Τετάρτη, Ιουνίου 06, 2007

Ένα παραμύθι

Μετά το παραμύθι που διάβασα στην Μαριλία αποφάσισα να γράψω και εγώ μια εκδοχή αντιπαράθεσης του Ροζιασμένου πρίγκιπα με τον «Δεν θα τα καταφέρεις»
Ελπίζω ο συντάκτης του πρώτου παραμυθιού να βρει ενδιαφέρουσα και την δική μου εκδοχή.

Μια φορά και έναν καιρό σε ένα ψηλό κάστρο χτισμένο στην πλαγιά ενός πελώριου βουνού ζούσε έναν πρίγκιπας που τον ξέρανε όλοι σαν Ροζιασμένο Πρίγκιπα. Ο Ροζιασμένος πρίγκιπας καθόταν απομονωμένος στο κάστρο του και κατέβαινε στους κάμπους σπάνια και κυρίως για να μοιράσει στους ανθρώπους τριαντάφυλλα. Τριαντάφυλλα με ευωδιαστά αρώματα και χρώματα. Οι άνθρωποι έπαιρναν τα τριαντάφυλλα και «άνοιγε» η ψυχή τους. Όσα προβλήματα και να είχαν, το άρωμα των λουλουδιών τους έκανε να χαίρονται τόσο πολύ σαν να ξαναγίνονταν παιδιά.
Έτσι λοιπόν, μια ηλιόλουστη μέρα, αποφάσισε πως ήταν η κατάλληλη μέρα να πάει στους ανθρώπους για να τους μοιράσει τα τριαντάφυλλα του. Πήρε το στενό κακοτράχαλο μονοπάτι και βρέθηκε στον κάμπο.
Συνάντησε τους ανθρώπους στα χωράφια τους και στις δουλειές τους και άρχισε να τους μοιράζει τα τριαντάφυλλά του.
Σήμερα όμως η μέρα ήταν διαφορετική από τις άλλες φορές.. Όπου και να πήγαινε όλοι έπαιρναν τα τριαντάφυλλα τους, μα έσκυβαν το κεφάλι και φεύγανε αμίλητοι.
Άρχισε να σκέφτεται πως είχε φαίνεται πολύ καιρό να κατέβει από το κάστρο του και οι άνθρωποι είχαν αλλάξει τις συνήθειές τους. Δεν τους άρεσαν πλέον τα τριαντάφυλλα. Τα είχαν συνηθίσει φαίνεται και τα αντιμετώπιζαν πλέον αδιάφορα.
Αφού συνάντησε πολλές φορές αυτή την αδιαφορία, αποφάσισε να ρωτήσει κάποιους από τους ανθρώπους για να μπορέσει να καταλάβει γιατί πλέον δεν τους άρεσαν τα τριαντάφυλλα..
Έτσι λοιπόν τον επόμενο άνθρωπο που συνάντησε τον ρώτησε:
-Μα γιατί πια δεν σας αρέσουν τα τριαντάφυλλα; Τι θα ήταν αυτό που θα σας ευχαριστούσε περισσότερο από το όμορφο άρωμα των ρόδων;
-Τίποτα πιότερο από το άρωμά τους δεν είναι καλύτερο για μας. Άλλη είναι η αιτία της αδιαφορίας μας. Πριν λίγο καιρό ήρθε από μακριά ένας άλλος πρίγκιπας και μας είπε πως ό,τι και να κάνουμε πλέον δεν θα τα καταφέρουμε να απολαύσουμε ποτέ το εξαίσιο άρωμα των λουλουδιών. Και πράγματι από τότε κανένας μας δεν μπόρεσε να ξαναμυρίσει το άρωμα των λουλουδιών. Κάθε φορά που πλησιάζαμε ένα λουλούδι στην μύτη μας αυτή έκλεινε και κινδυνεύαμε να πεθάνουμε. Έτσι από τότε, ποτέ κανένας δεν πλησίασε λουλούδι κοντά στην μύτη του. Πλέον ξέρουμε πως είναι αδύνατον να μυρίσουμε τα λουλούδια. Έπαψαν να μας κάνουν να αισθανόμαστε παιδιά. Μας στέρησε ένα ευχάριστο κομμάτι της ζωής μας.
Ο ροζιασμένος πρίγκιπας ακούγοντας την ιστορία του ανθρώπου νευρίασε τόσο πολύ με αυτόν τον άλλο πρίγκιπα, που αποφάσισε να πάει να τον βρει. Δεν μπορούσε να καταλάβει γιατί αυτός ο άλλος πρίγκιπας έκανε τόσο κακό στους ανθρώπους.
