Παγωτό

Μετά την προτροπή της freedula μας και καθώς το καλοκαίρι είναι πλέον παρόν σκέφτηκα να προσθέσω στα προϊόντα του μαγαζιού και παγωτάκι.
Αποφάσισα όμως να μην προσθέσω απλά ένα προϊόν στον κατάλογο και να ψάξω στον γκούγκλη τι πληροφορίες υπάρχουν γι’ αυτό το έδεσμα . Διαβάστε λοιπόν τι βρήκα:

«Διερωτηθήκατε ποτέ, ποιός, πότε, πώς και γιατί ανακάλυψε το παγωτό;

Η αλήθεια είναι πως υπάρχουν πολλές ιστορίες για το ποιός ανακάλυψε το πρώτο παγωτό, κανείς όμως δεν μπορεί να μας δώσει μια σίγουρη απάντηση σ' αυτό το πολύ ενδιαφέρον ερώτημα.

Αυτό οφείλεται στο ότι δεν υπάρχουν γραπτά κείμενα που να αποδεικνύουν ότι μια από τις ιστορίες αυτές είναι αληθινή!

Ήδη στην αρχαία Κίνα φαίνεται να υπήρχε μια μορφή παγωτού, αφού οι Κινέζοι αυτοκράτορες είχαν μεγάλες αποθήκες γεμάτες με πάγο. Μάλιστα λέγεται πως ο Μάρκο Πόλο (μεγάλος εξερευνητής του 14ου αιώνα) όταν γύρισε από ένα ταξίδι του, έφερε μαζί του μια συνταγή για την παρασκευή ενός παγωτού από νερό (όπως είναι το σημερινό σορμπέ), την οποία ανακάλυψε στην Κίνα.

Κάποιος Έλληνας ποιητής στην αρχαία Ελλάδα περιέγραψε κάποτε κάτι σαν χιόνι με συστατικά, φρούτα, μέλι ή ροδόσταγμα. Υπάρχουν ακόμα και μαρτυρίες που λένε πως στο Μεγάλο Αλέξανδρο άρεσε ιδιαίτερα το "φαγώσιμο χιόνι"! Αυτό μας δείχνει πως προφανώς και στην αρχαία Ελλάδα φαίνεται πως γνώριζαν το παγωτό σε κάποια μορφή.

Ο Ρωμαίος αυτοκράτορας Νέρων, προφανώς έστελνε σκλάβους που έτρεχαν πολύ γρήγορα στα βουνά για να του φέρουν χιόνι και πάγο, με τον οποίο πάγωνε τα φρουτοποτά που του άρεσαν πολύ.

Παράλληλα λέγεται πως ο Γάλλος De Mirco που ήταν σεφ του βασιλιά Καρόλου του Πρώτου, σέρβιρε σε μια μεγάλη τελετή ένα πρωτοποριακό επιδόρπιο, μια "παγωμένη κρέμα". Στους καλεσμένους άρεσε τόσο πολύ αυτή η "παγωμένη κρέμα" που ο Κάρολος υποσχέθηκε στο σεφ του πολλά λεφτά για να κρατήσει μυστική τη συνταγή του και να την χρησιμοποιεί μόνο στις δικές του τελετές.

Για να υπάρχει και σήμερα αυτή η γευστικότατη παγωμένη κρέμα μάλλον ο σεφ δεν θα τήρησε την υπόσχεση του, ή... κάποιος άλλος είναι υπεύθυνος για τη συνταγή!

Βέβαια υπάρχουν κι άλλες πολλές ιστορίες, για το πως πρωτοδημιουργήθηκε το παγωτό και από ποιόν.

Το πιο πιθανό είναι να ανακαλύφθηκαν ταυτόχρονα σε διάφορα μέρη της γης από διάφορους δημιουργούς, διάφορες μορφές παγωτού οι οποίες εξελίχθηκαν με τα χρόνια στη μορφή που έχουμε σήμερα.

Αυτό που σίγουρα είναι αποδεδειγμένο, είναι ότι το πρώτο παγωτό σε ξυλάκι παρασκευάστηκε το 1903 από τον Harry Bust και από τότε υπάρχει από πολλούς "παγωτοπαραγωγούς" σε περίπτερα και καταστήματα σε όλο τον κόσμο!

Κάτι που μπορεί να σας έτυχε σε σχέση με την κατανάλωση ενός ωραίου, παγωμένου παγωτού ίσως να ήταν ένας ξαφνικός ανεξήγητος πονοκέφαλος. Ξέρετε που οφείλεται αυτός;

Καθετί που τρώμε έρχεται σε επαφή με τον ουρανίσκο πριν το καταπιούμε. Όταν αυτό που βάλαμε στο στόμα μας είναι πολύ κρύο ερεθίζονται κάποια νεύρα που υπάρχουν στον ουρανίσκο. Υπάρχει επίσης η θεωρία ότι διαστέλλονται τα αγγεία στον εγκέφαλο. Είναι πιθανόν ότι είτε ο ερεθισμός των νεύρων είτε η διαστολή των αγγείων, μας προκαλούν τον πονοκέφαλο.

