Σκηνή Πρώτη
Περίγραμμα
Δύο άνθρωποι που ζούνε σε ξένους τόπους ερωτεύονται. Αγγίζει ο ένας την καρδιά του άλλου. Χορεύουν οι ψυχές τους σε χορό που κάνει τα φώτα να χαμηλώνουν και οι καρδιές να ανοίγουν. Μιλάνε για όνειρα που έχουν κρυμμένα μέσα τους χρόνια τώρα. Όνειρα με χρώμα θάλασσας και σκιές δειλινού. Όνειρα που είναι χαραγμένα για χρόνια μέσα τους. Προσπάθησαν κι άλλες φορές να τα ζήσουν μα δεν μπόρεσαν. Συντρίβονταν πάνω στον βράχο της ζωής και στην αστροφεγγιά της καθημερινότητας. Ο χορός αρχίζει. Τα βήματα πάνε μόνα τους.
Σκηνή Δεύτερη
Περίγραμμα
Ο καθένας ακολουθεί δική του πορεία. Ελευθερία μέσα στα όρια τους ψάχνουν. Δεν θέλουν δεσμεύσεις. Έχουν ήδη αρκετές. Φουρτούνες , καράβια τσακισμένα, αναταραχή, θύελλα που δεν έρχεται για να μπορέσει να ακολουθήσει η γαλήνη. Απάνεμο λιμάνι που μένει εκτός. Κουρσεύεται η μοίρα. Καταχνιά στο τοπίο. Ο ένας κυνηγάει το φως και περιμένει την ευκαιρία να το πλησιάσει. Ο άλλος (μάλλον θηλυκό πρόσωπο) κρύβεται. Σκέφτεται τα γιατί που πλησιάζουν. Φοβάται. Την μοίρα που έμεινε ζωντανή. Κυριεύτηκε μα αναπνέει ακόμα.
Σκιές στο χρόνο. Παράταση. Καθυστέρηση. Συλλογισμός. Περισυλλογή, προβληματισμός, αποφάσεις.
Σκηνή Τρίτη
Περίγραμμα
Σιωπή. Τα λόγια μοιάζουν να χάνονται στην σκέψη. Ερημιά. Λησμονιά. Προσπάθεια να μείνει ακατέργαστο από την ψυχή. Φευγιό. Ψυχή που έπαψε να δακρύζει. Δεν μπόρεσε. Κενό. Όνειρο που χάθηκε στο σκοτάδι. Η θάλασσα αποχρωματίζεται. Το όνειρο γίνεται βάσανο. Προσπάθεια να σβήσει το δειλινό χωρίς χρώμα. Φθινόπωρο. Τα φύλλα δεν πέφτουν στη γη. Τα βρίσκει χειμώνας και πεθαίνουν στο δέντρο.
Μαύρο χρώμα κυριαρχεί. Στο βάθος μπλε,πορτοκαλί, και πράσινο μοιάζουν να φεύγουν. Το άσπρο προβάλει στην απέναντι πλευρά
Σκηνή Τέταρτη
Περίγραμμα
Τέλος ονείρου
Μαύρο και άσπρο φόντο. Μαύρες και άσπρες σιλουέτες. Δεμένες με κλωστές. Ατσάλινες. Δεν σπάνε στο τράβηγμα. Ορίζουν την κίνηση. Κάποιος άλλος παίζει κουκλοθέατρο. Θέατρο σκιών. Μελωδία καλύπτει τα λόγια.
….. και ονειρεύομαι σαν τον Καραγκιόζη.
Η σκηνή φωτίζεται με χρώματα
Πέφτει η αυλαία.
35 σχόλια:
George, όταν η καρδιά θα είναι πάλι έτοιμη να νικήσει τον πόνο και την σιωπή, τότε το φόντο θα γίνει πολύχρωμο, η αυλαία θα ανέβει και η σκηνή θα ζωντανέψει ξανά και θα υποδεχτεί το νέο έργο. Όλα με τον καιρό τους όμως.
Καλή εβδομάδα.
Ολα τα όμορφα κρατάνε λίγο!
Θα ακολουθήσουν κι άλλα όμως!
