Σήμερα το πρωί ανοίγοντας τον υπολογιστή μου, βρήκα στα μεϊλ να με περιμένει ένα μέϊλ λίγο διαφορετικό. Ένα μεϊλ γεμάτο ανησυχίες και προβληματισμούς. Επειδή το μεϊλ αφορά τον χώρο των μπλόγκ σκέφτηκα να το μοιραστώ μαζί σας και να ακούσω τις απόψεις σας. Και για να μην πείτε ότι είναι άπρεπο να βγάζεις στην φόρα τις σκέψεις κάποιου που τις έστειλε στο προσωπικό σου μεϊλ (και θα συμφωνήσω μαζί σας) να σας πω ότι πριν τις δημοσιεύσω εξασφάλισα την συναίνεση του συγγραφέα και έτσι τώρα προχωράω στην ανάρτηση. Δείτε λοιπόν μερικές από τις σκέψεις και τους προβληματισμούς :
“ …… χάζευα σε διάφορα blogs τώρα και κάτι μ’ εκνεύρισε...
όλοι γράφουν για την μοναδική τους αγάπη,που δεν είχε ανταπόκριση,για ανεκπλήρωτες επιθυμίες,για παράνομους έρωτες,για τις σχέσεις ανθρώπων γενικότερα,για όλα αυτά που θέλουμε και δεν έχουμε...όλα ρομαντικά και ποιητικά
και τρέχουν όλοι να παρηγορήσουν,να συμβουλέψουν,να πουν τη δική τους παρόμοια ιστορία με όσο γίνεται πιο μεγάλη έμφαση,σα να γράφεις έκθεση στο δημοτικό...
πόσο έξω απ' τη πραγματικότητα είναι όλα αυτά...ποσό καταπιεσμένοι είμαστε τελικά και προσπαθούμε να εκτονωθούμε αφήνοντας τις σκέψεις μας,μ'αυτο τον τρόπο...
δε ξέρω..τι είναι τελικά...η έλλειψη επικοινωνίας,η αδυναμία να δούμε την πραγματικότητα μας,η λάθος ζωή που έχουμε σιωπηλά επιλέξει και προσπαθούμε να βρούμε διεξόδους ή ακόμα και λύσεις στα προβλήματα μας μ' αυτό τον τρόπο...
μ' έπιασε τώρα...μ' εκνευρίζει η υπερβολή ξέρεις...
οκ. όλοι έχουμε προβλήματα,όλοι έχουμε απογοητευτεί,έχουμε ζήσει λάθος καταστάσεις,αλλά γιατί θέλουμε να τα μεγαλοποιούμε και να τα παρουσιάζουμε με τραγικό τρόπο?ο καθένας τη λύση την βρίσκει ή όχι μέσα του...δε βοήθα η γνώμη των άλλων,δεν απαλύνουν τον πόνο τα απρόσωπα σχόλια...
μπορεί να είναι κατάθεση ψυχής και προσωρινά να νιώθεις απελευθερωμένος αλλά μέχρι εκεί...η ζωή είναι αλλού...εκεί τι κάνεις?εκεί είναι τα δύσκολα...στην πράξη...όχι στη θεωρία...εκεί που είσαι μόνος... “
Και η μουσική επιλογή από την ίδια φίλη μου
31 σχόλια:
Γιώργη μου,.
