Τρίτη, Οκτωβρίου 23, 2007

Μάθημα απογοήτευσης!

Γιώργο μου
Καιρό τώρα ήθελα να σου γράψω αυτό το γράμμα.. Δυστυχώς όμως η καθημερινότητα μου δεν μου άφηνε τον χρόνο. Τρέχει αυτός και μαζί του και εγώ.
Φτάσαμε στα σαράντα χρόνια και ακόμα τον κυνηγάμε. Βλέπεις πάντα ήταν ταχύτερος από εμάς.
Σαράντα χρόνια είπα και ήρθαν στον νου οι αναμνήσεις. Θυμάσαι πόσα πολλά περάσαμε αντάμα; Θυμάσαι τότε που ήμασταν παιδάκια ακόμα και το μόνο που επιθυμούσαμε ήταν ένα τόπι και όμορφα παπούτσια για να το κλωτσάμε;
Αργότερα που μεγαλώνοντας αρχίσαμε τις μαγκιές, μόδα της τότε εποχής, και μαζί με αυτές το τσιγάρο και τις βόλτες στα μπαράκια, ψάχνοντας να βρούμε τον έρωτα.
Θυμάσαι που οι αναστολές μας πολλές φορές μας σταματούσαν να κάνουμε την τρέλα μας;
Τότε που πρωτογνωρίσαμε τον έρωτα από την μικροκαμωμένη και όμορφη δεσποινίδα; Ναι σε εκείνη την εκδρομή στην Κέρκυρα.
Το σχολείο; Σε εκείνη την περίφημη δευτέρα λυκείου, που πειράζαμε την φιλόλογο μας; Τι είχε τραβήξει η κακομοίρα από εμάς. Θυμάσαι που την επόμενη χρονιά οδηγήθηκε στην παραίτηση η κακομοίρα. Μαζί με εκείνη όμως θυμήθηκα και τον θηριώδη μαθηματικό που όταν πληροφορήθηκε τις πράξεις μας απέναντι στην φιλόλογο, μας τάραξε στα συνεχή τεστ. Κάθε δεύτερη μέρα και τεστ. Του πέρασε μετά από ένα μήνα.
Θυμάσαι την πίκρα της πρώτης αποτυχίας; Το όνειρο του πανεπιστημίου είχε πετάξει, και ήρθε στην θέση του μια μικρή επαρχιακή πόλη που φιλοξενούσε το άγνωστο ΤΕΙ..
Αντισταθήκαμε θυμάμαι λέγοντας όχι, θα ξαναδώσω, μα φαίνεται η μοίρα είχε γράψει την θέληση της και έτσι την επόμενη χρονιά αναγκαστήκαμε να γνωρίσουμε από κοντά αυτήν την πόλη. Ναι τώρα την έχουμε τόσο νοσταλγικά κοντά μας, μα τότε δεν βλέπαμε την στιγμή να φύγουμε. Να τελειώνουμε λέγαμε και να μπορέσουμε να στήσουμε την ζωή μας. Θυμάσαι;
Και έπειτα που αρχίσαμε να μαθαίνουμε την γεωγραφία της χώρας μας στην πράξη. Από το δυτικό της άκρο ένα μικρό πέρασμα από την πρωτεύουσα και μετά στην πινέζα. Πινέζα λέω και γελάω. Ένας ακριτικός νομός που μετατρέπεται στα χείλη χιλιάδων ανδρών σε μια λέξη του σχολείου. Πινέζα.
Παρέα μας αμούστακα παιδιά που εμάς τους λίγο μεγαλύτερους μας έκαναν να φαντάζουμε μεγάλοι. Τότε άρχισε το πρώτο χτύπημα. Στις ασκήσεις. Όλοι λέγανε άσ’ τους αυτούς θα έρθουν στο τέλος. Οι νέοι τρέξτε γρήγορα να φτάσουμε στο στρατόπεδο. Εκείνη η πορεία των πενήντα χιλιομέτρων σημάδευε όλες τις σειρές που περνούσαν από το συγκεκριμένο στρατόπεδο για χρόνια.
Και αργότερα. Θυμάσαι; Τα πρώτα εργασιακά βήματα. Δουλειές του ποδαριού δεξιά και αριστερά. Και ο χρόνος εκεί αμείλικτος να τρέχει γοργά. Ψάχναμε απεγνωσμένα για μια μόνιμη εργασία. Θέλαμε να αρχίσουμε το ταξίδι της δημιουργίας. Θυμάσαι;
Δεν θέλαμε να δεχτούμε ότι τότε άρχιζαν τα δύσκολα. Νομίζαμε ότι ο δρόμος θα είναι όμορφος και χαραγμένος μόνο για εμάς. Δεν ξέραμε ότι λίγα χρόνια αργότερα θα ψάχναμε εκείνες τις αναποδιές και θα τις αποζητούσαμε.
Δεν ξέραμε ότι το ταξίδι είναι απρόβλεπτο και εμείς απλά τα πιόνια που κινούνται πάνω στις ράγες της ζωής.
Φτάνει όμως αρκετά σε κούρασα. Άσε που πέρασε η ώρα και αύριο ξημερώνει μια νέα μέρα που θέλει ανάσες ξεκούρασης για να βγεί.