Τα ωραιότερα είναι αυτά που δε ζήσαμε ακόμα....
Φιλιά πολλάαααα
ντεν καταλαβα τιποτις καρντια μου.. !!!
εισαι καλα;
εισαι;
Εμεις χρωματιζουμε τα ονειρα μας.......και την ζωη που θελουμε να ζησουμε....
Καλο σου βραδυ!!!
Γιώργο μου, μη χάσω και το άλλο μου μάτι...
Εσύ κατέθεσες τούτες τις σκέψεις και τους προβληματισμούς; Τι σου συμβαίνει παιδί μου, γιατί μου παραλογίζεσαι απόψε;
Χαμογέλα αφοπλιστικά και με κέφι στη νέα εβδομάδα, γιατί εγώ κάνω προσπάθειες να ξαναβρώ το δικό μου χαμόγελο
Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές
Καλέ μου George,
Όλα τα όνειρα είναι ασπρόμαυρα κι η ελπίδα τα χρωματίζει.
Στο θέατρο σκιών κάποτε αντί για θεατές πρέπει να γινόμαστε οι καραγκιοζοπαίχτες..
Καλό ξημέρωμα
Βασίλη μου
η καρδιά είναι και πάλι στο ίδιο έργο θεατής. Μονάχα οι χαρακτήρες των ηθοποιών αλλάζουν.
Είναι όμορφα πάντως όπως τα λες. Το πολύχρωμο σκηνικό είναι καλύτερο απο το ασπρόμαυρο.
Καλή εβδομάδα και μένα και την καλή σου μέρα.
Αγγελάκι μου
κρατώ την φράση "τα ωραιότερα δεν τα ζήσαμε ακόμα" και πάω παρακάτω. Αν και νομίζω πως πλέον δεν έχει και πολλά ακόμα για να ζήσουμε.
Την καλημέρα μου.
Καταρχήν αγαπητέ George, θέλω να πω ότι μόλις πρόσεξα ότι η πειρατική γραβάτα σου, είναι λίγο μεγάλη και σε μαύρο background και χαλάει το όλο design.
Γι' αυτό κι'εγώ σου την διόρθωσα, για να σου ταιριάζει μια χαρά, την έκανα και σε λευκό background και σου την έφερα.
Μπορείς να την πάρεις από εδώ.
Όσον αφορά στα υπόλοιπα, αν και όσα ξέρει ο νοικοκύρης... κ.λ.π, νομίζω ότι καταρχίν πρέπει να δίνουμε λίγο χρόνο στα πράγματα και να μην απελπιζόμαστε.
Έπειτα, σαν θέλει η νύφη κι ο γαμπρός...
Δεν ξέρω βέβαια κατά πόσο έπεσα μέσα...
Καλή σου μέρα και καλή εβδομάδα.
ΥΓ1: Άαα!!! ...και μηδέν από του τέλους μακάριζε...
(τι σκτ έπαθα σήμερα με τις παροιμίες!!!)
ΥΓ2: Καμιά φορά... μπορεί να είναι όλα καλά και να μην φταίει τίποτα.
Το μόνο που μπορεί να φταίει, είναι το κακό... timing.
ΥΓ3: Μην μου δίνεις σημασία. Πειρατής είμαι.
Δεν ξέρω πολλά από αυτά... :)))
Πανέμορφο, George...Και σαν ιδέα μόνο, πάρα πολύ ωραίο...Το σκέφτομαι δραματοποιημένο, και μου αρέσει ακόμα περισσότερο...
Ο χειμώνας στην τρίτη σκηνή ακόμα πιο δραματικός...
Σε φιλώ, καλημέρα...
Όλα καλά;
Φεγγαρένια μου
όλα καλά. Μην ανησυχείς ακόμα έχω σώας τα φρένας! :)
Απλά έγινε το εξής. Όπως καθόμουν και έπινα το καφεδάκι μου και προσπαθούσα να κατεβάσω ένα προγραμματάκι απο το νετ, άρχισαν να ξεπηδάνε απο μέσα λόγια. Παράξενα αλόκοτα και καταθλιπτικά. Έπρεπε λοιπόν να αντιδράσω άμεσα. Αυτό που κατάφερα να κάνω είναι αυτό που διάβασες. Προσπάθησα να του δώσω και πλοκή δημιουργώντας το περίγραμμα θεατρικών σκηνών. Τελικά όμως με τα σχόλια που διαβάζω μάλλον απέτυχα παταγωδώς.