καταλαβαίνω τον προβληματισμό ίσως και την μικρή αγανάκτηση της φίλης σου, όμως ο κάθε ένας φτιάχνει το μπλογκ ως προέκταση της ψυχής του και ακολουθεί αυτό που του προστάζει αυτή. Σε κάποιους προστάζει να γράφουν προσωπικά βιώματα, ως ψυχοθεραπεία γιατί όχι, σε άλλους να γράφουν φανταστικές ιστορίες, μυθιστορήματα, διηγήματα όπως η φίλη σου η Ανάσα τα οποία για εκείνη είναι ανάσα εξού και ο τίτλος του μπλογκ της- Ο κάθε ένας λοιπόν χρησιμοποιεί το μπλογκ του ανάλογα με τα ζητούμενα της ψυχής του. Αυτό δεν είναι κακό. Ουτε κι αν κάποιοι περιμένουν ίσως στήριγμα από αναγνώστες για να ξεπεράσουν κάποιες δυσκολίες της ζωής τους..φαντάσου πόση μοναξιά υπάρχει που ίσως να μην έχουν φίλους, ή κάποιους να μοιραστούν πράγματα μαζί τους...Σκέψου πως κάποιοι χρησιμοποιούν το μπλογκ για διαφήμιση, δυσφήμιση, κακή δημοσιογραφία, πληροφόρηση, παραπληροφόρηση κλπ κλπ...Στο χέρι μας είναι να επιλέξουμε τι θα διαβάσουμε, τι μας εκφράζει, τι μας αντιπροσωπεύει...Εμένα προσωπικά, μου αρέσουν τα μπλογκ που ασχολούνται με συγγραφή, διήγημα, μυθιστόρημα...εκεί έχω το κόλλημα, αυτά ξεχωρίζω. Επίσης κάποια με "ξεχωριστή" γραφή, με απόψεις χιουμοριστικές και καυστικές.
Θέλω να πω, περί ορέξεως λοιπόν...
Αυτά τα ολίγα και σε φιλώ σταυρωτά όπως η θειάμ η Αμερσούδα, χαχα!!
Χαιρετώ καλέ μου φίλε!
Ξέρεις τι μου θυμίζει όλο αυτό;
ΟΛΑ όσα εκεί έξω συμβαίνουν
Κριτική... κριτική... κριτική....
Νομίζω πως εδώ δε βρισκόμαστε γι' αυτόν το λόγο. Για να ασκήσουμε δηλαδή την κριτική μας, γιατί απλά δεν έχουμε αλλά ούτε και είναι δυνατόν, τη γνώση για όλα.
Σου απήντησε ήδη η ΑΝΑΣΑ και εν τέλει ...το μπλογκο-κοντρόλ εσύ το κρατάς και αποφασίζεις...
Καλό και χαμογελαστό Σ/Κ!
Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές
Καθένας είναι ελεύθερος να γράφει ό,τι θέλει!
Τον σκληρό κόσμο τον ζούμε έξω, δεν χρειάζεται να τον μεταφέρουμε κι εδω!
αν οι προβληματισμοι θεωρουνται κριτικη, τοτε μαλλον εχουμε χασει και το νοημα των λεξεων...
μονο κριτικη δεν μοιαζει ολο αυτο...
μαλλον για ανησυχια,σε οτι αφορα στις ανθρωπινες σχεσεις και το ποσο μονοι μπορει να νιωθουμε τελικα,με οσο κοσμο κι αν εχουμε γυρω μας...για την εσωτερικη μας μοναξια...αυτη που μπορει να κρυβουμε πολυ καλα απ'ολους τους αλλους και να βγαινει σαν κραυγη μεσα απο μια ανωνυμη καταθεση ψυχης...ισως χωρις να ζητα λυσεις,παρα μονο παροδικη ανακουφιση απο το βαρος ολων αυτων που ο καθενας κουβαλα...
και προφανως ειναι στο χερι του καθενος να τα παλαιψει ολα αυτα εκει εξω ή να μεινει με τους ρομαντικους προβληματισμους και την ποιηση...
χχμμμ σωστοι προβληματισμοι θα ελεγα.. θα συμφωνησω με τα τρια πρωτα σχολια..
λοιπον ξερεις πως νιωθω; 3,5 χρονια μετα, να πρεπει να απολογηθω για πολλοστη φορα.. τα εχουμε πει πολλες φορες ολα αυτα..
η μεριδα των δικων μας blogs δεν ανηκει σε συγγραφεις.. ειμαστε απλα ατομα που αλλο τοσο απλα αναφερουμε την καθημερινοτητα μας.. ο καθενας με το δικο του τροπο..
δε μπορω να συγκρινω το ''εκει εξω'' με το ''εδω μεσα''
ειναι λαθος..
