Τρίτη, Μαΐου 12, 2009

Λίγες στιγμές ανάπαυλας.

Η μέρα δεν περνάει εύκολα σήμερα. Προχωρημένη άνοιξη και ο νους άρχισε να πεταρίζει. Η διάθεση για δουλειά πήγε διακοπές. Με έχει πιάσει μια αίσθηση ότι κάποιος θα με επισκεφθεί. Έτσι στα ξαφνικά απρόσμενα. Βηματίζω στο δωμάτιο πέρα δώθε. Αρχίζω να αγωνιώ, να προσμένω το άγνωστο. Έφθασα στο παράθυρο και κοιτώ έξω. Είμαι ψηλά και ο κόσμος φαίνεται μικρός από εδώ. Η ατμόσφαιρα αναδύει την καλοκαιρινή κάψα και δεν με αφήνει να δώ πολύ μακριά στον ορίζοντα. Κοιτώ τα αυτοκίνητα να περνάνε βιαστικά και απρόσεχτα καμιά φορά. Όλοι βιάζονται να πάνε στις δουλειές ή όπου αλλού έχουν επιλέξει. Οι άνθρωποι έχουν την μεγαλύτερη ποικιλομορφία εκδήλωσης κίνησης. Άλλοι περπατούν βιαστικά κοιτώντας ευθεία μπρος, άλλοι βιαστικά αλλά χαζεύοντας δεξιά και αριστερά τους. Μαμάδες σέρνουν τα καροτσάκια των παιδιών με ένα αίσθημα κούρασης. Κάτι νεαροί περπατούν νωχελικά πειράζοντας ο ένας τον άλλο. Άλλοι περπατούν και μιλούν στο τηλέφωνο απρόσεχτοι για την κίνηση γύρω τους. Κάτι ηλικιωμένα γεροντάκια προσπαθούν να στριμώξουν το βήμα τους μέσα στον ρυθμό των υπολοίπων.

Κανένας όμως τόση ώρα που τους παρατηρώ δεν σήκωσε το βλέμμα τους ψηλά να δει τι γίνεται πάνω από τα κεφάλια τους. Κανένας δεν σήκωσε το βλέμμα του στον ουρανό να δει τι χρώμα έχει. Είναι λευκός, γαλάζιος, ή μαυρισμένος?

Μια γλυκιά αύρα τρυπώνει από το ανοικτό παράθυρο και μου ξαναθυμίζει την προσμονή του άγνωστου.

Όμορφη τελικά η ζωή. Κάθε μέρα και κάτι καινούργιο ξημερώνει και φέρνει μπρος στα μάτια μας. Αέναη κίνηση πραγμάτων και ανθρώπων.

12 σχόλια:

nelly είπε...

Οποιος ψαχνει βρισκει.
(σου κλεινω το ματι)

Ασκαρδαμυκτί είπε...

H ζωή είναι όμορφη Γιώργο μου, αλλά με τους κατεγιστικούς ρυθμούς που ζούμε οι περισσότεροι ... το καταλαβαίνουμε πολύ αργά!

George είπε...

nelly
μμμμμμμ εκπίζω το κλείσιμο του ματιού να μην είναι απο κανένα σκουπιδάκι :)))
Με άφησες όμως με την απορία. Να σταματήσω να ψάχνω ή όχι ακόμα ??
:)))

George είπε...

ασκαρ φίλε καλά το λες. Όλοι με το κεφάλι κάτω και τρέχουμε τρέχουμε και τελιωμό δεν έχει.

Ανώνυμος είπε...

Για ένα μετανιώνω όταν σκέφτομαι τέτοιες σκηνές που περιγράφεις. Πόσο χαζοί είμαστε που δεν αγγιζόμαστε, που δεν κοιταζόμαστε, που δεν πειραζόμαστε. Σε μια χώρα που το κέφι και η χαρά και η επικοινωνία έχει πάντα τον πρώτο ρόλο. Μην μοιάσουμε στους άλλους. Ας κάνουμε κάτι να μην τους μοιάσουμε.

George είπε...

freedula μου
τι όμορφα που το είπες. Έτσι είναι. Προσπαθούμε να μοιάσουμε σε βορειοευρωπαίους για να το παίζουμε Ευρωπαίοι. Ξεχνάμε οτι είμαστε μεσόγειακός λαός και ο ήλιος μας μας κάνει χαρούμενο λαό και πάντα έτοιμοι να μιλήσουμε. Αντί να το εκμεταλλευτούμε και να διδάξουμε για άλλη μια φορά όπως οι πρόγονοι μας εμείς προσπαθούμε να γίνουμε άλλοι.
Αν σε είχα κοντά θα σε άγγιζα. :)
Έτσι για να κάνουμε την αρχή. ;)

ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ είπε...

Ααααα, δεν ξέρω τίποτε.
΄Αλλη φορά να προειδοποιείς πως τάδε ώρα θα βρίσκεσαι στο παράθυρο
:-)

Ειναι κάτι ανοιξιάτικα μεσημέρια που μας πνίγουν κυριολεκικά.
Εμείς στα γραφεία και έξω η Φύση να σου κλείνει το μάτι

Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές

nelly είπε...

Εμενα ρωτας βρε?
Ο Αγιος Φανουριος ειμαι? χεχε

Φιλια και καλο ξημερωμα :)

George είπε...

Γλαρένια μου
έχεις δίκιο. Για αυτό δεν κοίταζε κανένας.
Λοιπόν αύριο κατά τις εννέα θα είμαι στημένος στο παράθυρο. Σήκωσε το βλέμμα σου να σε δώ.
Ορίστε τώρα ελπίζω να πάρεις το μήνυμα μου και να μην το διαβάσεις κατόπιν εορτής.
Φιλιά George

George είπε...

nelly μου
άντε τώρα να αρχίσω να ψάχνω τον Αγ. Φανούριο. Πώπώ σε μπελάδες με έβαλες.
Πάντως τώρα που το ξανασκέφτομαι το να ψάχνεσαι συνέχεια στην ζωή ίσως και να μην είναι άσχημο?
(τώρα σου κλείνω εγώ το μάτι και δεν είναι σίγουρα απο σκουπιδάκι) :)

ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ είπε...

Ftoy.... too late...

΄Αργησα να δω το μήνυμα.

Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές

George είπε...

Γλαρένια μου
επειδή πιστεύω οτι είναι άδικο οι άνθρωποι να μην έχουν δεύτερη ευκαιρία το ραντεβού θα το ανανεώσουμε για αύριο την ίδια ώρα. Ελπίζω να το διαβάσεις έγκαιρα. :)