Ίσως στο μέλλον καταφέρω τελικά να γράψω ένα πραγματικό θεατρικό χωρίς να τρομάζει.
Την καλημέρα μου.
Αερικό μου
χμ!!! είναι βέβαιο αυτό με την επιλογή;
Αρχίζω να πιστεύω οτι ακόμα και τα όνειρα μας τα επιβάλλει η ζωή μας. Αντίδραση του νου σε αυτά που ζούμε.
Και όχι φτιάξιμο του νου σε αυτά που θέλουμε να ζήσουμε.
Χμ! Ίσως να κάνω και λάθος.
Την καλημέρα μου.
Γλαρένια μου
με συγχωρείς που κόντεψα να σου βγάλω και το άλλο μάτι :)
Οι σκέψεις και οι προβληματισμοί έχουν την εξήγηση τους στο σχόλιο που άφησα για την φεγγαρένια. Ρίξε του μια ματιά.
Όσο για την καινούργια εβδομάδα θα πώ σαν ευχή την φράση που είδα στο Αγγελάκι. Τα καλύτερα δεν τα ζήσαμε ακόμα. Εύχομαι αυτά που θα φέρει αυτή η εβδομάδα να είναι καλύτερα απο την προηγούμενη.
Την καλημέρα μου και μια μεγάλη αγκαλιά.
Μικρή κόκκινη αλατοπιπερίτσα μου
ασπρόμαυρα και εμείς να βάζουμε τα χρώματα. Πάντα αγαπούσα το μαύρο το κόκκινο και το σκούρο μπλέ. Όνειρα όμως δεν έβλεπα συχνά. Ίσως γιατί τα χρώματα που διάλεγα να τα έβαφαν όλα σκουρόχρωμα και να μην μπορούσα να τα διακρίνω. Ίσως απλά αυτό το μαγικό πινέλο της ελπίδας να μου έχει αφαιρεθεί απο τα χέρια και να βάφω πια με γυμνά χέρια. Μάλλον χαράσσω δεν καταφέρνω να χρωματίσω.
Την καλημέρα μου
Όσιρη φίλε μου (ελπίζω να μου επιτρέπεις το φίλε, βλέπεις άρχισα να σε βλέπω έτσι)
Καταρχήν να σε ευχαριστήσω για την τροποποίηση στο δωράκι και να εκμεταλλευτώ την παρουσία σου εδώ για να σε ευχαριστήσω και για το ίδιο το δωράκι.
Βέβαια την τροποποίηση δεν μπορώ να την κατεβάσω απο αυτόν τον υπολογιστή, καθώς είσαι απαγορευμένος και δεν υπάρχει πρόσβαση για να το κατεβάσω. Θα γίνει το απόγευμα απο άλλο υπολογιστή πιο ελευθέρων ηθών. :)
Τώρα για το σχόλιο σου ..... χμ ... αυτό με τις παροιμίες με επηρεάζει καθώς χρησιμοποιώ πολύ συχνά και εγώ. :)
Μάλιστα και τα υπόλοιπα λογια σου μου μοιάζουν σοφά. Θα τα θυμάμαι. Προσπαθώ να μην είμαι παρορμητικός αλλά καμιά φορά χάνω το μέτρο. Υπομονή λοιπόν και προσπάθεια αισιοδοξίας. Άλλωστε νέα μέρα σήμερα, ποτέ δεν ξέρεις τι φέρνει.
Σε ακούω και προχωρώ λοιπόν. :)
Την καλημέρα μου
Artanis μου
πάντα καλοσυνάτη. Είσαι η μόνη που βρήκες κάτι όμορφο στο κείμενο. :)
Ναι ο χειμώνας μου άρεσε και μένα. Συνδέθηκε όμορφα. Μου έδωσες πάντως την αφορμή να το ξαναδιαβάσω και να το βρω συμπαθητικό. Μάλλον όμως σε δράμα θα βγει. Ή όπως και η ζωή σε μελόδραμα.