ειναι σαν να συγκρινεις τους κωδικες που ενωνουν καποιους ανθρωπους που τα λενε σ ενα καφενειο, με τις ιδιαιτερες στιγμες που περναει ο καθενας στο σπιτι του με την οικογενεια του..
στον εργασιακο του χωρο..καμμια σχεση..
πιστευω τα περισσοτερα που γραφονται απο εμας εχουν καθαρα σα στοχο την προσωπικη εκτονωση
για τα σχολια μονο θα συμφωνησω.. θα τα δεχτω μονο σα χαιρετισμους, σα καλημερες κι οχι σαν χερι βοηθειας αν και μου εχουν τυχει σχολια εκπληκτικα και με ουσιαστικη αποψη.
η ζωη βεβαιως ειναι ΚΑΙ αλλου.. οπως ειναι ΚΑΙ εδω..
και νομιζω πως ολοι βρισκομαστε ΚΑΙ στην πραξη..
κι η μοναξια ειναι παντου.. ειτε γραφεις σε ενα μπλογκ ειτε οχι..
κι ενα λινκ που αφορα το θεμα, απο μια κοπελλα που ξερει πραγματικα να ''γραφει''
http://menoektos.wordpress.com/2010/02/16/%ce%b5%ce%bc%ce%b5%ce%af%cf%82-%cf%84%ce%bf%cf%85-net-%ce%bf%ce%b9-%ce%b5%ce%ba%ce%ba%cf%81%ce%b5%ce%bc%ce%b5%ce%af%cf%82/
Γιώργο μου, βλέπω ότι προβληματίστηκες με τους προβληματισμούς του/της φίλου/η σου και θέλησες να μοιραστείς μαζί μας του προβληματισμούς αυτούς…
Χμμμ….
Θα συμφωνήσω με την ΑΝΑΣΑ και την Γλαρένια! Με κάλυψαν απόλυτα 100%.
Πολλά φιλιά!
ΥΓ: Ελπίζω να μη δημοσιεύσεις και τα δικά μου μειλ γιατί τότε θα έχεις όντως μεγάλο πρόβλημα! Χαχαχαχαχα
Ανασούλα μου
δεν έχει να πω τίποτα για το σχόλιο σου. Συμφωνώ με όσα λες και ναι έτσι είναι. Προέκταση της ψυχής μας τα μπλόγκ. Αφήνουμε ανόθευτες ψυχές, ... εκτός αν το κάνουμε απο "επαγγελματισμό" καμιά φορά, ή όπως είπες για να διαφημίσουμε ή να δυσφημίσουμε. Όλων των ειδών οι ψυχές είναι μαζεμένες εδώ.
Δεν είμαστε ούτε εξωγήινοι ούτε κάτι διαφορετικό. Απλοί άνθρωποι που απλά δεν βρίσκουμε άλλο τρόπο έκφρασης ή απλά επιλέξαμε αυτόν τον τρόπο έκφρασης.
Να μου φιλήσεις την θειάσ την Αμερούδα και να τσι πεις όταν έρθω σα κάτω να μου φτιάξ μια πίτα!!
:)))))
Φιλιά!!!
Γλαρένια μου
είμαι βέβαιος πως η φίλη μου δεν είχε διάθεση για κριτική. Απλά έναν προβληματισμό διατύπωσε ίσως γιατί πολλές φορές συναντάμε εδώ στα μπλόγκ φράσεις που όταν τις λέμε τόσες πολλές φορές αρχίζουν να χάνουν το νόημα τους.
Πάντως όπως είπες κρατάμε το όπλο να επισκεπτόμαστε μόνο όσα μπλόγκ θεωρούμε ότι έχουν κάτι να μας πουν. Τα υπόλοιπα τα προσπερνάμε.
Εδώ να προσθέσω στην φίλη μου για την περίπτωση που δεν έχει επισκεπτεί το μπλόγκ σου, πως η Γλαρένια είναι η μεγάλη μπλογκομαμά :)
Την θυμάμαι πάντα να έχει μια καλή κουβέντα για όλους τους φίλους της και μη. Και επειδή την ξέρω από παιδούλα στο μπλόγκ (για να καταλάβεις οτι είναι μικρή θα σου πω πως με βρήκε στο μπλόγκ, αν θυμάμαι καλά γιατί πέρασαν τα χρόνια) και όσο καλά λέει τα βγάζει απο την ψυχή της.
