Ο καιρός περνούσε χωρίς νόημα. Χωρίς σκέψεις. Απλά η μέρα εναλλάσσεται με νύχτα όπως τραγουδά και ο αγαπημένος μου Νιόνιος. Όλα είναι στην θέση τους. Τα βιβλία στα ράφια τα δεκάδες CD στην θήκη τους και τα συναισθήματα καλά κρυμμένα μέσα μου. Φτάνει είχα πει εδώ και λίγους μήνες στον εαυτό μου. Κι όμως είναι στιγμές που το ένα δευτερόλεπτο είναι ικανό να σε ταρακουνήσει και να αρχίσεις να βλέπεις διαφορετικά τα γεγονότα που περνάνε γύρω σου. Είναι το ελάχιστο, που μπορεί να σου προσφέρει το γέλιο, το άγνωστο και να φέρει την προσμονή, την φωτεινή αχτίδα που είχες χάσει καιρό τώρα. Δεν ξέρω ποιό είναι αυτό το κάτι. Δεν ξέρω αν είναι κάτι. Δεν ξέρω ούτε αν πρέπει να είναι κάτι. Είναι τόσα τα άγνωστα και τα ανείπωτα που δεν ξέρεις αν πρέπει να αφήσεις την φαντασία στο ταξίδι της ή να την σταματήσεις πριν ακόμα κάνει το πρώτο βήμα.
…………………………………………
Έχει αρκετό καιρό που έπαψα να συνομιλώ με τα πρέπει και μη. Μοιάζουμε μαλωμένοι αν και κάποιες στιγμές μου τραβάνε μια σπρωξιά έτσι για να μην φεύγω και πολύ μακριά τους.
………………………………………………
Αμπελοφιλοσοφίες που λέω να μην συνεχίσω. Λέω απλά να σας χαρίσω ένα χαμόγελο. Ναι ένα χαμόγελο. Θέλω όσοι μπουν εδώ και διαβάσουν αυτές τις λέξεις να το εγκαταλείψουν με ένα χαμόγελο στα χείλη. Και γιατί όχι! Και με ένα χαμόγελο στην ψυχή. Ναι, άλλωστε όλα για αυτήν δεν τα κάνουμε? Όλοι μας αυτήν θέλουμε να κάνουμε να γελάσει. Βέβαια το θέμα είναι οτι εγώ μπορεί να έχω όλη την καλή διάθεση να θέλω να αφήσετε όλοι ένα χαμόγελο εδώ, αλλά δεν ξέρω πως μπορώ να το πετύχω αυτό. Να σας πω ανέκδοτα? Να σας κάνω αστείες γκριμάτσες? Να σας χαρίζω απο ένα τριαντάφυλλο? Να σας χαστουκίζω? :) Ειλικρινά δεν ξέρω πως να το καταφέρω. Αλήθεια. Μήπως έχετε εσείς κάτι στο νους σας που θα μπορούσε να προσφέρει ένα χαμόγελο. Γράψτε το ! Θα το χαιρόμουν πολύ να ακούσω τι θα ήταν αυτό το κάτι.
Το τραγούδι χαρισμένο σε όποιον αντέχει να το ακούσει. :)
40 σχόλια:
Ο λόγος σου με χόρτασε και το ψωμί σου φατο....λέμε στο χωριο μου.
Κοντολογίς: Η ΠΡΟΘΕΣΗ
Και να σου πω, τα καταφερες...χαμογέλασα...
Να εισαι καλά!
με γεια τις αλλαγες.. το ομορφηνες..
δε θελω να μου κανει καποιος να γελαω.. δλδ δε θελω να παιζει αυτο το ρολο..
θελω το γελιο να βγαινει πηγαιο μεσα απο αγαπες κι αγκαλιες, κι ομορφα λογια και συναισθηματα..
κι αυτο το τραγουδι που εβαλες, ειναι το αγαπημενο μου μ ακους;;
καληνυχτα!
Ρίκη μου
χαίρομαι αν τα κατάφερα να σε κάνω να χαμογελάσεις. Τελικά μήπως το να βγεί ένα χαμόγελο απο μέσα μας είναι θέμα διάθεσης??
