Κλείνω τα μάτια και αφήνω τα ηχοχρώματα που φτάνουν στα αυτιά μου από τα ακουστικά να γεμίσουν τις αισθήσεις και την ψυχή. Η φωνή γνώριμη από το παρελθόν. Στον νου έρχεται η στιγμή που η φωνή σημάδεψε για πάντα την καρδιά.
Καλοκαίρι του 1984 σε κάποιο αιγαιοπελαγίτικο νησί. Το άγχος των εξετάσεων έψαχνε την εκτόνωση του. Η ανεμελιά και η τεμπελιά είχαν διαδεχτεί το καθημερινό διάβασμα για τις κρισιμότερες εξετάσεις της ζωής. Έτσι μας λέγανε όλοι τότε.
-Κάνε κουράγιο και δώστα όλα και μετά θα απολαύσεις την χαρά των κόπων σου.
-Αν τυχόν αποτύχεις θα καταστρέψεις την ζωή σου.
Ο αντίλογος, άσε με να κάνω λάθος , έτσι θα μάθω.
- έτσι θα καταστραφείς! Το θέλεις;
Άγχος λοιπόν. Διέξοδος δύσκολη. Το τέλος λοιπόν των εξετάσεων έδωσε την θέση του στην πλήρη αδράνεια. Δεν κράτησε όμως πολύ. Σε σύντομο χρονικό διάστημα ήρθε και το αποτέλεσμα. Με βρήκε εκεί στο νησί. Το άκουσμα του ξύπνησε τον εφιάλτη της καταστροφής. Ο νους σκεφτόμενος λογικά έλεγε εδώ τελειώνουν όλα, μια λύση υπάρχει . Αυτοκτονία . Ναι, αφού ήρθε η καταστροφή δεν χρειάζεται να έρθει και ο ευτελισμός της ζωής. Καλύτερα εδώ να βάλει το τέλος της. Κλεισμένος στον κόσμο μου ο φράχτης που κράτησε μακριά τις σκέψεις και έδωσε το κουράγιο να αντιμετωπίσει την «καταστροφή» ήταν η φωνή του τραγουδιστή. Τραγούδια νεανικά και τότε και τώρα. Διαχρονικός νέος , παντοτινός έφηβος. Τραγούδια που και σήμερα ακόμα κρατάνε γερά το νήμα και με κρατούν όταν αιωρούμαι στο κενό.
Κενό όχι καταστροφής αλλά μεταστροφής. Όλα τα στραβά και ανάποδα υπάρχουν για να ομορφύνουν την ζωή. Χρειαζόμαστε τα τάρταρα για να νιώσουμε τον παράδεισο. Την γη για να καταλάβουμε την αιώρηση.
Ένα χαμόγελο λοιπόν και συνεχίζουμε.
29 σχόλια:
Δόξα τω Θεώ...
΄Ετσι με χαμόγελο και αισιοδοξία τούτο το Σ/Κ και όλη τη νέα εβδομάδα.
Σιγά καλέ μου, που σταματάει η ζωή ή ευτελίζεται με την κάθε ...στραβή.
"Υποτάζω την ύλη, την αναγκάζω να γίνει καλός αγωγός του μυαλού μου. Χαίρουμαι τα φυτά, τα ζώα, τους ανθρώπους, τους θεούς σαν παιδιά μου. Όλο το Σύμπαντο το νιώθω να σοφιλιάζει απάνω μου και να με ακολουθάει σα σώμα....
..Που πάμε; Μη ρωτάς! Ανέβαινε, κατέβαινε. Δεν υπάρχει αρχή, δεν υπάρχει τέλος. Υπάρχει η τωρινή τούτη στιγμή, γιομάτη πίκρα, γιομάτη γλύκα, και τη χαίρουμαι όλη.
Καλή είναι η ζωή, καλός ο θάνατος, η Γης στρογγυλή και στερεή, σα στήθος γυναικός στις πολυκάτεχες παλάμες μου.
Δίνουμαι σε όλα. Αγαπώ, πονώ, αγωνίζουμαι. Ο κόσμος μου φαντάζει πλατύτερος από το νου, η καρδιά μου ένα μυστήριο σκοτεινό και παντοδύναμο.
