Δευτέρα, Φεβρουαρίου 05, 2007

Ανάγκες


Συνέφιασσα πάλι.

7 σχόλια:

candy's τετραδιάκι είπε...

Κι εγω..
Κι εκεινο το συννεφο δεν λεει να φυγει.Ισως να φταιει το κρυο κλιμα,ισως να φταιει που εχω πολλα στο μυαλο μου τελευταια.Ισως να ειναι κι εκεινο το ονειρο που ειχα απο παιδι και ειδα σημερα οτι υπαρχουν καπιοι που ειναι ικανοι να το γκρεμισουν.
Ισως να ειναι που το πρωινο ξεσπασα σε κλαματα..

Ακουω το "The train leave at 8:00" των Walkabouts...
Κι ακομα χειροτερα γινομαι..

Oμως εσυ δεν θελω να συννεφιαζεις.
Μακαρι να μην συνεφιαζεις.

George είπε...

Ευχαριστώ γλυκό μου καντουλίνι.
Δυστυχώς εγώ δεν είδα κάν ένα όνειρο. Τουλάχιστον θα ήξερα τον λόγο. Τώρα είναι αυτό το αδιόρατο, το άγνωστο. Και το κλάμα ακόμα μου είναι δύσκολο. Βλέπεις μου μάθανε πως οι άνδρες δεν κλαίνε, και τα δάκρυα δεν θέλουν να παραβούν τους κανόνες.
Πάντως ουτέ εγώ θέλω γλυκειά μου να συνεφιάζεις. Ούτε εγώ.

melomenos είπε...

κάνεις λάθος και οι άντρες κλαίνε!
και μετά την συννεφιά βγαίνει πάντα ο ήλιος, και το ουράνιο τόξο θα σε αγκαλιάσει και θα φωτίσει βαθιά μέσα σου... όλα τα σωθικά σου!
και μέσα στην άνοιξη της καρδιάς σου θα έρθει και μια αγκαλιά να σε σηκώσει πολύ ψηλά...
καλό σου ξημέρωμα

ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ είπε...

Αγνόησέ το, θα περάσει, θα φύγει.
Καλέ, Τσικνοπέμπτη μεθαύριο, κάτι θα σκαρώσεις, δε μπορεί....

George είπε...

melomene
Μας γαλουχήσανε ότι ο άντρας δεν έχει δικαίωμα στο κλάμα. Μου πέφτει βάρη το φορτίο να το αλλάξω.
Ελπίζω πάντως στην αγκαλιά. Την ζητώ καθημερινά.

φύρδην-μίγδην
Θέλω να περάσει. Η περίοδος των αποκριών δεν μου ταίριαζε ποτέ.

annamaria είπε...

Μα θα περασει, δε γινεται να μην περασει, που θα παει...στο χερι του ειναι??
Ισως κρατησει λιγακι παραπανω,
αλλα θα περασει!!

david santos είπε...

Helo!
Very good
Tank you
Love you