φεγγαρένια μου
χαίρομαι που το βρήκες όμορφο το νέο λουκ.
Ναι είναι ωραίο αυτό που λες. Έτσι είναι πιο όμορφο το χαμόγελο. :)
Τελικά κατάφερε έστω με το τραγούδι να σε κάνει να αφήσεις ένα χαμόγελο εδώ?
παντα το μπλογκακι σου μου αφηνει ομορφο και ζεστο συναισθημα..
και ναι αφου το θες τοσο πολυ, σου αφηνω το γελιο μου..
δικο σου..
Εγώ θα σου χαρίσω μια από τις πιο αγαπημένες μου μουσικές...
Ξημερώσαμε Σάββατο και έξω βρέχει...
Δεν θα αφήσω τη διάθεσή μου να χαλάσει, αλλά ακούω το κομμάτι και ονειρεύομαι...
Και χαμογελώ...
http://www.youtube.com/watch?v=yRTLiLLjkFE
φεγγαρένια μου
σε ευχαριστώ για τα όμορφα λόγια που λές για το μπλογκάκι μου. Μάλιστα και εκείνο σου στέλνει τις ευχαριστίες του. :)
Το γέλιο σου θέλω να το χαρίσεις πρώτα σε σένα και μετά σε μένα.
φιλί :)
Καλή μου Αρτάνις
τώρα ξέρεις τι μου έκανες?? Να θέλω και αγκαλιά!!!
Αν ήσουν πιο κοντά ....... :)
το τραγούδι είναι πολύ όμορφο και ναι είναι η καλύτερη μουσική επένδυση για όνειρα. !!!
Όσο για την διάθεση σου.... ναι μην την αφήσεις να χαλάσει απο την βροχή. Άλλωστε η βροχή είναι όμορφη. Φέρε στον νου την βροχή να πέφτει πάνω στο τσίγκο της λαμαρίνας. Ε!!! όμορφο ήχος! Σαν μουρμουρητό....
Φιλί ...
George,
μην με παρεξηγήσεις σήμερα, δεν μπορώ να χαμογελάσω. Κι όπως είπα και στις σκέψεις μου, δεν ξαναφοράω χαμόγελο μάσκα για κανένα λόγο!
Θα σου πω όμως κάτι, δεν χρειάζεται να προσπαθείς για τίποτα. Οι αναρτήσεις σου και τα χαμόγελά μας αξίζουν μόνο όταν βγαίνουν αβίαστα.
με συγκίνησε η κατάθεση της ψυχής σου! Κι εγώ νιώθω περίεργα αυτη τη περίοδο! Νιώθω πως εχω πέσει μέσα σε μια μεγάλη λακούβα με βρωμόνερα και δεν υπήρξε κανείς να με προσέχει για να μην πέσω!
Όμως αυτό το δευτερόλεπτο που λες κι εσύ με επισκέφτηκε και ένιωσα και είδα πως τελικά ό,τι νιώθουμε εμείς το προκαλούμε!
Σου στέλνω όχι χαμόγελο (ίσως άλλη φορά) μα σίγουρα μια αγκαλιά.
Καλό σου βράδυ!
Τόνια μου
αυτά τα χαμόγελα μάσκας δεν τα χώνεψα ποτέ μου. Αλλεργία νομίζω το λένε. :)
Μάλιστα θα συμπλήρωνα πως οτιδήποτε περιέχει και το συνθετικό της μάσκας να τα αποφεύγεις και να τα προσέχεις. Τελικά τώρα καταλαβαίνω οτι η περίοδος της αποκριάς ποτέ δεν με πήγαινε καλά. Μάλλον έμφυτο είναι αυτό που νιώθω για τις μάσκες.
.....
Τόνια μου όταν πέφτεις στα βρωμόνερα το μόνο που πρέπει είναι να μάθεις γρήγορα κολύμπι. Πάντως να σου πώ κάτι!! Μην βλέπεις γύρω σου βρωμόνερα. Έτσι μειώνεις το κολύμπι στα νερά που διάλεξες να κολυμπήσεις.
.....
Μια αγκαλιά και απο μένα για τώρα, τα χαμόγελα θα έρθουν μόνα τους κάποια άλλη στιγμή.