Αν μπορείς, Ψυχή, ανασηκώσου απάνω από τα πολύβουα κύματα και πιάσε μ΄ ένα κλωθογύρισμα του ματιού σου όλη τη θάλασσα. Κράτα καλά τα φρένα σου να μη σαλέψουν. Κι ολομεμιάς βυθίσου πάλι στο πέλαγο και ξακλούθα τον αγώνα..."
(ΑΣΚΗΤΙΚΗ)
Ξέρεις, ξεκινάει η μέρα μου ευχάριστα, παρ' όλη την αιωρούμενη αφρικάνικη κιτρινίλα στην ατμόσφαιρα.
Καφέ σερβίρει το μαγαζί; Φτιάξε Γιώργο μου, ένα special και ρίξε μέσα ότι θέλεις
Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές
Εγώ σέλω πορτοκαλάδα φυσική. Σερβίρει το κατάστημα ή να πεταχτούμε μέχρι την πλησιέστερη πορτοκαλιά για ένα μικρό... δανεισμό;
Καλημέεεεεεεεεεεερααααααααααααααα!
Γιώργο μου,έχεις τόοοοοοσο δίκαιο!
Ο πάτος μας πριμένει,όχι για να μας αποδείξει πως φτάσαμε στο τέρμα,αλλά για να μας βοηθήσει να αναδυθούμε στην επιφάνεια...
Σε φιλώ και σου εύχομαι ένα γλυκό και ξεκούραστο σαββατοκύριακο:))
Έτσι ακριβώς, μονάχα έτσι μπορούμε να καταλάβουμε την αξία όσων έχουμε. Θέλει κόπο... για όσα πιστεύουμε, για όσα λαχταράμε...
Ένα σαββατοκύριακο μέσα στην ευτυχία εύχομαι. :-)))
Γλαρένια Μου
εμένα κλείνει όμορφα βλεποντας τα όμορφα λόγια σου.
Όχι όμως καφέ δεν σου κάνω. Μονάχα ένα ποτηράκι κρασακι απο το καλό για να το πιούμε παρέα.
Τώρα μάλιστα που δεν μας βλέπει και ο γλάρος μια μεγάλη μεγάλη αγκαλιά.
Σε ευχαριστώ.
Να θυμηθώ μεθαύριο να πάρω πορτοκάλια.
Να θυμηθώ μεθαύριο να πάρω πορτοκάλια.
Με αυτήν την σνουποφίλη μου δεν στεριώνω πορτοκάλια εδώ. Κάθε φορά χυμό πορτοκαλιού ζητάει γιατί είναι αρρωστούλα.
Να είσαι πάντα χαμογελαστή.
ψυχούλα μου
δεν ξέρω αν έχω δίκιο αλλά σίγουρα τον πάτο για τα μέχρι τώρα δεδομένα τον είδα απο κοντά.
Δεν μου λές εκείνον τον καφέ θα τον πιούμε; :)
Καλό και γλυκό γλυκό Σ-Κ (το Σ πέρασε άντε διπλά καλό το Κ :))
Καλυναμα μου
θέλει απλά να ζούμε και να ρουφάμε την κάθε στιγμή της ζωής. Βλέπεις φεύγει τόσο γρήγορα που ίσα ίσα προλαβαίνουμε να την χορτάσουμε.
Καλά να περνάς γεμάτη χαρά.
Ααα... είναι ανοιχτόκαρδος, χαρούμενος, κοινωνικός...έτσι τουλάχιστον τον ξέρω τόσα χρόνια.
Μου έβαλες ιδέες τώρα...βρε λες, να ζηλέψει;
;-)))
Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιοές
έχω χάσει πολλά όλο αυτό το διάστημα,
ανακατάταξη δυνάμεων λοιπόν
την καλησπέρα μου
Τελικά τα ασχημα νέα ήταν πως δεν πέρασες???????
Το'χω πάθει κι'εγώ όταν έδινα Πανελλήνιες πρώτη χρονιά...και τώρα που το σκέφτομαι καλύτερα θα ήμουν αν δεν περναγα ούτε τη δεύτερη!