Σε φιλώ και σε καληνυχτίζω
Ο εαυτός σου.

24 σχόλια:

η ψυχη μου το ξερει είπε...

Γιώργο μου γλυκέ!Η νοσταλγία, λένε, δηλώνει άχρωμο παρόν και γκρίζο μέλλον!Άσ' τους να λένε,όμως ;-)
Εγώ,μπορεί να είμαι και ο κακός σύμβουλός σου,δεν ξέρω..Θέλω όμως,να γράψει ο εαυτός σου ένα γράμμα σε σένα και να έβλεπα τι θα σου απαντούσε!

Σε φιλώ και σε καληνυχτίζω
Η ψυχούλα σου

George είπε...

ψυχούλα μου
τα λεγόμενα του λαού είναι βγαλμένα απο την ζωή, οπότε μάλλον πρέπει να τους δίνουμε μια κάποια προσοχή.
Δυστυχώς ο Γιώργος δεν μπορεί να απαντήσει. :(

Σε καλημερίζω
Υ.Σ. Μην ανυσηχείς η ψυχούλα μου δεν θα μπορούσε να είναι κακός σύμβουλος.

Fish-bait είπε...

Think pink and don't forget to smile! :0))

Φιλιά πολλά :*

ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ είπε...

Ρε εαυτέ του Γιώργου ΜΑΣ, γιατί τόσο τραγικά και δραματοποιημένα τα περιγράφεις;

Εγώ μέχρις εδώ, είδα μια ζωή χωρίς αναποδιές και στραβομάρες. Μια ζωή που την παλεύεις αξιοπρεπώς, όπως όλοι μας .

Εμένα γιατί μου άρεσε;

Θυμήσου με Γιώργο μου, μη βάζεις το κεφάλι κάτω.
Χαμογέλα της, της ζωής ντε...

ΚΑΙ φιλί ΚΑΙ Γλαρένιες αγκαλιές

η ψυχη μου το ξερει είπε...

Γιατί δεν μπορεί να απαντήσει;

marilia είπε...

φιλί μεσημεριανό :)

tzotza είπε...

Ωραιες ειναι οι αναμνυσεις σου..μια ζωη γεματη απο διαφορα και ετσι πρεπει να ειναι!!
Παντα νοσταλγουμε τα παλια αλλα η αληθεια ειναι πως τα καλυτερα ακομη δεν τα εχεις δει συνονοματε μου!!
κοιτα ψιλα και hang in there!!!

καλος σε βρηκα!!
:)

ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ είπε...

Τώρα που σε ξαναδιαβάζω, το ποστ μου κάνει για επετειακό ...γενεθλίων ας πούμε...
Ξέρω όμως πως είσαι Αιγοκεράκι..

Καλεεεεεέ.... χαμογέλα, βάλε και χαρούμενο τραγούδι και άλλαξε διάθεση...που σε πήρανε εσένα τα χρόνια...
Πού να δεις ....σε λίγες μέρες τα δικά μου
:-)))

Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές

patsiouri είπε...

Αχ βρέ Γιώργο μου....και έτσι μάλλον θα είναι από δώ και πέρα, έ???
Ξέρεις όμως? Είμαστε τυχεροί μέσα στην ατυχία μας...γιατί βρήκαμε τόσα πράγματα που μας ενδιαφέρουν σ'αυτή τη ζωή...έτσι δέν είναι???
Πρίν λίγο μιλούσα με κάποιον που θέλει να αυτοκτονήσει εξαιτίας της πλήξης...καταλαβαίνεις...