Φιλιά καλή μου Γλαρένια.
Κούλα μου
πρώτα να σε καλωσορίσω εδώ και να πω πως και εδώ να ξέρεις δεν διαφέρει και πολύ απ' έξω. Οι ίδιοι άνθρωποι κυκλοφορούν με τους απέξω. :)
Φιλί για τα καλωσορίσματα
κολλητούλα μου
γιατί αρπάζεσαι?? Έγραψα κάποια πράγματα για το θέμα κριτική στο σχόλιο που άφησα στην Γλαρένια. Απλά να προσθέσω εδώ πως η ευθιξία μας για το θέμα κριτικής είναι γιατί έχουμε ακούσει τόση πολύ κριτική που εν μέρει μπορεί να είναι καλοπροαίρετη και σεβαστή αλλά δυστυχώς πολλές φορές η κριτική είναι κακόπιστη είτε απο ανθρώπους που δεν μπήκαν στον κόπο να καταλάβουν γιατί βρεθήκαμε εδώ είτε απλά για να μας κριτικάρουν.
Να εκμεταλλευτώ την ευκαιρία και να πω εδώ την μικρή μου ιστορία για το μπλόγκ. Πρωτοξεκίνησαν σαν τα παλιά ημερολόγια που κρατούσαμε μικροί (εγώ δεν κράταγα ποτέ) στην πορεία βέβαια κάποια εξελίχθηκαν διαφορετικά και έτσι διαφοροποιήθηκαν σε ποικίλα είδη (ανέφερε μερικά η Ανάσα στο πρώτο σχόλιο. Το δικό μου συνεχίζει να είναι ακόμα το ημερολόγιο μου (ή τουλάχιστον αυτό προσπαθώ να δώσω εδώ). Αυτό που θα καταγράψω κάποιες σκέψεις που αντί να το έχω κρυμμένο στο συρτάρι του γραφείου μου το έχω εκτεθειμένο στα μάτια ανθρώπων που μπορεί να έχουν τις ίδιες ανησυχίες με μένα ή γενικά στα μάτια όλων. Δεν ξέρω αν πρέπει να φοβάμαι γιατί κάποια με μαθαίνουν και αυτό ίσως κάποια στιγμή να με κάνει ευάλωτο. Βαρέθηκα λοιπόν να προσπαθώ να κρύψω τυχόν ευαισθησίες μου ή να προσπαθώ να κρύψω τον ρομαντισμό που υπάρχει στον χαρακτήρα μου στην σκέψη μου στην ψυχή μου. Έτσι άνοιξα το μπλόγκ. Η αφορμή πάντως δόθηκε απο την ανάγκη να εκφράσω πράγματα που δεν θα μπορούσα να πω ούτε στον κολλητό μου. :)
Μακρηγόρησα όμως και δεν το συνηθίζω :)
Φιλιά κολλητούλα μου (και τα εννοώ ε! δεν είναι ψεύτικα :)
Φεγγαρένια μου
αν πω πως δεν θέλω να σχολιάσω τίποτα απο τα γραφόμενα σου είμαι βέβαιος πως θα με καταλάβεις και δεν θα σκεφτείς πως σε παραμελώ. :)
Το σχόλιο σου με καλύπτει πλήρως.
....... κι η μοναξια ειναι παντου.. ειτε γραφεις σε ενα μπλογκ ειτε οχι..
Φιλί μεγάλο!
Κοραλλένια μου
όπως έγραψα και στην εισαγωγή της ανάρτησης ποτέ δεν θα δημοσίευα ένα μέϊλ κάποιου και ειδικά αν δεν ζητούσα την άδεια του. Με τίποτα δεν θα γινόταν αυτό. Ζήτησα άδεια την πήρα και έτσι προχώρησα.
Όσο για τα δικά σου μεϊλ!! Μμμμμ!