Γλαρένια μου
τελικά τι συμπέρασμα έβγαλες; :)
Paranoia
χαίρομαι που είσαι πάλι εδώ! Πράγματι όπως βλέπεις άλλαξαν πολλά εδώ! Προσπάθεια για ανακατάταξη δυνάμεων σε όλα.:)
πατσιουράκι μου
πάντα όταν σε συναντώ αισθάνομαι ότι θα τα ακούσω. Σε έχω στο νού ώς τον πιό αυστηρό αλλά και επικοδομητικό κριτή.
Τώρα πάντως που το σκέφτομαι και εγώ, με τις Πανελλήνιες δεν με βγήκαν και τόσο σε κακό.
Οταν την ευθύνη για την ζωή την κουβαλάς σαν βαρίδι μπροστά σου που αυτό το αύριο το βλέπεις χάος ατελείωτο, όλα μοιάζουν βασανιστικά.
Είναι;
Μεγαλώνεις και γελάς με αυτά που νόμιζες σπουδαία στην ζωή. Βάλε το χέρι σου στο αριστερό μέρος του στήθους και νιώσε εκεί που είνια κρυμμένα τα μεγάλα και τα όμορφα
και κλείσε πονηρά το μάτι ;)
freedula μου
καλά τα λές. Το κακό με μένα είναι οτι παρά το ότι της κλείνω πονηρά το μάτι εκείνη γυρνά την πλάτη και φεύγει. :)
Καλά αυτά που ένοιωσες εσύ το 1984 τα ένοιωσα ακριβώς έτσι αυτό το καλοκαίρι! Χωρίς βέβαια το κομμάτι της απογοήτευσης... Αλλά σε όλα τα άλλα είσια μέσα! Ειδικά οτ σημείο της πήρους αδράνειας μετά τις εξετάσεις.... ΜΠρρρρ ανατρίχιασα.... καλημέρα σου και καλή εβδομάδα! Και ψιτ, κάνενας σε αυτόν τον κόσμο δε χάθηκε επειδή απέτυχε μια φορά στη ζωή του... Εάν αγαπάει πραγματικά τη ζωή θα βρει τρόπο να αιωρηθεί και πάλι!
όπως κατάλαβες Ηλία μου οι προβληματισμοί όλων των γενεών είναι λίγο πολύ ίδιοι. Είκοσι τόσα χρόνια μετά μπροστά στα ίδια διλήμματα έρχονται περίπου οι ίδιες σκέψεις. Χαίρομαι πάντως που δεν υπάρχουν και οι ίδιες αντιδράσεις.
Σου εύχομαι πάντα να βρίσκεις ΄και να πετυχαίνεις αυτό που αγαπάς. Και όπως το λές και σύ πάντα υπάρχει ο τρόπος να ανασηκωθείς.
Καλημερα Γιωργακη μου..ελπιζω να νιωθεις καλα :)
Καντουλίνι μου
καλημερούδια! Νιώθω τόσο καλά όσο η απουσία σου το επιτρέπει. :)
Εγω ομως ειμαι παντα εδω για σενα :)
Αυτό το ¨Άσε με να κάνω λάθος"... το είχα για σημαία μου στην εφηβεία. Το έβαζα μάλιστα επίτηδες στη διαπασών, μήπως και δεν πιάσουν το νόημα οι γονείς μου...
Σήμερα ο έφηβος γιος μου ζητάει το ίδιο από εμένα, αλλά το μόνο που έχω στο μυαλό είναι πως να μην κάνει λάθη, πως να μην πονέσει, πως να μην καταστραφεί...
Ένα ρακόμελο παρακαλώ...
Ελα Γιώργο, που σου γυρνά την πλάτη. Μπορεί κι εσύ ο ίδιος να θες να συμβαίνει. Εχω επιχειρήματα γι' αυτό.
Καλημέρα γλυκιά πέρασα να πω
Καντουλίνι μου
το ξέρω βρε :)
spitogata
έτσι γίνεται αλλάζουν τα χρόνια και οι σκέψεις.
Αλήθεια τελικά αφέθηκες να κάνεις τα λάθη σου ; Έπαθες τίποτα απο αυτά ή απλά σε βοήθησαν στην καλύτερη μετέπειτα σκέψη;
Ας αφήσουμε τους νέους να βρούνε το δικό τους δρόμο όσο δύσκολο και αν φαντάζει στα μάτια μας και στην ψυχή μας.
freedula μου
τελικά είμαι γκρινιάρης. :)
Το κακό είναι οτι μάλλον και εγώ τα γνωρίζω τα επιχειρήματα. :)
Μια αγκαλιά απο μένα.
