Τελικά ή εγώ είμαι πολύ αντιδραστικό στοιχείο ή έχω αρχίσει να γεροξεκουτιάνω ή ο κόσμος δεν βαδίζει καλά. Ή μάλλον καλύτερα ή στραβός είναι ο γυαλός ή στραβά αρμενίζουμε. Το μεσημέρι είχα μια συζήτηση με ένα συνάδελφο και το μόνο που καταφέραμε είναι σχεδόν να ρθούμε στα χέρια. Εισέπραξα τόσες αναφορές ότι δεν μπορεί να με καταλάβει που άρχισα να αναρωτιέμαι αν πράγματι τα λέω τόσο μπερδεμένα που μάλλον δεν με καταλαβαίνει ο κόσμος. Η αλήθεια βέβαια ήταν διαφωνία ώς προς την ουσία δεν εντόπισα. Η διαφωνία προέκυψε τουλάχιστον απο την δική μου μεριά ότι δεν δέχομαι οτι η γενιά των 50 χρόνων σήμερα και προς τα κάτω είμαστε άχρηστοι και για αυτό δεν αντιδράμε στα τόσα προβλήματα που συναντάμε στις μέρες μας.
Ε λοιπόν αυτό εγώ δεν το δέχομαι. Θεωρώ οτι η μή αντίδραση μας δεν οφείλεται στην αχρηστοσύνη μας αλλά στην μιζέρια μας που μας έχουν καταδικάσει όλοι όσοι ελέγχουν την διατύπωση της μαζικής άποψης. Δεν είναι δυνατόν με τον καταιγισμό απόψεων που δεχόμαστε απο όλα τα μέσα μαζικής ενημέρωσης να διαμορφώσουμε άποψη αντικειμενική και δίκαιη. Τι να πρωτοακούσεις τις απόψεις απο τις εφημερίδες διαφορετικών αποχρώσεων, που τώρα τελευταία μάλιστα γίνεται και μεγάλος λόγος για πληρωμένες ειδήσεις , τα κανάλια επίσης διαφορετικών πεποιθήσεων και ενδείξεων, τα αποκαλυπτικά ρεπορτάζ που σχεδόν πάντα λένε την μισή αλήθεια; Πώς μπορεί κάποιος να διαμορφώση εμπεριστατωμένη άποψη για ένα θέμα όταν ακούει αντιφατικά πράγματα χωρίς να υπάρχει ένα μέτρο σύγκρισης; Με ποιά παιδεία, με την ευρύτερη έννοια , την παιδεία του εύκολου πλουτισμού, της αρπακόλας, ή του ωχαδερφισμού;
Τελικά είναι στραβός ο γυαλός ή στραβά αρμενίζω;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου