Πέμπτη, Οκτωβρίου 11, 2007

Βροχή

Γκρίζος απόψε ο ουρανός
ρίχνει τις στάλες του
στης μοναξιάς την στέγη.
Αστραπόφωτα χαράσσουν
το γκρίζο,
σκιάζουν την ματιά
και φέρνουν στον νου
τον παιδικό μας φόβο.
Στέκω να ακούσω τον
ήχο της που πλαταράζει
στα πλακόστρωτα της πόλης.
Χτυπά στο χώμα,
το διαπερνά, το γεμίζει,
με ψυχική μελωδία
Ενώ στον τσιμεντένιο δρόμο
τραχιά και βάναυσα
σαν αντίστασης λαλιά.
Ο μεταλλικός ήχος της λαμαρίνας
από το διπλανό χαμόσπιτο
κροταλίζει σαν πολεμικός ήχος.

17 σχόλια:

Fish-bait είπε...

Καλημέεεεεερα!

Δεν είναι και πολύ ανάλαφρο το ποιηματάκι αλλά εγώ με το που είδα τα αστραπόφωτα θυμήθηκα Ζήκο στο:

"Και ένα αστραπόοοοοοβροντο!!"

:0)

George είπε...

fish-bait
μα και εγώ τον Ζήκο είχα στον νού !
:))))))
Καλημερα σου.

XPIΣTINA είπε...

Aλήθεια είχες το Zήκο;
Mια καλημέρα εδώ…

ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ είπε...

Εγώ, γιατί όλο αυτό το σκηνικό που περιγράφεις, το λατρεύω;
Αισθάνομαι μιαν ανακούφιση με τους ήχους, τη γκριζάδα και στη μυρωδιά...
Σ' ευχαριστώ και περιμένω να γκριζάρει και κατά δώθε...

Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές

candy's τετραδιάκι είπε...

Γιωργακη μου..εσυ να μην γκριζαρεις ποτε!
Σε εχω χασει τελευταια..που τριγυρνας?:)
Ελπιζω καπου ομορφα..

patsiouri είπε...

"Πλαταράζει" έ??? Τί όμορφο ρήμα!

George είπε...

χ
καλωσήσθες εδώ !
Ε! καλά μην το δένεις και κόμπο τώρα αυτό!
:))

Γλαρένια μου
πάντα με τον καλό σου λόγο. Είσαι υπέροχη ψυχή!

Καντουλίνι μου
δυστυχώς κάποια μέρα όχι πολύ μακριά θα γκριζάρω και εγώ. :))
Ά! όσο για τις βόλτες! μμπα κλειδωμένος στο καβούκι μου χωρίς καμμιά βόλτα πουθενά.

πατσιουράκι
προέρχεται απο το πλα- αράζει όπου πλα είναι το απαρέμφατο του πλι όπου πλι σημαίνει πουλί στην τοπική διάλεκτο της Θεσσαλίας. Όπως καταλαβαίνεις έχει βαθύτερες προεκτάσεις με στόχο το χτύπημα των ανισοτήτων που προέρχονται απο το μια ιδιαιτερότητα κάποιου.
:))))))))))))))))))

melomenos είπε...

Αυτή η μυρωδιά και το άκουσμα της βροχής είναι ...αντίδοτο σε όλη την ασχήμια γύρω μας!

hey, hey, my, my...

annamaria είπε...

H ομορφοτερη μουσικη ο ηχος της!
Η ομορφοτερη μυρωδια η επαφη της
με το χωμα...

η ψυχη μου το ξερει είπε...

Ακόμα και η βροχή,Γιώργο μου,δεν είναι ποτέ...μονότονη! :)
φιλιά

marilia είπε...

Η βροχή μ' αρέσει μόνο όταν βρίσκομαι πίσω από το τζάμι, με παρέα σιωπής... Τελικά, μου λείπουν τα Γιάννενα...

George είπε...

φίλε μελομένε
δεν ξέρω αν μπορεί να υπάρξει πραγματικό αντίδοτο στην ασχήμια του σήμερα.

Ανναμαριά μου
το άρωμα αυτό της μίξης με το χώμα είναι τόσο αληθινό. Ομορφιά !

Ψυχούλα μου
έτσι όπως και η ζωή μας. Τίποτα ίδιο! Τίποτα διαφορετικό.

Μαριλίτσα μου
Οι παρέες σιωπής μπορούν να είναι παντού. Δεν είναι απαραίτητα τα Γιάννενα. Πάντως ακόμα και τώρα να πήγαινες στα Γιάννενα πιστεύεις πως θα είναι όπως το φαντάζεσαι και το ονειρεύεσαι? Δυστυχώς όλα παιρνούν και χάνονται.

fish eye είπε...

καλο σ/κ..φιλια!!

George είπε...

καλό και γλυκό σαββατοκύριακο Φεγγαρένια μου.

Ασκαρδαμυκτί είπε...

Ρε συ Γιώργο...με απογοήτευσες!
Σπιτώθηκα με το "τετραδιάκι" και δεν πέρασες για ένα ποτάκι;
Φέρε και τα ποιηματάκια σου μαζί!
Θα ανεβούμε πνευματικά...
(πολύ ωραίο είναι)

Σοφία είπε...

Αυτό είναι που λέμε χορός της βροχής;

George είπε...

Άσκαρ φιλαράκι μου
με συγχωρείς αλλά επειδή το τελευταίο διάστημα αισθάνομαι αδύναμος και έπαψα τα ποτά και τα ξενύχτια δεν πήρα μυρωδιά οτι μετακομίσατε νύχτα στο νέο σπιτάκι σας. Δεν το γνώριζα, αλλά ακόμα και έτσι φίλε μου δυστυχώς δεν μπορώ να γίνω Ευρώπη. Παραμένω Έλληνας. :))
Τέλος πάντων όμως όπως και να έχει κάνω την καρδιά μου πέτρα και σας εύχομαι να περνάτε καλά.
Ένα να ξέρεις όμως ε!! Ο παλιός είναι αλλιώς και ο νέος στραβάδι :)))

Σοφάκι !!!!!
αυτό είναι που λέμε και μη χειρότερα :))
Εσύ πάντως απο βροχές γνωρίζεις καλύτερα άλλωστε. Είσαι τελικά τυχερή. ;) Γεμάτη με την ευτυχία της βροχής. :))