Την καλημέρα μου και μια αγκαλιά για να νιώσεις ατμόσφαιρα Ελλάδας.
Εγώ ως τρελή....βλέπω τις σκηνές ανάποδα....με κορυφαία την πρώτη!Τα μαθηματικά είναι παντού στη ζωή μας κι αν καταφέρουμε να τα εκμεταλλευτούμε κατάλληλα..... έχουν εξαίσια αποτελέσματα!
Καλή βδομάδα!
Τρελίτσα μου
όλοι οι λογικοί άνθρωποι απο την πρωτη σκηνή θα αρχίζανε. Λογική και εσύ λοιπόν.
Πάντως αυτό με τα μαθηματικά το ψάχνω ακόμα. 1+1=2 2-1=1 2+1=3 χμ !! όπως βλέπεις τα βασικά τα ξέρω. Στα σύνθετα ζορίζομαι. 3-1=0 0+1=3. Που θα πάει θα τα μάθω και αυτά.
:)
Καλη εβδομάδα και σε σένα. Αγκαλιά φιλί και καλημέρα.
Εγώ εννοούσα Γιώργο, πως θα άρχιζα αντίθετα, η πρώτη σκηνή να είναι τελευταία(κορυφαία)..........!
Ίσως φανώ κακιά και απαισιόδοξη αλλά η πρώτη πρόταση του ποστ σου
«Δυο άνθρωποι που ζούνε σε ξένους τόπους…» προμηνύει και το τέλος του θεατρικού σου…
Τώρα θα μου πεις ότι στον έρωτα όλα είναι εφικτά….και όλα μπορούν να συμβούν… Ναι, ίσως να έχεις και δίκαιο όμως πρέπει να το θέλουν πολύ και οι δυο…
Πολλές φορές η συνήθεια της ασφαλείας εγκλωβίζει τους ανθρώπους σε δύσκολες καταστάσεις…
Συγνώμη για το απαισιόδοξο σχόλιο μου…αλλά η μελαγχολία του φθινοπώρου σκιαγραφεί τις σκέψεις μου…
Πολλά φιλιά!
Τρελίτσα μου
συχγνώμη που βιάστηκα να σε χαρακτηρίσω λογική. :)
Τώρα κατάλαβα τι ήθελες να πείς. Λες να είναι έτσι τελικά η σωστή σειρά? Χμ! Ίσως να είναι και έτσι.
Κοραλλένια μου
δεν θα σε χαρακτήριζα ποτέ κακιά και απαισόδοξη. Εσύ απλά διαπιστώνεις την πραγματική κατάσταση. Μακριά σημαίνει και χωρισμός. Ναι έτσι έχει επικρατήσει να λέμε αιώνες τώρα.
Όμως καμιά φορά ο νους διαλέγει τους δικούς του δρόμους και τέτοιες καταστάσεις δεν τον φοβίζουν.
Τέλος πριν την αρχή .... παράγοντας που ο συγγραφέας δεν το σκέφτηκε με την λογική του. Παιχνίδι του νου. Ίσως προσπάθεια να αγνοήσει την πραγματικότητα.
Πάντως όλο το θέμα έχει τίτλο θέατρο παραλόγου, ενέταξε το εκεί λοιπόν.
Η θέληση των ανθρώπων που έρχονται κοντά είναι ισχυρός παράγοντας και καταλύτης. Καλά το είπες. Προφανώς οι ήρωες έχουν έλλειμα θέλησης. :)
Όσο για την μελαγχολία του φθινοπώρου σε εμένα σκιαγραφεί όλη μου την ζωή. Τον χειμώνα είναι αλήθεια, τον λατρεύω.
Την καλημέρα μου και πολλά φιλιά και σε εσένα.
Γιατί πέσαμε βρε Gerorge;
Καλή εβδομάδα
Φιλιά
Εβίτα μου
δεν έπεσε κανένας! Ένα μπαμ μόνο για να σκάσουμε το μπαλόνι που μεγάλωνε και συνεχίζουμε!