George είπε...

fish-bait
πάντα χαμόγελο; Ίσως είναι λύση κι'αυτό.

Γλαρένια μου
τις αναποδιές τις έκρυψε πάλι ο άτιμος :)

Πάντως και μένα μου άρεσε.

Ψυχούλα μου
αφήνει τον άλλον να βγάλει το φίδι απο την τρύπα :)

George είπε...

Μαριλίτσα μου
φιλάκι καληνύχτας :)

Τζότζα ή Giorgia
:)
καλωσήρθες ! Ελπίζω να τα δώ και τα καλύτερα. Δεν σου κρύβω πως τα έχω ανάγκη να τα δώ. ;)

Γλαρένια μου
επέτειος αναμνήσεων. Μην ανησυχείς! Θυμήθηκα πάλι το σύνθημα μου. "Κουφάλα νεκροθάφτη δεν θα πεθάνω ποτέ" Καλά ας μην υπερβάλλω τόσο. ;)

πατσιουράκι μου
έτσι όπως τα λές.
Ε όχι και αυτοκτονία απο ανία! Εκεί έχουμε δρόμο ακόμα. Να φτάσουμε πρώτα την ανία ;)

M...Ursula είπε...

George μου...και τα καλύτερα έρχονται..Να ανυπομονείς να έρχεται η κάθε νέα μέρα για να στα φέρει!
Αγκαλιά και καλημέρα!!

George είπε...

alter ego μου
όμορφες ευχές! Ευχαριστώ. Καληνύχτα σου.

Fish-bait είπε...

Ναι. Πάντα χαμόγελο και θετική σκέψη. Ή τουλάχιστον όσο πιο συχνά μπορείς.

Φιλιά πολλά! :0)

η ψυχη μου το ξερει είπε...

Γιωργάκο μου,μπήκα να σου πω,απλά μια καλησπέρα :-)και να σου στείλω δυο γλυκά φιλάκια,έτσι χωρίς λόγο!!
Πειράζει;

candy's τετραδιάκι είπε...

o εαυτος σου..ειναι πολυ γλυκος:)

George είπε...

fish-bait
προσπαθώ και ελπίζω να τα καταφέρνω

ψυχούλα μου
το να ξέρω οτι κάποιος μπορεί να σκέφτηκε να μου δώσει δύο φιλάκια δεν με πείραξε ποτέ.
Να ανταποδώσω τα φιλιά;

Καντουλίνι μου
.... πάλι με απατάς;
Τι θα γίνει με το Παρίσι;
Αν δεν δεχτείς την πρόσκληση πρέπει να επιλέξω κάποια άλλη που θα ήθελε να με συνοδέψει ;)

fish eye είπε...

πολυ ομορφο..μπραβο!!
απροβλεπτο τα ταξιδι,γι αυτο εχει πλακα γιωργο!!

Σοφία είπε...

Γιατί τόση απαισιοδοξία βρε Γιώργο; Σου στέλνω ένα μεγάλο χαμόγελο με πολλή αγάπη :-)

George είπε...

Φεγγαρένια μου
ευχαριστώ. Όλα τα απρόβλεπτα έχουν κρυμμένη γοητεία;

Σοφία μου
χαμογελάς όμορφα απ'οτι βλέπω. :)

ο δείμος του πολίτη είπε...

Γιατί, Γιώργο, τόσος πεσιμισμός; Μόνο αυτά τα άσχημα έχεις να θυμάσαι; Ξεχνάς τα ούζα με τους συμφοιτητές σου και τις γκομενίτσες; Ξεχνάς τις ευχάριστες στιγμές που γελούσες με τις μλκ των στρατιωτικών στην πινέζα;

George είπε...

δείμε του πολίτη
νά'σαι καλά . Μου έφερες στον νού και πολλές ακόμα αναμνήσεις. Ειδικά οι μλκ των στρατιωτικών προκαλούν ακόμα και σήμερα τα γέλια μου.
Καλημέρα σου.

candy's τετραδιάκι είπε...

Εγω εγωωωωωω :)))

marilia είπε...

Πότε με το καλό η επόμενη ανάρτηση τρυφεροποστακίου;;;; Πότεεεεεεε;;;;;;