Συνήθως ο πονοκέφαλος αυτός διαρκεί μόνο λίγο, 30 έως 60 δευτερόλεπτα, και φεύγει μόλις επανέλθει το στόμα σας σε κανονική θερμοκρασία. Εάν είναι πολύ ενοχλητικός μπορείτε να δοκιμάσετε να αφήσετε το παγωτό να ζεσταθεί λίγο πριν το φάτε και να μειώσετε την ταχύτητα με την οποία το καταβροχθίζετε!»
Πηγή http://www.medlook.net/Kids/icecream.asp



Ο πρόγονος του παγωτού δημιουργήθηκε για πρώτη φορά στην Κίνα, γύρω στο 2000 π.Χ. Παρασκευαζόταν από ελαφρώς βρασμένο ρύζι, μυρωδικά και γάλα, τα οποία τοποθετούνταν στο χιόνι για να πήξουν.
Αργότερα παρασκευάστηκαν γλυκά με βάση παγωμένους χυμούς φρούτων, με ή χωρίς γάλα, και κατά το 13ο αιώνα μπορούσε να τα αγοράσει κάποιος εύκολα στους δρόμους του Πεκίνου. Το 14ο αιώνα έκαναν την εμφάνισή τους στην Ευρώπη, συγκεκριμένα στην Ιταλία, παγωμένα φρούτα και γάλα, τα οποία έφερε ο Μάρκο Πόλο.
Το 16ο αιώνα υπήρχαν αποθήκες γεμάτες χιόνι για το πάγωμα των σερμπετιών στο σαράι του σουλτάνου της Κωνσταντινούπολης. Το 1533, όταν η Κατερίνα των Μεδίκων παντρεύτηκε τον Ερρίκο Β' της Γαλλίας, έφερε στη νέα της πατρίδα ένα παγωμένο επιδόρπιο από γλυκιά κρέμα, η οποία έμοιαζε πολύ με το σημερινό παγωτό. Η τιμή του ήταν αστρονομική, αφού δεν ήταν καθόλου εύκολο να διατηρηθεί ο πάγος το κατακαλόκαιρο.
Το παγωτό λοιπόν ήταν αποκλειστικό προνόμιο των πλουσίων. Όμως γύρω στα 1560 ένας Ισπανός γιατρός που ζούσε στη Ρώμη, ο Μπλάσιους Βιλαφράνκα, ανακάλυψε ότι προσθέτοντας νιτρική ποτάσα στο χιόνι και στον πάγο μπορούσε να καταψύξει οτιδήποτε πολύ πιο γρήγορα.
Αυτή η εφεύρεση έδωσε μεγάλη ώθηση στην παραγωγή παγωτού. Κατά το 19ο αιώνα το παγωτό διαδόθηκε στην Αγγλία και στην Αμερική χάρη στους Ιταλούς μετανάστες που το πωλούσαν στους δρόμους. Οι παγωτατζήδες ονομάστηκαν "χόκι-πόκι", παράφραση του "Ecco un poco", που σημαίνει "ορίστε λιγάκι".
Πηγή : http://www.focusmag.gr/articles/view-article.rx?oid=241484

Δεν πρέπει να αγοράζουμε τα τυποποιημένα παγωτά όταν:

Δεν έχουν την απαιτούμενη σκληρότητα, ή παρατηρούμε κάποια προβλήματα στη λειτουργία του καταψύκτη.
Το χαρτί της συσκευασίας είναι υγρό ή κολλημένο πάνω στο παγωτό, ή σχισμένο ή η συσκευασία έχει σχήμα διαφορετικό από αυτό που φαίνεται στα διάφορα διαφημιστικά της παρασκευάστριας εταιρίας. Συνήθως στους καταψύκτες επάνω υπάρχει η σχετική αφίσα.
Αυτά, που είναι συσκευασμένα σε κύπελλα, παρουσιάζουν υπερχύλιση στο καπάκι.
Είναι μαλακά, υδαρή, η υφή τους μοιάζει με αυτή του γιαουρτιού ή του βουτύρου ή με κόκκους άμμου.
Εμφανίζουν ίζημα ή θρυμματίζονται σε μικρά κομματάκια, ή περιέχουν μικροκρυστάλλους (μικρά παγάκια), ή έχουν σχήμα παραμορφωμένο. Αυτά τα χαρακτηριστικά δείχνουν ότι το παγωτό, κάποια στιγμή, αποψύχθηκε και ξανακαταψύχθηκε.
Έχουν γεύση πικρή, ξινή, ή αλμυρή.
Η οσμή τους δεν είναι ευχάριστη.
Το χρώμα στα παγωτά είναι συνήθως αποτέλεσμα χρωστικών ουσιών. Προσοχή λοιπόν στα έντονα χρώματα, γιατί οι χρωστικές ουσίες είναι χημικά.
Σύμφωνα με το νόμο η αναγραφή των ημερομηνιών παραγωγής και κατανάλωσης είναι υποχρεωτική μόνο για τις συσκευασίες οικογενειακού τύπου και όχι για τις ατομικές συσκευασίες. Βέβαια, κάποιες βιομηχανίες αναγράφουν αυτές τις ημερομηνίες, ακόμα και στις ατομικές συσκευασίες. Πάντα ελέγχουμε τη συσκευασία και, σε περίπτωση που αναγράφεται η ημερομηνία λήξης, διαλέγουμε την, όσο το δυνατόν, μεγαλύτερη.
Αν μεταφέρουμε τα παγωτά, που αγοράσαμε, στο σπίτι τα βάζουμε αμέσως στον καταψύκτη. Η μεταφορά σε μεγάλες αποστάσεις πρέπει να γίνεται σε ισοθερμικές συσκευασίες.
Παγωτά χύμαΠωλούνται από ζαχαροπλαστεία - εργαστήρια παρασκευής παγωτών. Αν αγοράζουμε παγωτό χύμα, πρέπει να γνωρίζουμε καλά το εργαστήριο που το παρασκευάζει. Οι κανόνες υγιεινής και καθαριότητας πρέπει να τηρούνται αυστηρά. Το προσωπικό, τα σκεύη και τα μηχανήματα, που έρχονται σε επαφή με παγωτό, πρέπει να είναι σχολαστικά καθαρά.
Το παγωτό χύμα φυλάσσεται σε ειδικές βιτρίνες. Αυτές πρέπει να είναι καθαρές, δηλαδή να μην υπάρχουν υπολείμματα παγωτού ή γάλακτος στα τοιχώματά τους. Η θερμοκρασία τους πρέπει να είναι κάτω από τους -10οC. (Η διαφορά των 8οC στη θερμοκρασία, ανάμεσα σ' αυτή των καταψυκτών για τα τυποποιημένα παγωτά και αυτή των ειδικών βιτρινών, οφείλεται στο γεγονός ότι το χύμα παγωτό στους -18οC είναι ιδιαίτερα σκληρό και δεν μπορεί να σερβιριστεί.) Οι ειδικές βιτρίνες πρέπει να είναι τοποθετημένες σε απόσταση ενός μέτρου από την είσοδο του καταστήματος, ώστε να αποφεύγονται σκόνη και καυσαέρια. Επίσης, δεν πρέπει να τις χτυπάει ο ήλιος.
Το ειδικό κουτάλι σερβιρίσματος του παγωτού χύμα πρέπει να βρίσκεται μέσα σε διαφανές δοχείο με νερό συνεχούς ροής. Αν το νερό δεν είναι συνεχούς ροής, τότε πρέπει να αλλάζεται κάθε μία ώρα για να αποφεύγεται η δημιουργία βακτηρίων, που μπορεί να προκαλέσει βλάβες στην υγεία των Καταναλωτών. Αν δεν είμαστε σίγουροι ότι το νερό αλλάζεται κάθε ώρα, απαιτούμε να πλυθεί το ειδικό κουτάλι, παρουσία μας, για να απομακρυνθούν τυχόν υπολείμματα γάλακτος.
Τα σκεύη, όπου φυλάσσεται το χύμα παγωτό δεν πρέπει να έχουν υπολείμματα παγωτού ή γάλακτος στα τοιχώματά τους, λίγο πάνω από την επιφάνεια του παγωτού. Αυτό δείχνει ότι το παγωτό έλιωσε και ξαναπάγωσε.
Προσέξτε:
· Τα παγωτά που έχουν λιώσει και ξαναπαγώσει δεν πρέπει ποτέ να καταναλώνονται, γιατί είναι πιθανόν αλλοιωμένα.
· Προσοχή στην παχυσαρκία γιατί ένα κανονικό παγωτό δίνει περίπου 300 θερμίδες στον οργανισμό μας.
· Τα παγωτά "light", που αναγράφουν ότι περιέχουν 0% λιπαρά και 0% ζάχαρη, δίνουν στον οργανισμό μας μέχρι και 200 θερμίδες, γιατί περιέχουν γλυκαντικές ουσίες. Αν έχουν επικάλυψη, οι θερμίδες αυξάνονται, γιατί περιέχουν και λιπαρά.
· Η δροσιά ενός παγωτού είναι μόνο στιγμιαία. Οι πολλές θερμίδες, που μας δίνει, όταν "καίγονται" στον οργανισμό μας αυξάνουν το αίσθημα της θερμότητας και μας δημιουργούν την αίσθηση ότι ζεσταινόμαστε και ότι διψάμε περισσότερο από ότι πριν την κατανάλωση του παγωτού.
Πηγή : http://www.servitoros.gr/misc_news/view.php/898/

Αυτά λοιπόν για τα παγωτά και καλή απόλαυση !