Καλη εβδομάδα και σε σένα!
Ααααα τώρα που το θυμήθηκα και μια και μιλάμε για πεσίματα άλλη φορά όταν πέφτεις να μην φεύγεις. Με ακούς; Τότε μένουμε εδώ και σίγουρα θα σηκωθείς. :)
Την καλησπέρα μου.
Διάβασα για μπαλόνι στο προηγούμενο σχολιο σου...βελόνα γρήγορα...ή να το κρύψεις καλά -να μην σου σκάσει....τωρα τι νόημα θα βγάλεις απο το σχόλιό μου, δεν ξέρω (μήπως έβγαλα εγώ?) καλησπέρα.
Χριστίνα μου
το νόημα είναι οτι πέρασα απο την σκέψη σου και έκανες τον κόπο να έρθεις προς τα εδώ. Αρκεί λοιπόν αυτό.
Την καληνύχτα μου.
Γιώργο καλημέρα. Ευτυχώς διάβασα το σχόλιο σου προς τη φεγγαρένια πρώτα πριν σχολιάσω, γιατί θα σε κατσάδιαζα!! Αλλα κατάλαβα τώρα απο που βγήκαν οι δραματικές σκηνές. Πολύ πολύ ωραίο, αλλά τώρα πάμε για άλλα οκ?? Σου στέλνω ενα χαμογελο
Γκλομπαλάκι μου
κατσάδα ακόμα δεν ήρθες??? Σου λέω για τελευταία φορά. :) Μην κάνεις παρέα με υπουργούς σε επηρεάζουν :)
Αποκτάς συνήθειες τους και φοβάμαι οτι το επόμενο που θα σου συμβεί είναι να αρχίσεις να κλέβεις. :))))
Κάθε μέρα που περνάει πάμε για άλλα. Ελπίζω αυτή που ήδη ξεκίνησε να φέρει επιτέλους και τα άλλα. :)
Το χαμόγελο σου είναι υπέροχο. Άσπρα δοντάκια καλοσχηματισμένα και ταιριασμένα όμορφα. :)
Επίσης έχει την ιδιότητα να μεταδίδει θετική ενέργεια.
Την καλημέρα μου.
ΑΧΑΧΑΧΑ, με εσενα να με προσεχει και να με ελεγχει ιντερνετικά Γιώργο μου δεν φοβάμαι μην παραστρατίσω:-))) Θερμούς χαιρετισμούς και χαίρομαι που φτάνει μεχρι εκει η ενέργεια :-))))))
Βρε Τζώρτζη παιδί μου, σύνελθε θα σε μηνύσω!!! χαχα!! Κοίτα εμένα! Ολόκληρο "δικαστήριο" περνάω και πάλι μες στην καλή χαρά είμαι!!!
Έεεελα να ανεβαίνει η ομάδα!!!
Μουτς!
Γκλομπαλάκι μου
δεν έχεις ανάγκη εμένα να σε προσέχει ιντερνετικά. Είμαι βέβαιος οτι τα πάς μια χαρά και μόνη σου. Εδώ κοτζάμ υπουργό τούμπαρες. :)
Η ενέργει φτάνει αν θέλει ο άλλος να την εισπράξει.
Να είσαι καλά και να περνάς καλύτερα.
Ανάσα μου
και η μήνυση καλοδεχούμενη απο σένα. Αν και εγώ σαν μάρτυρα υπεράσπισης σου με βλέπω. :)
Με τέτοια καλή διάθεση απο την μεριά σου, η δική μου ακεφιά καλύπτεται άνετα μέσα στην ομάδα.
Ένα φιλί και απο μένα.
To προγραμματάκι κατέβηκε τελικά η αρνήθηκε????????
Πατσιουράκι μου
κατέβηκε αλλά τζίφος δεν δουλεύει έτσι όπως το ήθελα. Τσάμπα κόπος. Γμτ!
george εχεις να λαμβανεις ακομη ενα βραβειο περνα...
Δημοσίευση σχολίου