την ζέστη, αλλά δυστυχώς δεν μου βγαίνει ρε παιδί μου.
Ζεστή αγκαλιά λοιπόν και ας ιδροκοπήσουμε :)))

ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ είπε...

Πύρινη της καρδιάς η αγκαλιά
λιώνει τους πάγους στα βουνά
και σύνορα γκρεμίζει.
Φέρνει στην κάψα τη δροσιά
το σώμα που αποζητά
και την ψυχή 'μερώνει

Ουφ, ίδρωσα για να το φτιάξω...
Γελάς;

Γλαρένιες αγκαλιές

George είπε...

Ειιιιιι είναι πανέμορφο!!!
Νιώθω ευτυχής που το έγραψες εδώ.
Μια μικρή αλλαγή μονάχα σ'ενα στίχο:
"Φέρνει στην κάψα τη δροσιά
που αποζητά το σώμα,
και την ψυχή μερώνει"

Σε ευχαριστώωωωωωωωωωωωωωωωωω.
Φιλί μεγάλοοοοοοοοοοοοοοοο.

Ασκαρδαμυκτί είπε...

Ρε συ Γιώργο, τόσον καιρό έλλειψε η Μαριλίτσα μας κι εσύ τό ριξες σε τρυφερές αγκαλίτσες;
Κάτσε να περάσει κι απ΄το τσαρδάκι μου να της ρίξω κάτι ξηγηρισμένες αγκαλιές να πει τον δεσπότη... Παναγιώτη!

ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ είπε...

΄Εχεις δίκιο ΠΟΙΗΤΗ ΜΟΥ!

Αυτός από κάτω γιατί "τρώγεται με τα ρούχα του", ο ζηλιάρης... που γύρισε από τα μοναστήρια ...πιο κολασμένος απ' ότι έφυγε;...
;-)

Γλαρένιες αγκαλιές και γι΄αυτόν από κάτω το...ζηλιάρη

George είπε...

Γίνε λίγο ρομαντικός βρε σάτυρε!
Εκτός αυτού πρόσεχε μην πληγώσεις ποτέ την δασκαλίτσα μας γιατί την έβαψες, έτσι;
Άλλωστε πάντα ο ρομαντικός της παρέας νομίζω πως ήμουν εγώ! Τι να κάνω λοιπόν αυτό μπόρεσα να προσφέρω και είμαι σίγουρος πως της Μαριλίτσας της άρεσε η αγκαλιά μου. Κατάλαβες βρε αχροίε άσκαρ;
:)

Βλέπεις τι τραβάω Γλαρένια μου; Δεν φτάνει που πήγε και κλείστηκε σε μοναστήρι και σχεδόν όλος ο γυναικείος πληθυσμός έπεσε σε κατάθλιψη, τώρα γύρισε και ζητάει και τα ρέστα. Μωρέ καλά τον λέω εγώ αχροίο. Φίδι κολοβό σου λέω!
Άσε βέβαια που κάθε φορά έρχεται εδώ και προσπαθεί να ψαρέψει νέα κοριτσόπουλα. Και στην συνέχεια πάει και τις βάζει στο χαρέμι του. Πάντως εμένα αυτό που με εκνευρίζει είναι που όλες τρέχουν γεμάτες προθυμία. Το όλο σκηνικό μου θυμίζει το τραγούδι του Μπίλη "Ήταν ένας γάτος μαύρος πονηρός ......... και αυτές άλλο δεν θέλανε φορούσαν νυφικό ..... "

marilia είπε...

Της άρεσε, της άρεσε, μου το 'πε κι εμένα! Αλήθεια λέω, μου το μαρτύρησε!!! :)

Φιλάκι; Ναι, ε;

Μμμαατς! :)

Ασκαρδαμυκτί είπε...

Μαριλίτσα, σου άρεσε, δε λέω, η τρυφερή αγκαλίτσα του Γιώργου, αλλά σου θυμίζω ότι από προχθές το απόγευμα δεν έχεις ξεκολλήσει από πάνω μου...

George είπε...

Μαριλίτσα μου
.................
Φιλάκι μεγάλοοοοοοοοοοοοοοοοοοο.

Βρε άτιμε,άσκαρ, φίδι κολοβό, προσπαθείς να με κάνεις να ζηλέψω ε!!!
Όχι βρε δεν σου κάνω το χατίρι. Ότι και να κάνεις και να λές η Μαρίλιτσα ξέρω οτι εμένα θέλει.
Και όλα αυτά που λές βρε, είναι προϊόντα της φαντασίας σου, αφού ακόμα και τώρα η Μαριλίτσα είναι στην αγκαλιά μου πως γίνεται να είναι και σε σένα?

Ασκαρδαμυκτί είπε...

Γιώργο, έχω πιεί κάτι μπυρόνια και θέλω ν' αρχίσω τις αποκαλύψεις:
έχεις εδώ μέσα μια γυναίκα που πολύ τη ζαχαρώνω αλλά τρώω πόρτα συνέχεια...
άντε γεια!

George είπε...

ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΜΑΡΙΛΙΤΣΑ!!!!
Ασφαλώς μιλάς για το Καντουλίνι αλλά τι να σου κάνω? Βλέπεις δεν είσαι πρασινομάτης!!!
Δεν μπορώ να κάνω κάτι φίλε μου!

Ασκαρδαμυκτί είπε...

Όχι Γιώργο μου... με το Καντουλίνι δεν έχω κανένα πρόβλημα!
Δεν μπορείς να φανταστείς ποια είναι και μην το πολυψάχνεις... μην την εκθέσουμε την κοπέλα!

Αλητισσα είπε...

Το τραγουδι ειναι ολα τα λεφτα Γιωργο μου..
Απο τα πιο αγαπημενα μου..
Με συγκινησες..
Τα φιλια μου..

Αλητισσα είπε...

Α, καλα εσυ πας να με αποτελειωσεις αποψε..
Ειπα να το αφησω να ακουσω λιγο μουσικη αλλα λεω να την κανω πριν κοψω καμια φλεβα..
Φιλια και παλι..

George είπε...

Σεβαστή η επιθυμία σου άσπονδε φίλε! Ξέρω να σέβομαι τον αντίπαλο μου. ;)

Αλήτισσα μου χαίρομαι που σε βλέπω εδώ. Μ'αρέσει να αισθάνομαι εδώ την παρουσία σου. Να έρχεσαι έστω για να ακούς την μουσική. Και που ξέρεις μαζί με αυτήν ίσως διαβάζεις και εμένα ;)
Άσε που έτσι μου δίνεται η ευκαιρία να πηγαίνω και εγώ καμιά βόλτα να ξεσκάω, καθώς θα ξέρω οτι θα είναι κάποιος άλλος εδώ να προσέχει το σπίτι μου ε το μπλόγκ!

Αλεξάνδρα είπε...

ναι, απ΄το google earth δεν φαίνονται πια και πολλά τα εναπομείναντα βουνά.... πίκρα!

Ωραία και η φωτογραφία!!! Να ΄σαι καλά που την μοιράστηκες!

Καλή μας Εβδομάδα!

George είπε...

Δράμα η κατάσταση με τα δάση μας. Για να καταλάβεις, έκανα μια εξόρμηση στα κοντινά δασάκια και τα αποτύπωσα σε φωτογραφίες προκειμένου να προλάβω το κακό μην τυχόν και τα χάσουμε και αυτά. :)