Παρασκευή, Φεβρουαρίου 23, 2007


Έδωσες πνοή στα όνειρα μου
Ήρθες κοντά μου όταν όλοι με διώχνανε
Έφερες το άρωμα των ρόδων που τόσο αγάπησα
Τα λόγια είναι σαν ηλιαχτίδα
στον βουρκωμένο ουρανό μου
Τα όνειρα σου αγάπησαν τα δικά μου
Ανάσα μέσα από την δική σου
Ζωή μέσα από την ζωή σου

Αδυναμία ζωής
Ανάγκη, ευαισθησία, άρνηση
Μελαγχολία ανεξήγητη
Θέλω το άγγιγμα των χειλιών σου
Έρωτα θεέ , μην με σημαδεύεις πια
Το τρυπημένο μου κορμί ξεψυχά
Τα λόγια σταμάτησαν να κυλούν
Το ποτάμι ξεθύμανε την ορμή του πάνω μου

Ο ήλιος καίει ότι έμεινε από μένα
Τα όρνια κατασπαράσσουν την σάρκα μου
Νεκρώθηκε η ψυχή μετέωρη στο διάβα σου
Ακροβάτης στο μεταίχμιο της φθοράς και της ζωής
Συναισθήματα άγνωστα τυλίγουν την μορφή σου
Τα τραγούδια έπαψαν να ηχούν
Σειρήνες παρασύρουν τις φωνές
Την Ιθάκη ζητώ.

25 σχόλια:

Shades είπε...

Πήγες καρναβάλι και γύρισες Γιώργος πάλι.
Όλοι μια Ιθάκη ψάχνουμε τελικά.. εγώ δεν ξέρω αν θα τη βρω αλλά περισσότερο το κάνω για το ταξίδι.

candy's τετραδιάκι είπε...

Tερρυ μου..
Γινεσαι πολυ ομορφος οταν ξεδιπλωνεις την ψυχη σου.
Στο ταξιδι σου..ναι στο ταξιδι σου η σειρηνα θα σου παρασυρει τη φωνη.Θα την πηγαινει μακρια..στο δικο της ακουσμα.
Που σηγουρα το θελει και το αναζητα :*

melomenos είπε...

Ζωή μέσα από την ζωή σου...
όλοι απο κάπου θέλουμε να πιαστούμε!
αν σταματήσουμε να αναζητάμε δεν θα ζούμε πια!!!
καλησπέρα σου

George είπε...

Ντάρκκκκκκκκκκκκκκκ
Εννοείς ότι έπρεπε να μείνω εκεί; Ήκάτι ακόμα πιό ...... Οοοοοχι αποκλείεται! ;-)
Μα το ταξίδι είναι πιό ενδιαφέρον ντάρκ. Το ταξίδι!

Καντουλίνι
και νόμιζα πως πάντα ήμουν όμορφος. ;-) Δεν τολμώ να σου πώ τίποτα άλλο, καθώς μετά το αφιέρωμα που σου έκανε ο επίσημος Τέρρυ σου στο μπλόγκ σου ένιωσα οτι είναι τόσο ευαίσθητος που δεν θα ήθελα να τον πληγώσω με τυχόν κάποια κουβέντα μου.

μελομμένε
όλοι όσο σκληροί και να θέλουμε να το παίζουμε, είναι στιγμές που έχουμε την ανάγκη να ακουμπήσουμε κάπου. Ένα χέρι να μας κρατήσει, και να αντλήσουμε δύναμη απ'αυτό να συνεχίσουμε.

candy's τετραδιάκι είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
candy's τετραδιάκι είπε...

Mπορεις να πεις οτι θελεις Τερρυ μου..
Ο αλλος ο Τερρυ δεν μας βλεπει.. τον κλειδωσα στην τουαλετα:)

Χεχεχε :*

Ioanna είπε...