Ρώτησε να μάθει πού θα μπορούσε να βρει αυτόν τον άλλο πρίγκιπα και πήρε αμέσως το δρόμο για να τον βρει. Μετά από λίγη ώρα χτυπούσε την πόρτα του άγνωστου πρίγκιπα.
-Τι θέλεις; άκουσε να του απαντάει μια βραχνή και τραχιά φωνή. Δε θέλω επισκέπτες, φύγε.
- Δε φεύγω αν δε μιλήσουμε.
- Δεν έχουμε να πούμε τίποτα. Εμένα με λένε «Δεν θα τα καταφέρεις» και σε πληροφορώ πως ό,τι και να κάνεις δε θα μπορέσεις να μου μιλήσεις.
Τότε ο Ροζιασμένος πρίγκιπας αηδιασμένος από την απρεπή συμπεριφορά του «δεν θα τα καταφέρεις» αποφάσισε να στήσει τη σκηνή έξω από το σπίτι του. Σκέφτηκε πως ό,τι και να γινότανε, κάποια στιγμή, ο «Δεν θα τα καταφέρεις» θα έβγαινε από το σπίτι του και θα τον συναντούσε.
Πράγματι, μετά από μερικές ώρες, ο «Δεν θα τα καταφέρεις» βγήκε από το σπίτι του για να πάει στο διπλανό δάσος να κυνηγήσει. Με το που άνοιξε την πόρτα βρήκε το Ροζιασμένο πρίγκιπα να τον περιμένει απ’ έξω.
-Είδες τελικά που κατάφερα να σε συναντήσω;
-Και τι θέλεις τώρα;
-Να πάψεις να φοβίζεις τους ανθρώπους και να τους αφήσεις ήσυχους να μπορέσουν να ξαναμυρίσουν τα λουλούδια.
-Αυτό δε γίνεται! Δε θα τα καταφέρουν ποτέ όσο θα είμαι εγώ εδώ!
-Τότε και εγώ θα μείνω εδώ και θα σε πολεμάω με τα αρώματα μου μέχρι να φύγεις και να ξαναγίνουν οι άνθρωποι όπως πρώτα!
-Κάτσε όσο θες! Δε θα τα καταφέρεις να με νικήσεις.
Ο «δεν θα τα καταφέρεις» ξεκίνησε για το δάσος. Είχε και το όπλο του στον ώμο και πήγαινε να κυνηγήσει κάτι για να φάει. Στο κατόπι του πήγαινε και ο Ροζιασμένος πρίγκιπας.
Ξαφνικά ο «δεν θα τα καταφέρεις» είδε ένα λαγό και παραφύλαξε να τον χτυπήσει. Αμέσως ο Ροζιασμένος πρίγκιπας έτρεξε δίπλα στον λαγό και άρχισε να σκορπά μοσχομύριστα τριαντάφυλλα με τόσο έντονο άρωμα που ο λαγός δεν μπορούσε να αντέξει την τόσο βαριά ευωδιαστή ατμόσφαιρα και έτρεξε μακριά από αυτήν.
Ο «δεν θα τα καταφέρεις» εκνευρίστηκε που του έδιωξε το θήραμα, μα συνέχισε να ψάχνει για καινούργιο.
Συνάντησε πολλά θηράματα, μα πάντα γινότανε το ίδιο σκηνικό. Μόλις εντόπιζε ένα θήραμα, ο Ροζιασμένος πρίγκιπας σκορπούσε λουλούδια με τόσο έντονα αρώματα, άλλοτε μοσχομύριστα και άλλοτε με άσχημη μυρωδιά, που τρόμαζε τα ζώα και τα έκανε ν’ απομακρύνονται αμέσως.
Αυτό συνεχίστηκε για ώρες και για μέρες. Μέχρι που, αποκαμωμένος ο «δεν θα τα καταφέρεις», αποφάσισε να φύγει από τον τόπο εκείνο για να μπορέσει να βρει τροφή και να μπορέσει να επιβιώσει.
Μόλις μαθεύτηκε το νέο του φευγιού του «δεν θα τα καταφέρεις» όλοι πάλι κατόρθωσαν να ξαναμυρίσουν τα αρώματα των λουλουδιών και να συνεχίσουν την ζωή τους.
Ο Ροζιασμένος πρίγκιπας είχε καταφέρει να νικήσει με μόνο εφόδιο την μυρωδιά των λουλουδιών του και το πείσμα του ακόμα και αυτόν τον φοβερό και τρομερό «δεν θα τα καταφέρεις».

