….. η ανάσα του είχε αρχίσει να ακούγεται βαριά. Ο πόθος του για αυτήν είχε πλημμυρίσει το μυαλό του. Ένιωθε την μορφή της να τον ακολουθεί σε κάθε βήμα του.
Μπήκε στο ανοικτό καμπριολέ και ξεκίνησε σπινάροντας προς την μεριά της παραλιακής. Ο αέρας μαστίγωνε το πρόσωπο του και γέμιζε τα ρουθούνια του οξυγόνο. Μια γλυκιά παραζάλη τύλιξε το νου του.
Σταμάτησε απότομα μπροστά στην εξώπορτα που έβλεπε στην μεριά του βουνού. Ανέβηκε τα σκαλοπάτια δύο-δύο και μπήκε απότομα στο δωμάτιο με το υπέρ-διπλό κρεβάτι. Το μεταξένιο υφαντό που το κάλυπτε έκρυβε την μορφή της. Διέγραφε όμως το γυμνό κορμί της, να μένει ακίνητο πάνω στο σατέν ολοκόκκινο σεντόνι. Έμεινε ακίνητος να την κοιτάζει. Λίγα λεπτά μονάχα. Έβγαλε τα ρούχα του και ετοιμάστηκε να ξεθυμάνει το παθιασμένο του μυαλό.
Ο ανδρισμός του είχε φτάσει να αγγίζει τα όρια του. Δεν βιαζόταν όμως, ήθελε να γεμίσει κάθε σπιθαμή του είναι του, πόθο. Έβαλε το χέρι του κάτω από την μέση της και το τράβηξε προς το γερμένο του πρόσωπο. Στάθηκε ανάμεσα από τα πόδια της και έφερε τα χείλη του στο πάνω μέρος του ηβαίου της, στην κλειτορίδα της. Γυρόφερνε την γλώσσα του μανιασμένα σαν το κύμα που κτυπά τα βράχια και προσπαθεί να τα καταπιεί. Στήριξε το κορμί της στις άκρες των ποδιών της και ανασήκωσε τους γοφούς της προσπαθώντας να διευκολύνει όλη την ηδονή να απλωθεί παντού. Τα μάτια της ήταν ακόμα κλειστά όμως σίγουρα οι αισθήσεις της είχαν ξυπνήσει από το πρώτο άγγιγμα. Έμειναν έτσι, παραδομένοι στην παλινδρομική κίνηση των κορμιών τους για λίγα ακόμα λεπτά.
Μια πνιχτή κραυγή ηδονής γέμισε το χώρο ………………………………….
Μπήκε στο ανοικτό καμπριολέ και ξεκίνησε σπινάροντας προς την μεριά της παραλιακής. Ο αέρας μαστίγωνε το πρόσωπο του και γέμιζε τα ρουθούνια του οξυγόνο. Μια γλυκιά παραζάλη τύλιξε το νου του.
Σταμάτησε απότομα μπροστά στην εξώπορτα που έβλεπε στην μεριά του βουνού. Ανέβηκε τα σκαλοπάτια δύο-δύο και μπήκε απότομα στο δωμάτιο με το υπέρ-διπλό κρεβάτι. Το μεταξένιο υφαντό που το κάλυπτε έκρυβε την μορφή της. Διέγραφε όμως το γυμνό κορμί της, να μένει ακίνητο πάνω στο σατέν ολοκόκκινο σεντόνι. Έμεινε ακίνητος να την κοιτάζει. Λίγα λεπτά μονάχα. Έβγαλε τα ρούχα του και ετοιμάστηκε να ξεθυμάνει το παθιασμένο του μυαλό.
Ο ανδρισμός του είχε φτάσει να αγγίζει τα όρια του. Δεν βιαζόταν όμως, ήθελε να γεμίσει κάθε σπιθαμή του είναι του, πόθο. Έβαλε το χέρι του κάτω από την μέση της και το τράβηξε προς το γερμένο του πρόσωπο. Στάθηκε ανάμεσα από τα πόδια της και έφερε τα χείλη του στο πάνω μέρος του ηβαίου της, στην κλειτορίδα της. Γυρόφερνε την γλώσσα του μανιασμένα σαν το κύμα που κτυπά τα βράχια και προσπαθεί να τα καταπιεί. Στήριξε το κορμί της στις άκρες των ποδιών της και ανασήκωσε τους γοφούς της προσπαθώντας να διευκολύνει όλη την ηδονή να απλωθεί παντού. Τα μάτια της ήταν ακόμα κλειστά όμως σίγουρα οι αισθήσεις της είχαν ξυπνήσει από το πρώτο άγγιγμα. Έμειναν έτσι, παραδομένοι στην παλινδρομική κίνηση των κορμιών τους για λίγα ακόμα λεπτά.
Μια πνιχτή κραυγή ηδονής γέμισε το χώρο ………………………………….
8 σχόλια:
Δεν με έχεις συνηθίσει σε τέτοιου είδους καταγραφές και σε βρίσκω εξαιρετικό.
Πόθος...
Πάθος...
Δίψα...
Το ένιωσα
freedula μου
η αλήθεια είναι οτι ούτε καν εγώ έχω συνηθίσει τέτοιου είδους καταγραφές και ξαφνιάστηκα όταν έτσι μου βγήκε. Δεν σου κρύβω οτι κοκκινίζω κιόλας.
Ελπίζω να βγάζει αυτά που λές και να μην ξεφεύγει τα όρια.
Μας καύλωσες μεσημεριάτικα....
(Πολύ ωραίο post)
(New blogger καλώς σας βρήκα)
winston
ο! σόρυ ! δεν θα το ήθελα! :)
Καλωσήρθες.
Αυτό να υποθέσω πως είναι το αποτέλεσμα 40 ημερών "νηστείας"; όπως και να έχει ήταν πολύ καλό! Καλημέρα George!
Καλά δεν θα με πείσεις ότι δεν το ήθελες... Αλλά με έπεισες με αυτό που έγραψες ότι είσαι καλός! Καλημέρες!
ηλία μου
αχ!!! ανάθεμα την σαρακοστή! :))
winston
μμμμ! ίσως να ήταν μάταιος ο κόπος να σε πείσω :)Θα ήταν άλλωστε κάτι πάνω απο τις δυνάμεις μου.
Καλημέρα και απο μένα.
A χα χα χα χα!!! Όντως δε μας είχες συνηθισει και το σχόλιο του Ηλία ήταν όλα τα λεφτά!
Δημοσίευση σχολίου