" Έρωτα Θεέ, μην με σημαδεύεις πια
Το τρυπημένο μου κορμί ξεψυχά "

Τι να σου πω τώρα?
Με εκφράζει πολύ αυτό που έγραψες Γιώργο, που νιώθω ότι έγραψες κ για τον δικό μου πόνο.

George είπε...

Έτσι που το είδα απομονωμένο μου άρεσε και μένα ιωάννα. Καθώς πολλές φορές γράφω και δημοσιεύω χωρίς να διαβάσω τι έχω γράψει. Και μάλιστα όταν το ξαναδιαβάσω συνήθως δεν μου αρέσει.

annamaria είπε...

Ξεχειλίζει από αγάπη , έρωτα αλλά και πόνο.
Δεν πειράζει, τυχεροί αυτοί που είναι ικανοί να νιώσουν κάτι τόσο δυνατό και ας πονέσουν.
Περιττό να σου πω πως είναι υπέροχο.
ΥΓ
Γιατί έβγαλες τα τραγούδια σου??
Kαλό Σαββατοκύριακο!

Αλητισσα είπε...

Oπως ολοι μας Γιωργο..
Καλο ταξιδι και μην ξεχασεις να απο λαυσεις τη διαδρομη..

Ανώνυμος είπε...

εμένα για κάποιο λόγο με συγκίνησε η αρχή...

όμορφο πολύ

George είπε...

Ανναμαρία
Είναι στιγμές που σκέφτομαι οτι όταν ααγαπάς κάποιον ακόμα και να σε πληγώνει δεν μπορεί να σβήσει την αγάπη σου.
Υ.Γ. Μα σου το είχα υποσχεθεί.

Αλήτισσα
¨ολα για το ταξίδι γίνονται αν το καλοσκεφτείς. Όλη η ζωή μας ένα ταξίδι που γυρεύει να το απολαύσουμε.

Αλεξάνδρα
Ίσως είναι πιό συγκροτημένη. Μετά τα λόγια τρέχανε μόνα τους πηγάζοντας απο την μέθεξη της αρχής!

Κέλλυ Μπουσουλοπουλου είπε...

Αγαπη τι δυσκολο πραγμα...!:p Αυτο το τραγουδι μου ηρθε στο μυαλο οταν διαβαζα αυτο που εγραψες...δεν ξερω πως....συνειρμικα:)

Υπεροχο παντως:)

Πολλα φιλια:)

ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ είπε...

george μου,
Μα ουδείς αλώβητος;......
Μήπως επιδιώκουμε να αισθανόμαστε έτσι; Τελικά, πιστεύω πως δεν τον έχουμε προσωποποιημένο τον έρωτά μας και είμαστε όλοι αλλοπαρμένοι με την ευρεία έννοια του ΕΡΩΤΑ.
Συμφωνώ με τα παιδιά, μας αρέσει το ταξίδι και δεν πειράζει, ας μην τη βρουμε ποτέ την Ιθάκη.
(Κάτι ήξερε και ο άλλος που, τάχα μου, χανότανε κάθε τόσο, εκείνος με τς λωτούς ντε....
;-)

George είπε...

Ανατολή
Δύσκολο και όμορφο συνάμα. Τι θα ήταν η ζωή χωρίς αυτήν; Ανούσια. Φιλιά και σε σένα :)

Φύρδην-μίγδην
Ταξίδι και πάλι ταξίδι, συμφωνώ και εγώ. Προσωποποιημένος όμως γιατί; Ερωτευμένοι πάντα και με τα πάντα. Ερωτευμένος με την ζωή. Και αυτή μαζί μου. Όμορφος συνδυασμός. Που να μας δείς μαζί θα μας ζηλέψεις.
Φιλιά!

τα χνάρια είπε...

Καλημέρα γιώργο! Πάλι ερωτευμένος είσαι; Και γιατί δεν είσαι χαρούμενος; Ο έρωτας λένε, σε κάνει και γελάς! Ψέμα ε;

George είπε...