Μα για μισό λεπτό! Μέϊλ???? Μα για ποιά μέϊλ μιλάς?? Εγώ δεν έχω παρει κανένα μεϊλ απο σένα :)))))))))))))
Φιλιά πολλά και σταυρωτά!!! χεχεχε!
Χμ…
Τώρα που το λες…έχεις δίκαιο.
Εσένα δεν σου έστειλα! Χαχαχαχααχαχαχαχαχα
Συγγνώμη καλέ μου σε μπέρδεψα!
Γεράματα βλέπεις!
"εδώ στα μπλόγκ φράσεις που όταν τις λέμε τόσες πολλές φορές αρχίζουν να χάνουν το νόημα τους"
Σα να μου λες ότι.... μπααα δεν καταλάβαίνω εγώ από αυτά...
ΚΑΙ Φιλί ΚΑΙ Γλαρένιες αγκαλιές
Πιστεύω ότι τα μπλογκς ως μια νέα μορφή επικοινωνίας είναι κάτι το επαναστατικό.
Οι άνθρωποι που δεν είχαν αυτή τη δυνατότητα, να δημοσιεύσουν έτσι εύκολα τις σκέψεις τους , τα γραπτά τους την προ μπλογκ εποχή , σίγουρα θα μας ζήλευαν.
Σε καμιά περίπτωση η επικοινωνία αυτή δεν είναι ισοδύναμη της "πραγματικής" αλλά δεν παύει να είναι μια δυνατή μορφή επικοινωνίας!
Και πολλές φορές γίνεται ουσιαστικότατη.
Και σε όποιον δεν αρέσει, μπορεί να μην το κάνει. Δεν τον πιέζει κανείς.
Χώρια που γράφει κανείς ό,τι θέλει, πράγματα που ίσως στην καθημερινότητά του δεν έβρισκε άτομα για να τα μοιραστεί.
Δεν ξέρω για ποιο λόγο να μην βλέπουμε όλα αυτά τα θετικά αυτού του καινούργιου τρόπου επικοινωνίας.
Παιδιά, μην δίνουμε και τόση αξία στα ιστολόγια!
Οι περισσότεροι κάνουμε την πλάκα μας και δεν μπορούμε να βγάζουμε ασφαλή συμπεράσματα ούτε για τους διαχειριστές τους, ούτε για την κοινωνία μας...
Κοραλλένια μου
αχ! πάλι με μπέρδεψες!! Τι θα κάνω με σένα? Όλο σε μένα θέλεις να στείλεις τα μεϊλ και όλο στους άλλους τα στέλνεις!!!
Γλαρένια μου
νασαι καλά βρε! Λες να έλεγα για αυτό που έβαλες στο μυαλό σου??? Ούτε να το σκεφτείς! Μιλάω πως πολλές φορές τα θέματα είναι τόσο παρεμφερή που μερικές φράσεις επαναλαμβάνονται!
θα απαντήσω και εγώ με την αγαπημένη μου φράση
την καλησπέρα μου και ένα φιλί
Ερατώ μου
ναι ! Έτσι θέλω να το αντιμετωπίζω και εγώ. Σαν μια νέα μορφή επικοινωνίας. Βέβαια το τι χρήση θα κάνεις με αυτήν την μορφή επικοινωνίας εξαρτάται απο το τι θέλεις να κάνεις. Όπως και με τις υπόλοιπες μορφές επικοινωνίας.
Όλα λοιπόν εξαρτώνται απο την χρήση που κάνουμε.
φίλε άσκαρ
δεν μπορούμε να τα αγνοήσουμε όμως και εντελώς! Αφήνουμε κομμάτια μας εδώ. Έστω μερικά ψίγματα της ψυχής μας. Δεν μπορώ να πιστέψω πως είναι όλα μια πλάκα!!!!
Kαλημερούδια καλέ μου!!
πιτούλα θα μας φτιάξεις εσύ που ξέρεις παραδοσιακές συνταγές, η θειά η Αμερσούδα είναι άχρηστη, όλο μπιρίμπα και κους-κους είναι! χαχα!