(το κείμενο σου για σεμινάριο αγκαλιάς αξίζει βραβείο σίγουρα. Το χρειάζομαι το σεμινάριο σίγουρα)
Και μια πιο μεγάλη αγκαλιά από μένα. Δεν χρειάζεσαι κανένα σεμινάριο, μόνο να έρθεις κοντά σε κάτι που επιμένεις να φεύγεις. Τα θέλω της ψυχής σου. Οι άνθρωποι κάνουμε λάθη που δεν μπορούμε να υποψιαστούμε πόσο θα μας κοστίσουν. Αν μπορούμε να την ανοίξουμε σε κάποιον που νιώθουμε οτι την έχει ανάγκη, ας το κάνουμε με την καρδιά μας. Δεν έχουμε να χάσουμε τίποτα. Μόνο να πάρουμε.
Ελα να παίξουμε αν έχεις διάθεση.
Αγκαλιά έδωσα; Ξαναδίνω :))
Κι' εγώ για μια αγκαλιά πέρασα.
Ας πάψει να είναι συννεφιασμένος ο ουρανός και να χαμογελάς ΠΑΝΤΑ!
΄Ομορφες και χαρούμενες γιορτές,
ΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ!!!
Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιες
freedula μου
ζεστή η αγκαλιά σου και ακόμα πιό ζεστή η ψυχή σου. Τα λάθη μου πληρώνω και δυστυχώς δεν ξέρω ακόμα για πόσο "πρέπει" να το κάνω.
Ευχαριστώ για την πρόσκληση αν και κοιτώντας τον εαυτό μου στον καθρέπτη τον βλέπω μεγάλο για παιχνίδια. Θα προσπαθήσω όμως να πώ δύο λόγια. (αν το κατάλαβα σωστά 8 πράγματα που δεν κάνεις χωρίς αυτά;)
Καλή ανάσταση αν δεν μιλήσουμε.
Γλαρένια μου
πρέπει να είμαι τυχερός και να μην το καταλαβαίνω. Δύο όμορφες κυρίες μέσα στην ίδια μέρα μου χαρίσατε απο μια αγκαλιά γεμάτη "ζέστη". Σου υπόσχομαι θα προσπαθήσω να γελώ για ΠΑΝΤΑ.
Καλή Ανάσταση και σε σένα. Να είναι μια χαρούμενη Πασχαλιά για όλους μας.
Φιλί.
Γιώργο μου, Καλό Πάσχα και Καλή Ανάσταση!
Να περάσεις όμορφα και ξεκούραστα όσο μπορείς:))
Καλή Ανάσταση εύχομαι. Οι μέρες που έρχονται μονάχα ευτυχία, αγάπη και ζεστασιά να γεμίσουν τις ψυχές μας.
Καλό Πάσχα :-))
Αφήνω τρυφερές ευχές και μεγάλη αγκαλιά για μέρες αγαπησιάρικες και χαρούμενες.
Οποτε θες και δεν υπάρχει κανόνας και αριθμος. Αναφέρεται σε πράγματα που μανιωδώς κάνεις, επιθυμείς σε σημείο να γίνονται εμμονή
ψυχούλα μου
ανταποδίδω με τις θερμότερες ευχές μου για τις γιορτινές μέρες που ζούμε. Η Ανάσταση να σου χαρίσει την χαρά που επιθυμείς. Να και μια μαντινάδα
"Πέμπω τη σκέψη στα μακριά,
μαζί σου να τσουγκρίσει
"Χριστός Ανέστη" να σου πει
κι οπίσω να γυρίσει."
Kalynama μου
καλή πασχαλιά να έχεις. Λέω να σου χαρίσω και μια όμορφη μαντινάδα
"Όταν το φως τσ'ανάστασης
ανάψει το κερί σου,
κάθε ακτίνα μιά χαρά
να είναι στη ζωή σου"
freedula μου
θα σου χαρίσω και σένα μια μαντινάδα με τις ευχές μου αγκαλιά.
"Ως αναστήθηκε ο Χριστός
του ζήτησα χατήρι,
να σου 'χει πάντα τη χαρά
μόνιμο μουσαφίρη!"
Δημοσίευση σχολίου