Πέμπτη, Οκτωβρίου 18, 2007

Συνάντηση.



Καθότανε ακουμπισμένος στο μεγάλο παράθυρο του σαλονιού του κοιτώντας τις στάλες τις βροχής που είχαν γεμίσει την τζαμαρία. Προχώρησε λίγα βήματα δεξιά στο μικρό μπαράκι, γεμίζοντας το ποτήρι του με ουίσκι. Χωρίς πάγο. Όλα τα πράγματα τα ήθελε ανόθευτα. Σκέτα, καθάρια για να απολαμβάνει την αξία τους. Πίστευε ότι όλα έπρεπε στην ζωή να είναι ανόθευτα για να τα απολαμβάνεις..
Όταν νοθεύσεις την αξία ενός πράγματος χάνεις τον σκοπό της δημιουργίας του. Δεν απολαμβάνεις το ίδιο αλλά κάτι που μοιάζει σ’ αυτό.
Απολάμβανε πάντα το ουίσκι του με την ίδια τελετουργία. Σε χαμηλό ανοιχτό κρυστάλλινο ποτήρι. Το πλησίασε στην μύτη του να αισθανθεί το άρωμα του και πλησίασε την τζαμαρία.
Κατέβασε μια γερή γουλιά για να αισθανθεί την κάψα του ουίσκι. Ήθελε να αισθανθεί τα σωθικά του να καίνε. Βαρέθηκε τις επιδερμικές προσεγγίσεις της ζωής. Καθημερινά έβλεπε την ζωή να περνά δίπλα του και απλά να τον αγγίζει. Ποτέ δεν κατόρθωσε να τον γεμίσει. Ανασφαλής από την φύση του δεν μπορούσε να απολαύσει ούτε τις μικροχαρές της υλικής υπόστασης των πραγμάτων.
Έβλεπε να «χαρακώνεται» το τζάμι και ήθελε το ίδιο χαράκι να χαράξει και την ζωή του. Ήθελε η ζωή να αφήσει τα σημάδια της στην ψυχή του και στην καρδιά του.
Πολλές γυναίκες είχαν περάσει από τα σαρανταπέντε του χρόνια, μα καμιά δεν κατάφερε να του «χαράξει» την ζωή. Πρώτη φορά ένιωθε την καρδιά του να αδημονεί να συναντήσει και πάλι, το βλέμμα της γυναίκας που μια στιγμή της ζωής έφερε μπροστά του. Είχαν πρωτοσυναντηθεί, με την όμορφη σαραντάρα, πριν δύο βράδια, σ’ ένα μπαράκι από εκείνα που πηγαίνεις μόνος και τελειώνεις την βραδιά σου συντροφιά με κάποια γυναίκα που προσπαθεί να ξορκίσει τον χρόνο που την κυνηγά.
Συνέπεσε να κάθονται ο ένας απέναντι στον άλλον. Όταν τα βλέμματα τους συναντήθηκαν δεν χρειάστηκαν παρά ελάχιστα δευτερόλεπτα μέχρι να βρεθούν δίπλα-δίπλα να πίνουν το ποτό τους.. Το γέλιο που είχαν ανάγκη να βγεί από μέσα τους πλημύρισε τον χώρο τους, ενώ τα ποτά διαδέχονταν το ένα το άλλο. Ο επίλογος γράφτηκε στο μεγάλο υπέρ διπλό κρεβάτι με ουρανό, της κρεβατοκάμαρας του. Η θετική αύρα της βραδιάς είχε δημιουργήσει το κατάλληλο υπόστρωμα για την αρμονία του έρωτα. Τα φιλήδονα φιλιά και η κάψα από τα κορμιά τους άργησαν να φθαρούν. Ξενύχτησαν πάνω στο κρεβάτι αφημένοι ο ένας στα χάδια του άλλου.Αυτός όμως ήταν μόνο ο επίλογος της βραδιάς, καθώς το πρωϊνό τους βρήκε να δίνουν υπόσχεση για ένα δεύτερο ραντεβού.

25 σχόλια:

patsiouri είπε...

Tους εύχομαι καλή συνέχεια!!

George είπε...

patiouraki
το ίδιο τους εύχομαι και εγώ :)

ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ είπε...

Φτου γμτ, είχε και ουρανό το κρεββάτι, ε;....
;-)
Πανέμορφες ιστορίες ξέρεις και φτιάχνεις, έστω και μέσα από το περιβάλλον ενός μπαρ.
Κι' εκείνη η βροχή που χαρακώνει....
Δε σοκάρουν, δεν προκαλούν βρε παιδί μου.

Καλό σου Σ/Κ

Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές

George είπε...

Γλαρένια μου
οργιώδης φαντασία αλλά πάντα σε πολιτισμένα πλαίσια. ;)
Πάντως είναι στιγμές που μου την σπάει αφόρητα αυτή η καθωσπρεπίστικη τάση μου. Φαντάσου φτάνω σε σημείο να μην αντέχω εγώ ο ίδιος τον εαυτό μου, σκέψου πως θα μπορούσε να με αντέξει άλλος.
Καλό Σ-Κ
Φιλιά.
Υ.Σ. Κοιτούσα επίμονα το μάτι σου και συλλογιόμουν οτι θα ήταν ωραιότερο να είχε παρέα και ένα δεύτερο. :)

Fish-bait είπε...