Να έχεις μια πανέμορφη Κυριακή!
σε φιλώ.
Δίκιο έχεις φίλε!
Δεν είναι όλα για πλάκα... κάποιο κομματάκι της ψυχής μας αφήνουμε εδώ μέσα...
Δώσε τώρα ένα κομματάκι πιτούλας και σε μένα, και καλή Κυριακή σε όλους...
Αφού δεν έστειλες κούριερ…μάλλον θα φοβήθηκες…έστειλα εγώ…
http://www.greek-islands.us/greek-recipes/greek-spinach-pie/spanakopita.jpg
Καλή όρεξη!
Θα συμφωνήσω απόλυτα με το πρώτο σχόλιο της ΑNASA. Δεν έχω κάτι να προσθέσω - με κάλυψε 100%!
Δεν ξέρω, στα μπλογκ μας υποτίθεται γράφουμε αυτά που νιώθουμε, τις αλήθειες μας...Εγώ προσωπικά αυτό θέλω να βλέπω στους άλλους και κυρίως να γράφω η ίδια...
Αυτό νομίζω...Τώρα αν υπάρχουν μπλογκ όπως της Μαρίας-Τουϊτυ που είναι άρρωστη και χρησιμοποιεί τον Η/Υ σαν παράθυρο στο κόσμο, είναι και πάλι δικαίωμά της να το κάνει...Όπως και για μένα είναι δικαίωμα μου να την επισκεφτώ και να της γράψω 2 κουβέντες για να την υποστηρίξω...
Η φίλη σου, μπορεί αν θέλει να κλείσει το μπλογκ της, τον Η/Υ της, και να πάψει να στεναχωριέται αν όντως την στεναχωρεί τόσο πολύ το μπλόγκινγκ...
ας ζητήσω συγγνώμη για την αργοπορία μου
Ανασούλα μου
πίτες δυστυχώς δεν γνωρίζω να κάνω αλλά γνωρίζω άριστα να τις καταναλώνω. :)
Όπως κατάλαβες να πεις την θειά την Αμερσούδα να αφήσ' την μπιρίμπα και τα χαζόχαρτα και να πάει να στην λαϊκή να πάρ' χόρτ και να βρει κάποιον να φτιαξ' την πίτα.
:)
Την άλλη βδοομάδα που θ'ρθω σα κατ να την έχει φτιαξ. :)
Καλά έχω ρίξει το γέλιο με την Θεια την Αμερσούδα. :)
φίλε ασκαρ
μετά τα λόγια σου νομίζω δικαιούσαι όλη την πίτα.
Είσαι μαλαγάνας και καταφερτζής τελικά. Ώς και την πίτα με έκανες να σε χαρίσω που κανονικά δεν την έπαιρνες με τίποτα. :)
Κοραλλένια μου
αχ! τι να πω τώρα για την ψυχούλα σου? Διαμάντι!
Ως και πίτα μου έστειλες με κούριερ !
Εξαιρετική! Να δώσεις τα συγχαρητήρια στην μαμά σου. Είναι εκπληκτική μαγείρισσα.
Μια αγκαλιά για σένα και ένα φιλί για την μαμά σου. :)
Σοφία μου
νομίζω πως οι περισσότεροι συμφωνήσαμε με την Ανάσα μας. Να περνάς καλά !
Την καλημέρα μου.
καλή μου Αρτάνις
ναι έτσι χρησιμοποιώ και εγώ το μπλόγκ μου. Να γράφω τις δικές μου αλήθειες. Να αφήνω ένα κομμάτι ψυχής που δεν βρίσκω άλλο τρόπο να το βγάλω παραέξω.
Μην γίνεσαι όμως σκληρή με την φιλή μου. Είναι φυσιολογικό αν κάποιος βλέπει το μπλόγκ για πρώτη φορά θα παραξενευτεί με τα τόσα ρομαντικά που γράφονται. Με τον καιρό όμως καταλαβαίνεις πως είναι απλά ένας τρόπος επικοινωνίας.
Την καλημέρα απο Ελλάδα!
Δημοσίευση σχολίου