Κυριακή, Σεπτεμβρίου 28, 2008

Τα τρένα που φύγαν


Έχω καιρό να γράψω και είπα να το κάνω σήμερα. Αφορμή στέκεται ένα όμορφο βιβλίο για τα Τρένα που βρήκα ως συνοδευτικό της Σαββατιάτικης Ελευθεροτυπίας της 27-09-08 :
Τα τρένα πάντα ήταν κάτι που μου άρεσαν και τα έβλεπα με θαυμασμό. Κάθε φορά που βλέπω ένα τρένο μου έρχονται εικόνες περασμένων δεκαετιών, τότε που ήταν το κατεξοχήν μαζικό μέσο μεταφοράς για τα μεγάλα ταξίδια. Τα βλέπω με τα μάτια της θύμησης να πλημμυρίζουν με κόσμο που τρέχουν να προλάβουν να μη φύγει , να βρουν το βαγόνι τους και να βολέψουν τα καλάθια με τα πράγματα τους. Τα βλέπω να μεταφέρουν τους Έλληνες της μετακατοχικής Ελλάδας στις γειτονιές του Βελγίου και της Γερμανίας σε αναζήτηση καλύτερης τύχης. Τρένα γεμάτα ελπίδες και όνειρα.
Δυστυχώς όμως έρχονται στο νου και εικόνες εγκατάλειψης και μαρασμού. Σταθμοί χορταριασμένοι και ξεχασμένοι στην μοίρα τους. Την αγάπη μου για τους σταθμούς νομίζω πως την έχω ξαναεκφράσει.
Το βιβλίο δίνει πολλές πληροφορίες για τα δίκτυα που απαρτίζουν τον Ελληνικό Σιδηρόδρομο καθώς και για τους τύπους των τρένων που έχουμε προμηθευθεί. Επίσης μιλάει και για την υποδομή που υπάρχουν σε άλλες ανεπτυγμένες σιδηροδρομικά χώρες.
Θέλω να συγχαρώ την εφημερίδα για την όμορφη πρωτοβουλία της και εύχομαι να πιάσει τόπο και να αγγίξει τα αυτιά των ανθρώπων που καθορίζουν την τύχη αυτού του υπέροχου μέσου που η ανάπτυξη του μόνο καλό θα φέρει για όλους μας.

17 σχόλια:

Σοφία είπε...

Όταν έμενα στην Ελλάδα δεν τα πολυσυμπαθούσα τα τρένα... τώρα μπαινοβγαίνω σε τουλάχιστον δύο κάθε μέρα και τα εκτιμώ πολύ! Πολύ ενδιαφέρον ακούγεται το βιβλίο.

George είπε...

Σοφάκι μου
θεωρώ το τρένο ως το πιό παρεξηγημένο μέσο μαζικής μεταφοράς της χώρας μας. Ο κόσμος το αντιμετωπίζει ως συγκοινωνιακό μέσο που πρέπει να αποφύγει ενώ αυτό αποδεικνύει καθημερινά οτι είναι απο τα καλά μέσα. Το δυσάρεστο βέβαια πιστεύω οτι έχει να κάνει περισσότερο με αυτούς που παίρνουν τις αποφάσεις για το μέλλον του. Αντί να φροντίσουν να το εκσυγχρονίσουν και να το επεκτείνουν είναι φορές που το γυρνάνε πίσω. Και όλα αυτα έχω την πεποίθηση οτι γίνονται για να προωθήσουν τα Υπεραστικά Λεωφορεία.

ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ είπε...

Και ότι ερχόμουνα θυμωμένη... να σου πω "μα καλά ζεις εσύ;.... αλλά να σου αφήσω και ευχές για...
ΚΑΛΟ ΜΗΝΑ!!!

Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές

ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ είπε...

Αααα... τα τρένα... ΤΑ ΛΑΤΡΕΥΩ!!!!!

Τι μου θύμησες George τώρα....
Πηγαίναμε (μικρό παιδί σαν ήμουνα και δεν πήγαινα σχολείο...) Πελοπόννησο και πάνω από τον Ισθμό έτρεμα μην πέσουμε...
Ακόμη και τώρα, σπανιότατα μεν, δεν παραλείπω να κάνω κάποιο ταξιδάκι, έτσοι εις ανάμνησιν....

Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές

George είπε...

Γλαρένιαμου
καλό μήνα και σε σένα. Και να ξέρεις οτι ότι και να μου σούρεις θα έχεις και δίκιο. Βλέπεις έχω αραιώσει πολύ την επαφή με το μπλόγκ. Αισθάνομαι να στέγνωσα. Παρόλα αυτά πάντως κάπου κάπου θα υπάρχει και κανένα πόστ.
Όσο για τα τρένα σκέφτομαι μήπως αρχίσω να βάζω αποσπάσματα απο το συγκεκριμένο βίβλιο.
Νάσαι πάντα καλά.

ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ είπε...

Προσωπικά, ΠΟΛΥ ΘΑ ΜΟΥ ΑΡΕΣΕ, γιατί:
1) έχασα την εφημερίδα και
2) ενδιαφέρει το θέμα

Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές

Ηλιας....Just me! είπε...

όντως ωραίο βιβλίο, μόνο που εγ΄έμαθα να τα γράφω "τραίνα" και όχι τρένα... Τώρα γιατί κάνουν συνέχεια αυτές τις αλλαγές δεν ξέρω... Καλά να περνάς Γιώργο!

George είπε...

ευχαριστώ με τα σχόλια σας και λυπάμε που δεν μπόρεσα να απαντήσω αλλά εδώ και 10 ημέρες είμαι με χαλασμένο υπολογιστή και το άσχημο είναι οτι δεν ξέρω για πόσο ακόμα θα είναι αυτή η κατάσταση.
Ελπίζω να είστε όλοι καλά.

patsiouri είπε...

To τρένο είναι φοβερό!
Εγώ το επιλέγω συνειδητά, ειδικά για πολύ μακρινές αποστάσεις, σε άλλες πόλεις.
Ειδικά όταν ταξιδεύω μόνη μου την καταβρίσκω...
Μόνο που ακόμη και ο Καρβουνιάρης έγινε πανάκριβος ρε γαμώτο!
Φιλιά πολλά!

ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ είπε...

Για μια καλησπέρα πέρασα και έναν καφέ, αλλά ούτε καρέκλα βρήκα έξω απ' το μαγαζί...
Εύχομαι να είσαι καλά!!!

Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές

marilia είπε...

Θέλει κανείς... μαυροκόκκινος μπλογκοσπιτονοικοκύρης κάνα σνουποφιλάκι ή να φύγω όπως ήρθα;;;

George είπε...

με συγχωρείτε που δεν απαντησα στα σχόλια σας!
Οι διαθέσεις μου βλέπετε δεν είναι στα καλά τους.
Το μπλόγκ είναι ένα βήμα πριν .....
Μπα ποτέ κανείς δεν ξέρει που θα τον οδηγήσει η ζωή.
Να είστε πάντα καλά γεμάτοι γέλιο και χαρά.

Ηλιας....Just me! είπε...

Ας πάρει όσο χρόνο χρειαστεί!!! Αλλά να μην φτάσει ένα βήμα πριν...... που θα ερχόμαστε να πίνουμε το καφεδάκι μας;

ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ είπε...

Λιάκο μου..... πες του τα... ο άκαρδος.... μας άφησε έρμα και μοναχά...

Φιλί Λιάκο μου, γιατί ο George ούτε που περνάει από δω... και μεγάλη Γλαρένια αγκαλιά

George είπε...

και όμως Γλαρενία μου δεν παρατάς ποτέ έτσι ένα παιδί σου.
Σωστά!!???
Ηλίας μου σόρυ για την μη απάντηση!
Να έρχεστε όποτε θέλετε για το καφεδάκι σας.
Πάντα θα υπάρχει ζεστός καφές!

Ελπίδα είπε...

Τα τραίνα που φύγαν, αγάπες μου πήρανε...
Το ξέρεις το τραγούδι γιώργο μου;
Τι κάνεις; Όλα καλά;
Πέρασα για το λινγκ και είπα να σ΄αφήσω φιλάκια!
Καλόν χειμώνα!

George είπε...

Καλό χειμώνα να έχουμε Ελπίδα μου.
Καλά το είπες το τραγουδάκι! Και το λές τόσο ωραία. Αφορμή για αναμνήσεις πάλι.