Την προσοχή μου κάτι που είπαν πλάγι μου
διεύθυνε στου καφενείου την είσοδο.
Κ' είδα τ' ωραίο σώμα που έμοιαζε
σαν απ' την άκρα πείρα του να τώκαμεν ο Ερως -
πλάττοντας τα συμμετρικά του μέλη με χαρά·
υψώνοντας γλυπτό το ανάστημα·
πλάττοντας με συγκίνησι το πρόσωπο
κι αφίνοντας απ' των χεριών του το άγγιγμα
ένα αίσθημα στο μέτωπο, στα μάτια, και στα χείλη.
Κωνσταντίνος Π. Καβάφης
13 σχόλια:
Πολύ όμορφο ποίημα!
Υπέροχο τραγούδι!
Καλό Σαββατοκύριακο!
Ερατώ μου
βλέπεις, αν έχεις καλή ψυχή όλα όμορφα τα βρίσκεις! :-)
΄Ενα λαμπερό και όμορφο σαββατοκύριακο και για σένα.
Για μας δεν έχεις καμιά γλυκιά κουβεντούλα ρε Ερατούλα;
Κάνε πως μας αγαπάς, να μη ρεζιλευτούμε...
αχ βρε ατιμουλικο πως τα λες πως τα λες!!!!!
χεχεχεχε
στο υψος σου Ερατώ
«βράχος» η Ερατούλα, έτσι;
βρε Ερατώ πες του μια καλημέρα έτσι για να γιατροπορεύετε ο σαρδανάπαλος!
πού να μιλήσει η κοπέλα...
Αφού την κλείδωσες στο κελάρι ρε μοναχοφάη!
αμαν ! αυτές είναι οι φωνές που ακούω τόσες μέρες? ωχ!!!!!!
μωρέ τα ήθελε κι αυτής ο πισινός της...
Δεν σε ήξερε, δεν ρώταγε;
Γυαλίζει το μάτι σου...
χεχεχεχε ρε συ αυτή δεν βγαίνει απο το αμπάρι!!!
Δίκιο έχεις μάλλον αυτή με φυλάκισε και όχι εγώ αυτήν!!!!
:-)
Κλείνεται βρε παιδιά η Ερατώ σε αμπάρια;
Με τίποτα!
ΠΟτέ!
Είναι Freedom Rider!!!
Αγαπά τους ανθρώπους αλλά και την ελευθερία!
Γεια σου Άσκαρ, από τους πρώτους και καλούς φίλους που έκανα στο μπλογκινγκ!
χεχεχεχεχε!!!
ρε καλά σε λέω άσπονδε!!! και αυτή εσένα λέει φίλο! καλύτερα φίλος της όμως ε!!!!
κελάρι είπαμε, όχι αμπάρι!
«φίλος», όπως λέμε «καληνυχτάκιας»;
Δημοσίευση σχολίου