Φιλί.
Υ.Σ. Δεν ξέρω γιατί αλλά τώρα θα ήθελα να σου θυμίσω το ποίημα του Καβάφη "Όσο μπορείς." Είναι αυτό που τουλάχιστον σε μένα σε κάτι δύσκολες στιγμές έρχεται να μου ψιθυρίζει στο αυτί. ....
Έχεις δίκιο!
Συγγνώμη για το παραλήρημά μου!
:(
Ειιιιι Τόνια μου!
Ποιό παραλήρημα ?? Γιατί η συγνώμη??
Όχι θλίψη!!! Είπαμε δεν χαμογελάμε αλλά σίγουρα δεν λυπόμαστε.
Να θυμάσαι. Η ζωή αγαπάει περισσότερο τους τολμηρούς. Και για να μπορείς να εκφράσεις τα συναισθήματα σου θέλει πολύ τόλμη.
Με σύγχισες τώρα και θα σου χαμογελάσω. :)
:)
Καληνύχτα
είδες τελικά?? το χαμόγελο ήρθε μόνο του. Αν είναι μάσκα... μην το αφήσεις.
Καληνύχτα.
Οχι μονο διαθεσης Γιώργο μου, πάνω απ΄ ολα πρόθεσης...νομιζω ετσι;
Ρίκη μου
η πρόθεση είναι κάτι που δεν ανήκει σε αυτόν που χαμογελά αλλά σε αυτόν που προσπαθεί να "κλέψει" το χαμόγελο του άλλου. Για να βγεί όμως το χαμόγελο πρέπει να το θέλουμε. Σωστά?
Το χαμογελο δεν μας ανήκει...βέβαια σαφώς και πρέπει να το θέλουμε να χαμογελάσουμε, όμως ο άνθρωπος λειτουργεί σαν μπαταρία
Για να δουλεψει χρειαζετε συν και πλην....καταλαβαινεις
Άρα υπο την εννοια αυτη το χαμόγελο δεν μας ανηκει, μας το προσφερουν
Ρίκη μου
φοβάμαι πως θα συνεχίσουμε την διαφωνία. :)
Το χαμόγελο δεν μας ανήκει???? Τότε αυτό είναι χαμόγελο μάσκα. :)
Πάντως αυτό με την μπαταρία μου άρεσε. :) Ωστόσο για να "παραχθεί" το χαμόγελο χρειάζεται ερέθισμα. Και αν το ερέθισμα είναι κάτι που αγγίζει την ψυχή, σε γεμίζει, τότε το χαμόγελο γίνεται χαμόγελο ψυχής. Αυτό είναι το γνήσιο, το αληθινό και το ωραίο.
Να δλδ σαν αυτό που αφήνει σχηματισμένο στο πρόσωπο μου η συνομιλία μας. :)
Ένα ήθελες;
Τελικά πολλά προκάλεσες!
Να είσαι καλά βρε George!
Καληνύχτα και πάλι
Χα χα χα
Διαφωνω ναι, δεν μαλλώνω ομως ποτέ....
Το ιδιο πράγμα λέμε τελικα βρε Γιώργο
τώρα που το σκέφτομε
Απλα εγώ το λεω "πρόθεση' κι εσυ ερεθισμα
Εσυ θα μου δωσεις το ερεθισμα να χαμογελάσω....λες...
αναλογα με την πρόθεση που θα με πλησιασεις θα χαμογελάσω....λέω...
Και μακρια απο μενα οι μασκες και τα προσωπεια
Τόνια μου
χαίρομαι ! ειλικρινά χαίρομαι αν κατάφερα να σχηματίσω έστω και ένα. Καληνύχτα σου.
Ρίκη μου
έπρεπε να το περιμένουμε οτι μαζί μιλάμε και χώρια καταλαβαίνουμε. :)
Βλέπεις εσύ απότι ξέρω είσαι Κρητικιά στην καταγωγή και εγώ πόντιος. Φυλές με αγύριστο κεφάλι και οι δύο. Πώς στο καλό να συννενοηθούμε λοιπόν? :)))))))))))
Αλήθεια τώρα που τα λέμε όλα τι ζώδιο είσαι??