Καλή αρχή george! :0)

η ψυχη μου το ξερει είπε...

Κι εγώ που ήθελα να πιστεύω πως εδώ μέσα οι άνθρωποι,απομυθοποιούν τον εαυτό τους ή ξορκίζουν τους φόβους και τις ανασφάλειές τους :-(
Γιώργο μου, το κείμενο είναι όμορφο, αλλά..συγκρατημένο ;_)
φιλάκια..

George είπε...

fish-bait
δυστυχώς παραμένει στον χώρο της καλπάζουσας { :) σαν αρώστεια μου ακούστηκε} φαντασίας. :) :**

ψυχούλα μου
φοβάμαι πως εκτός απο το κείμενο εξίσου συγκρατημένος είμαι και εγώ απο την φύση μου. Άσε που είμαι και της θεωρίας οτι ο άνθρωπος δύσκολα αλλάζει ή μάλλον δεν αλλάζει καθόλου απο τα χαρακητριστικά που διαμορφώνει καθώς μεγαλώνει.
:*

η ψυχη μου το ξερει είπε...

Συμφωνώ,Γιώργο μου!Ο άνθρωπος δεν αλλάζει.Ο άνθρωπος απλά απελευθερώνεται :-)

George είπε...

ψυχούλα μου
για να απελευθερωθείς πρέπει πρώτα να νιώθεις σκλαβωμένος και εγώ παρά τις αναστολές μου δεν κατόρθωσα ακόμα να αισθανθώ σκλαβωμένος. Ίσως να συνήθισα τόσο σ'αυτό το δρόμο που πλέον έγινε δεύτερη φύση μου. Δεν σου κρύβω οτι προτιμώ τις αναστολές μου απο το ξεχαρβάλωμα της σημερινής κοινωνίας. Μου αρέσει να είμαι σταθερός στις αξίες μου ακόμα και σε βάρος της ελευθερίας μου. Άλλωστε μην ξεχνάς οτι και η ελευθερία για να είναι αρεστή σε όλους και να την χαίρονται έχει ανάγκη απο κανόνες καθώς είναι πολύ κοντά η ασυδοσία.

Καπετάνισσα είπε...

Το βλέπεις ή όχι, η γραφή σου ματρυρά αλλαγές που συμβαίνουν εντός σου.
Ωριμάζει, βαθαίνει, σκιαγραφεί αλλιώτικα τη ζωή και τους ανθρώπους.
Με πιο δυνατά χρώματα.

Δεν είμαστε στάσιμοι George.
Δε γίνεται αυτό.
Ζωή σημαίνει αλλαγή.
Πορεία. Βιώματα, μάθηση, επεξεργασία.
Ίδιος ήσουν πριν από 5 χρόνια;
Ευτυχώς, αλλάζουμε.
Να πλουτίζουμε τη ψυχή μας είναι το ζήτημα.

purple είπε...

Ομορφο, αν θα εχει συνεχεια τολμα λιγο παρπανω :-)

M...Ursula είπε...

George..το κείμενο σου μου είπε πολλά..ακόμα πιο πολλά μου είπαν όμως τα λόγια σου:" Μου αρέσει να είμαι σταθερός στις αξίες μου ακόμα και σε βάρος της ελευθερίας μου. Άλλωστε μην ξεχνάς οτι και η ελευθερία για να είναι αρεστή σε όλους και να την χαίρονται έχει ανάγκη απο κανόνες καθώς είναι πολύ κοντά η ασυδοσία." Εγώ μαζί σου είμαι!

George είπε...

Καπετάνισσα μου
ξέρεις οτι τα λόγια σου τα διαβάζω πολύ προσεκτικά. Αν θυμάσαι πάντα τα έλεγα οτι τα αισθάνομαι μαχαίρια.
Χαίρομαι ειλικρινά που σε βλέπω εδώ. Αυτό που με στεναχωρεί είναι οτι δεν μπορώ να τα αντικρούσω. :)
Είναι ειλικρινή και τα θεωρώ σωστά για τις αξίες μου. Σίγουρα εξελισσόμαστε και ασφαλώς θα είχαμε αποτύχει αν παραμέναμε όπως πρίν 5 χρόνια.
Τονίζω όμως πως όσες αλλαγές συμβαίνουν μέσα μας κάποια πράγματα παραμένουν ίδια. Οι χαρακτηρές δεν αλλάζουν. Οι ψυχές και οι αξίες που καβαλάει ο καθένας μας τον χαρακτηρίζουν για όλη τους την ζωή.
Δεν μπορώ να διανοηθώ τον εαυτό μου χωρίς την έμφυτη ευγένεια μου. Δεν μπορώ να τον δώ να ξεφεύγει απο τα όρια που ο ίδιος έβαλα για την ζωή μου. Το να κάνω μια τρέλα θα είναι μέσα στα όρια της ψυχής μου και έτοιμος να πληρώσω με οποιοδήποτε τίμημα. Είναι αυτό που λένε οι τρέλες πληρώνονται ή τουλάχιστον θα πρέπει να πληρώνονται.