Κατερίνα
πάντα μονίμως ερωτευμένος! Είμαι ένας χαρούμενος λυπημένος. Όχι δεν είναι ψέμα. Ο έρωτας ή μάλλον η αγάπη σε κάνει κυκλοθυμικό. Εκεί που είσαι χαρούμενος σου δίνει μιά και σε κάνει να κλαίς και πάνω που πάς να σκάσεις μια αχτίδα φωτός απο ένα λαμπερό χαμόγελο σε κάνει να αναρρωτιέσαι πως βρέθηκες εσύ εδώ μαζί με τα άλλα αστέρια.
Καλημέρα. Σήμερα είναι Κυριακή! Δεν είναι υπέροχη μέρα;

candy's τετραδιάκι είπε...

O ερωτας..

:*

Ελπίδα είπε...

Γιώργο μου, πάντα ερωτευμένος και χαρούμενος να είσαι!
Μέχρι τώρα η Κυριακή μου, μάλλον ανάποδη ήταν! Θα περάσει όμως και θα ρθει η Δευτέρα!
Καλή υπόλοιπη Κυριακή σε σένα!

outopia είπε...

γιατί τόσος πόνος;
πάντα στο τέλος περιμένει η Ιθάκη
το πρόβλημα είναι άλλο.
εκεί τι μας περιμένει
άλλα νοσταλγούμε άλλα επιθυμούμε,άλλα μας βρίσκουν
γεγονός που πρέπει να το σκεφτείς πιό σοβαρά και μη μένεις στο τί αναζητάς αλλά στο τί θα γίνει όταν βρεις αυτό που αναζητάς

maika είπε...

κάτσε να έρθω να σε πάρω μια βόλτα με την ιπτάμενη μοκέτα του ,να μας φυσήξει ο αέρας,να τα δούμε όλα απο ψηλά...πόσο μικρούλικα είναι...και όλα θα φτιάξουν!!

Φοινιξ είπε...

Πολύ όμορφο george...

Τελικά δεν έχει σημασία η Ιθάκη αλλά το ταξίδι προς αυτήν.
Αυτό είναι όλη η ουσία...

Eleni63 είπε...

Georges πολύ ωραίο!

George είπε...

Candy
;)

Elpida
Πάντα ερωτευμένος. Ελπίζω η Δευτέρα σου να ήταν υπέροχη.

Ουτοπία
όμορφη η άποψη σου. Δεν πρέπει να μας απασχολεί η Ιθάκη αλλά τι μας περιμένει όταν την βρούμε. Πάντως ελπίζω να συμφωνείς και εσύ όπως και όλοι οι προηγούμενοι σχολιαστές οτι πολλές φορές την μεγαλύτερη ομορφιά την έχει το ταξίδι τελικά. Καλωσήρθες εδώ.

maika
Εεεεε που ήσουν χαμένη; Ειλικρινά μου έλειψες όπως και ο φίλος Φοίνικας που θα σχολιάσω σε λίγο. Μου έλειψε το υπέροχο χαμόγελο που πάντα φροντίζεις να μου ζωγραφίζεις στα χείλη.

Φοίνικα
ήδη είπα το πόσο πολύ μου λείψατε και οι δύο. Εσύ πάλι γιατί οι ζωγραφίες σου έχουν τα χρώματα που αγάπησα και αγαπώ.

Ελένη63
Καιρό είχα να δώ και σένα. Ευχαριστώ για την θετική σου κρίση. Ελπίζω οι περιπέτειες του woolfy να έχουν ωραίες και πολλές συνέχειες. Επ' ευκαιρία να καλέσω τους ζωόφιλους να επισκεφτούν το δεύτερο μπλόγκ της Ελένης. Όταν διαβάσουν θα καταλάβουν.

Alexandra είπε...

που πήγε το σχόλιο που είχα γράψει... εξαφανίστηκε.

είχα γράψει ότι ο πρώτος στίχος για μένα είναι ιδιαίτερα δυνατός και ιδιαίτερα όμορφος.

(σσ. έχεις ιδιαίτερη αδυναμία στα τριαντάφυλλα)