:))))))))
Ε που θα πάει, καποτε θα την βρουμε την άκρη...της συνεννόησης εννοω, βρε Γιώργο!
Οσο για το ζώδιο, ασε
Κρητικια και τοξότης καταλαβε τωρα
Την τρίτη εχω γενεθλια
1/12 καθαρόμαιμος Τοξοτης!
Αμάν βρε Ρίκη μου
τώρα τι να σου πώ???
Βαλτή είσαι??
:))))))
Ίσως κάποια στιγμή να εξηγήσω γιατί το λέω.
Για τώρα λέω να σε χαιρετήσω!
Πάω για ύπνο. Καληνύχτα.
Βρε Γιωργάκη, μόνο ένα; όλο χαμόγελα ήμουν η γυναίκα αλλά μόλις έφτασα εδώ: "Να σας χαστουκίζω?"
μου 'κοψες κάθε διάθεση
΄Αντε καλό σου βράδυ, με στενοχώρησες...
Θα βρω άλλον τρόπο να χαμογελάσω...
:-)
Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές
Καληνυχτα και περιμενω την εξηγηση σου
Γιατι εγω ειμαι
κουζουλού κι αγίου μη ταξεις.....
χαχαχα
Γλαρένια μου
μα και εσύ απ όλο το κείμενο αυτό συγκράτησες??? :)
Τόσα άλλα λέει διάλεξε κάτι άλλο και ρίξε ένα χαμόγελο. Πάντως με το βιντεάκι σου γέλασα με την καρδιά μου. :)
Την καλημέρα μου.
Ρίκη μου
η απάντηση είναι οτι η Κρήτη έχει κάτι δικό μου και έτσι με δένει μαζί της και ο Τοξότης είναι ένα ζώδιο που με έχει παιδέψει και έτσι δεν ξέρω αν πρέπει να το μισώ ή να το αγαπώ.
Έπεσες στην περίπτωση σου λέω.
Την καλημέρα μου.
George......
Αν πράγματι δεν ξέρεις γιατί έχεις αυτή την κακή διάθεση....και λέω έτσι γιατί ίσως να ξέρεις αλλά να μη θέλεις να το μοιραστείς, θα σου προτείνω κάτι. Πήγαινε σε μέρη που υπάρχει η εμφανής δυστυχία.....και μετά από λίγο θα δεις πόσα χαμόγελα θα σου χαρίσουν αυτοί οι "πραγματικά" δυστυχισμένοι.....!
Ίσως τότε όλα ξεκαθαρίσουν μέσα σου και δεις πόσο χαζά είναι τα πράγματα που μας απασχολούν και μας φαίνονται βουνό! Κάνοντας έτσι ένα "resart"....ίσως όλα είναι καλύτερα και τακτοποιημένα μέσα σου.
Σημειωτέον πως κι εγώ δεν είμαι και στα καλύτερά μου, λόγω του μικρού Οβίδιου που μου λείπει τόσο... αλλά....η ζωή είναι ωραία φίλε μου!
La vita e bella
Τα φιλιά μου
...που ειμαι?...που βρήσκομαι?...ειμαι εδω?...ειμαι αλλού?...θα ξαναεπιστρεψω...να σιγουρευτω...
τρελίτσα μου
ναι έχεις δίκιο για το θέμα δυστυχία. Πολλές φορές γκρινιάζουμε για δυστυχία χωρίς όμως και να έχουμε. Η δική μου η θλίψη των γιορτών πάντως νομίζω πως βρίσκεται σε όλο αυτό το "πνεύμα" των γιορτών. Με κουράζει. Με φθείρει. Έτσι το νιώθω. Πάντως να συμπληρώσω πως το αγαπώ κιόλας. Παρά την θλίψη τις προσμένω τις γιορτές.
