Τετάρτη, Νοεμβρίου 29, 2006






Έγραφα επί ώρα μια ιστορία που σκαρφίστηκε η κούτρα μου και πάνω που ήμουν έτοιμος να κάνω publish κάτι γίνεται και χάνεται. Απογοήτευση. Τι να πώ; Κέρασμα τουλάχιστον το τριαντάφυλλο και το χαρούμενο χειροποίητο λουλουδάκι.

14 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Χάσαμε την ιστορία δηλαδή?

Κρίμα...αλλά συμβιβάζομαι και με τα λουλουδάκια!!!

Παιδίσκη ερωμένη είπε...

Κάθε εμπόδιο για καλό...

Καλημέραα!

George είπε...

Μαράκι
επιτέλους σε είδα και από κοντά. Καλώς ήρθες. Αν ήξερα ότι θα ερχόσουν θα είχα φροντίσει να σου είχα κάτιτις για τρατάρισμα. Επιτέλους φαντάζομαι ότι αποφάσισες οτι ο ασκαρδαμυκτίς δεν σου ταιριάζει. Η παιδίσκη μου έλεγε άλλα και τελικά διαπίστωσα οτι έκανε άλλα. Δεν νομίζεις πως θα έπρεπε να τους το ξεπληρώσουμε με το ίδιο νόμισμα;

Ανώνυμος είπε...

Καλέ μου george ο έρως μου για τον καλό μου είναι μεγάλος και δεν στέκομαι στο κατα πόσο είναι ταιριαστός!
Η παιδίσκη είναι μικρή μην την αποπαίρνεις!
Ηρθα να γνωριστουμε,το τι θα μας επιφυλάξει το μέλλον δεν ξέρω, πάντως δεν είμαι εκδικητικός άνθρωπος και δεν θέλω να πληγώσω και κανέναν οπότε προς το παρόν σου προσφέρω τη φιλία μου.

nyctolouloudo είπε...

πριν από το publish κάνε πάντα ένα copy.
τσόχα το λένε στα ελληνικά το ύφασμα του ροζ λουλουδιού;

George είπε...

Μαράκι
Δεχτή η φιλία σου. Ξέρω καλά τι θα πεί αγάπη, και καταλαβαίνω ότι ένας άνθρωπος που έχει αγαπήσει δύσκολα ξεφεύγει απο τα δίχτυα της αγάπης. Να χαίρεσαι τον έρωτα σου, και πες του ασκαρδαμυστί πως θα με έχεις σύμμαχο σου αν τολμήσει να σε πικράνει.
Μεθυσμένα χρώματα
Το όνομα σου έπρεπε να ήτανε ΓΥΝΑΙΚΑ. Περικλύει όλες τις χάρες σου. Το φύλλο σου σίγουρα είναι.

Alexandra είπε...

ίσως δεν ήταν η ώρα της... ακόμα!
καλησπέρα

Παιδίσκη ερωμένη είπε...

(καλέ εμένα δεν μου μιλάς?)

George είπε...

Αλεξάνδρα
Ίσως και να έχεις δίκιο. Το μόνο που λυπήθηκα ήταν ότι μου είχε αρέσει πολύ. Έμοιαζε σαν παραμυθάκι και είχε αναφορές σε δύο προσφιλή μου πρόσωπα. Μιλούσε για μια παιδίσκη Αλεξάνδρα. Κρίμα

Παιδίσκη
Εσένα βρέ δεν θα μιλάω. Δεν ξεχνάω ότι ήσουν η πρώτη που άφησες ένα σχόλιο στο Blog μου. Είσαι αυτή που δεν άφησες κανένα πόστ μου ασχολίαστο. βέβαια εδώ θα μου επιτρέψεις να αναφέρω και την Αλεξάνδρα που απο την ώρα που με ανακάλυψε κάνει το ίδιο με σένα.

Τελικά πρέπει να είμαι ευτυχής που έχω δύο καλές φίλες. Ψάχνω λόγους για να χαρώ;

Παιδίσκη ερωμένη είπε...

Γιώργο μου :)

Κι εσύ ήσουν ο πρώτος blogger που σχολίασε ποστ μου...
Και πλέον είσαι και η πρώτη μου καλημέρα της μέρας μου...


Τη καλημέρα μου λοιπόν και απο δω, και καλό μήνα..

(και άσε τα γκρρ..!)

George είπε...

Αυτά μου κάνεις και δεν μπορώ να νευριάσω μαζί σου.

Παιδίσκη ερωμένη είπε...

Παιδίσκη μεν, ερωμένη δε...

nyctolouloudo είπε...

το φύλλο μου είναι της αγκινάρας...με πολλά αγκάθια. κατά τα άλλα είμαι γυναίκα!
αλλά απάντηση δεν πήρα. τσόχα είναι;
ναι ή ου;

βρε δεν ξέρω γι' αυτό ρώτησα.....μια ζωή έξω από την Ελλάδα μερικά πράγματα δεν τα γνωρίζω!
( filz είναι στα Γερμανικά. για να μαθαίνεις....!
χιχιχιχιιιιι! )

George είπε...

Τσόχα είναι φυσικά. Και έλεγα και εγώ τόσο ωραία κουλουράκια και να μην τα γνωρίζω, βλέπεις μια ζωή στην Ελλάδα μόνο τα παραδοσιακά Ελληνικά γνωρίζω.
Μόνο αγκινάρα δεν είσαι, καρδιά τριαντάφυλλο, απ'τα καλά όχι σαν τα δικά μου που δεν μυρίζουν απ' τα άλλα που μοσχοβολούν.