George είπε...

purple
ο τολμών νικά ε;
συμφωνώ αλλά να ξέρεις οτι ο καθένας έχει τον δικό του τρόπο τόλμης. ;)

m..ursula
καλωσήρθες εδώ. Είναι όμορφο να ξέρεις οτι τα λόγια σου τα πιστεύουν και άλλοι. Είναι όμορφο να ξέρεις οτι η σκέψη σου και οι αξίες σου βρίσκουν και άλλους στην ίδια πλευρά. Να είσαι καλά.

M...Ursula είπε...

George ευχαριστώ πολύ για το καλωσόρισμα!
Θα έλεγα πως τα διάφορα βιώματα, οι συνθήκες της ζωής μας, αυτοί που γνωρίζουμε..συμβάλλουν στην διαμόρφωσή μας. Όμως, ναι, κάποιες αξίες και κάποια χαρακτηριστικά μας μένουν ίδια..και πρέπει να μείνουν. Και τελικά, η τόλμη είναι υποκειμενικό ζήτημα..

George είπε...

m...ursula
τώρα δεν έχω παρά να πώ οτι προσυπογράφω εγώ τα λόγια σου. Εξέφρασες ακριβώς και την δική μου σκέψη. Ακριβώς όπως τα έγραψες λοιπόν ακόμα και για την τόλμη.
Φιλί και καλημέρα.

M...Ursula είπε...

Πολύ χαίρομαι που βλέπω ότι δίνεις βάση στον έλεγχο και είσαι.. sort of.. συγκρατημένος..Δεν αισθάνομαι μόνη μου έτσι..Και να σου πώ και κάτι, έχω βαρεθεί ανθρώπους γύρω μου να λένε "χαλάρωσε..απελευθερώσου..". Μου αρέσει έτσι όπως είμαι. Περνάω καλύτερα!Το προτιμώ και εγώ απο το λεγόμενο "ξεχαρβάλωμα" όπως πολύ εύστοχα είπες.
Να έχεις μια όμορφη μέρα!

George είπε...

m.. ursula μου επιτρέπεις να σε αποκαλώ alter ego μου; Βλέπω ομοειδείς απόψεις σε βασικά θέματα της ζωής. Αλήθεια τι ζώδιο είσαι;

M...Ursula είπε...

Θα σου πω κάτι George..ιδιαίτερα αυτή την εποχή, έχω έρθει αντιμέτωπη με το αν πρέπει να απελευθερωθώ ή να κάνω αυτό που ξέρω καλύτερα...να πράξω με σύνεση...Τα καταφέρνω..(προς το παρόν πάντα) να κάνω το δεύτερο. Για αυτό χαίρομαι πραγματικά που υπάρχει αυτό το στοιχείο και σε άλλους..
Απο ζώδιο Καρκινάκι είμαι..

George είπε...

alter ego μου
Πρώτη φορά βρήκα ένα Καρκινάκι που να συμφωνεί με μένα. Ο πατέρας Καρκίνος μου είναι το μόνιμο θύμα στους καυγάδες μου. Δεν έχω καταφέρει να συνεννοηθώ ποτέ. :))
Όσο για την σύνεση καλά κάνεις. Οι άνθρωποι που την έχουν είναι δύσκολο να μεταμορφωθούν σε κάτι άλλο απο αυτό που είναι.

M...Ursula είπε...

Καλημέρα και καλή εβδομάδα!!
Νομίζω πως η σύνεση είναι αυτή που με έχει βοηθήσει σε ότι έχω κάνει..Μπορεί να έχω χάσει πράγματα - αν ήμουν πιο "spontaneous" - αλλά νομίζω ότι "τυπάκια" σαν και εμάς, τις δύσκολες φάσεις θα τις περάσουμε πιο smoothly χωρίς βεβιασμένες κινήσεις...
Να έχεις μια όμορφη μέρα!

George είπε...

m...ursula
καλημέρα και καλή εβδομάδα. Μην ανησυχείς καθόλου έχασες ίσως αυτά που δεν άξιζε να κερδίσεις. Η ζωή μας αγκαλιάζει όλους με τον δικό της και δικό μας τρόπο.

M...Ursula είπε...

Δεν ανησυχώ καλέ μου George..εχω κερδίσει την ησυχία μου..!

melomenos είπε...

όμορφα και απλά όλα μου φάνηκαν!
είμαι μαζί σου στην ευγένεια και την συγκράτηση!
δύσκολα αλλάζουμε τον χαρακτήρα μας έχεις δίκιο,
καλή σου βδομάδα

George είπε...

alter ego μου
πάντα με κέρδη στην αγκάλη σου.

φίλε μελομμένε
χαίρομαι που είσαι πάλι εδώ. Έχω καταλάβει καιρό τώρα οτι είσαι στο δικό μας κλάμπ και εσύ. :)
Τι να κάνουμε έτσι είναι η ζωή