11 σχόλια:

annamaria είπε...

Οταν θελεις πολυ "κατι"
παλευεις με ολες σου τις δυναμεις για να το πετυχεις.
Τιποτα και κανεις δε μπορει να σε σταματησει.

marilia είπε...

Ααααααααχ! Μοσχομύρισε το Δίκτυο! :)

Καλημέεεεεερααααααααα!!!!

George είπε...

Ανναμαρία σωστά τα λές. Αν το θέλεις πραγματικά ακόμα και με μηδαμινά μέσα παλεύεις με πείσμα και τα καταφέρνεις. Πάντως ακόμα και αν δεν τα καταφέρεις είσαι ικανοποιημένος γιατί πάλεψες.

Μαριλία
καλημέρα!! Ευωδιαστή!!

elena είπε...

ευωδιαστες καλημερες!!!

George είπε...

καλημέρα γεμάτη χρώμα και άρωμα και σε σένα Έλενα

nyctolouloudo είπε...

μου άρεσε το παραμύθι σου γιατί είναι δικό σου και δεν το είδα σαν αντιπαράθεση με το της Μαριλίας..

ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ είπε...

Τον λάτρεωα αυτόν τον...Ροζ-ιασμένο πρίγκηπα.
Πού είναι είπες το κάστρο του να πάω για τριαντάφυλλα;
Κάτι θα μου δώσει κι' εμένα...

Γλαρένιες αγκαλιές

(Υ.Γ.Πολύ τρυφερό Georgino μου)

George είπε...

Νυχτολούλουδο
Δεν το είδα ποτέ σαν αντιπαράθεση προς το παραμύθι που υπάρχει στην Μαριλία. Το αντίθετο. Ήταν η πηγή έμπνευσης μια συνέχεια εκείνου. Χαίρομαι πάντως που σου άρεσε.

Γλαρένια
τον έχουμε όλοι μας κάπου κρυμμένο γύρω μας. Για κοίταξε καλύτερα και θα τον δείς. ;)
Σε ευχαριστώ για τα ωραία λόγια.

patsiouri είπε...

Μου θυμίζει την άμυνα στο μπάσκετ! Κάνεις ακριβώς το αντίθετο του λόγικού, μαρκάρεις το τόπ της άλλης ομάδας με το χειρότερό σου παίκτη! Πάλι εσύ κερδίζεις, μπράβο!

candy's τετραδιάκι είπε...

Eισαι ο ροζιασμενος μας πριγκιπας!

;)

George είπε...

Βρε patsiouri τι δουλειά έχει το μπάσκετ με το παραμύθι μου?
Με γέμισες απορίες γιατί?
;)

Καντουλίνι
πρίγκιπας εγώ? Πως σου ήρθε αυτό?