Παραξενιά, ανωμαλία?? Όπως θες πες το. :)
Λυπάμαι για τον Οβίδιο σου. Ξέρω το πόσο δύσκολο είναι να ξεπεράσεις την απώλεια των αγαπημένων ζώων. Δυστυχώς το έχω περάσει στην τρυφερή ηλικία των 7 χρόνων και σου ομολογώ οτι ακόμα και τώρα το θυμάμαι το πόσο σοκαριστικό ήταν για μένα. Ήμουν τόσο δεμένος με εκείνο το σκυλάκι που απο τότε όσα σκυλάκια και αν είχα δεν μπόρεσαν να κερδίζουν την αγάπη που είχα για εκείνο.
Παρόλα αυτά όμως, ναι συμφωνώ η ζωή είναι ωραία.
La vie e bella
Χριστίνα μου
τι σε μπέρδεψε έτσι καλή μου??? Χμ! ίσως η μαύρη περίοδος που περνώ?? Πρέπει να το συνηθίσεις καθώς βλέπω να μένει καιρό. :)
Να ξανάρθεις.
Ελεος
Δηλαδη συμπαθεις ή οχι τους ανθρωπους απο τα ζωδια;
Δηλαδη εγω σαν Τοξοτης να μη ξαναπεράσω απο το μπλογκ σου;
Καλέ μου George,
Αυτό το δευτερόλεπτο έχει καταπιεί όλον τον κόσμο μου και χαίρομαι τόσο γι' αυτό, που σου χαρίζω το καλύτερο χαμόγελό μου..αυτό που βγαίνει, κολυμπώντας με μεγάλες απλωτές, από το δάκρυ..
Καλό Σαββατόβραδο
λοιπόν George, υπάρχει λύση!!! οταν υπάρχουν τέτοιες στιγμές κάνουμε το εξείς: πάμε στο ψυγείο μας και παίρνουμε απο μέσα ενα σοκολατάκι...αυτό με την Τζοκόντα πάνω...απολαμβάνουμε την σοκολάτα και υιοθετούμε...το χαμόγελο της. Το ποιο αινιγματικό χαμόγελο, στην ιστορία της τέχνης και το ποιο όμορφο,ναι. http://www.youtube.com/watch?v=gsX_FnBgbvw
καλησπέρα :-/ και οι μαυρίλες, έχουν την χάρη τους.
Ρίκη μου
ασφαλώς και δεν κρίνω τους ανθρώπους απο τα ζώδια τους. Απλά το χιούμορ είναι όμορφο στην ζωή μας. :)
Έμαθα να κρίνω τους ανθρώπους με τα μοναδικά χαρακτηριστικά που έχει ο καθένας μας. :)
Και να ξαναπεράσεις απο εδώ. Θα έχω και ρακί. :)
Την καλημέρα μου.
Αλατοπιπερίτσα μου
σταμάτα αμέσως τα δάκρυα άρχισε τα χαμόγελα. Στην ζωή μας άλλωστε περνάμε τόσα πολλά δευτερόλεπτα που σίγουρα μας βοηθάνε να αλλάζουμε αυτό που δεν τολμήσαμε. :)
Μια όμορφη μέρα να έχεις.
Χριστινακι μου
και έλεγα ρε γμτ οτι κάτι λείπει απο το ψυγείο μου. :) Γιατί όμως αινιγματικό??? Εκείνη η Τζοκόντα ακόμα δεν μάθαμε γιατί χαμογέλασε έτσι εκείνη την στιγμή της αποτύπωσης της στον καμβά. Εμείς όμως ξέρουμε οτι αξίζει να χαμογελάμε με την ψυχή μας γιατί την ομορφαίνει. Χαμογέλα λοιπόν με την ψυχή σου και μην παίρνεις παράδειγμα την Τζοκόντα.
Το τραγουδάκι ήταν οτι πρέπει για πρωινό. :)
Σε ευχαριστώ.
Μια καλημέρα και για σένα.
Καλά, σαματις και να μου ελεγες να μη ξαναπεράσω εγώ θα σε άκουγα;
χαχα
Καλησπερουδια!!
Ρίκη μου
μα και εγώ επειδή το ήξερα οτι θα ξαναπεράσεις γιαυτό το είπα. Κάτσε να βάλω μια ρακή να πιούμε. .......
Α!!!! η άτιμη σκέτη δεν την καταφέρνω. Έχεις τίποτα οφτές και κουκιά???
Την καλημέρα μου.
Δημοσίευση σχολίου