Συγχωρεσε με μα οταν μπηκα στο blog σου και διαβασα το θεμα σου, δε σκεφτηκα καθολου πως τα εγραψες για την Αμαλια. Πιστεψα πως εγραφες για εναν χωρισμο.
Ανναμαρία δεν χρειάζεται να σε συγχωρήσω για τίποτα. Το πόστ το έγραψα αμέσως μόλις έμαθα για την Αμαλία. Ήταν για εκείνη έστω και χωρίς να αναφέρω το όνομα της. Συγχρόνως είχα σκεφτεί ότι είναι ο καιρός μου να αποσυρθώ. Το παιδεύω λοιπόν και το αφήνω έτσι. Ο χρόνος θα δείξει τι πρέπει να γίνει.
Τίποτα δεν είναι κρίμα Καντουλίνι μου. Το ποτάμι δεν θα σταματήσει ποτέ να κυλά ακόμα και αν εμείς πάψουμε να κολυμπάμε! Μια αγκαλιά! Ακόμα δεν έφυγα όμως ίσως να χρειάζομαι να γράψω κάποια επεισόδια έτσι για το τέλος.
11 σχόλια:
ΚΑΛΟ ΤΗΣ ΤΑΞΙΔΙ!
αδικία και θλίψη μεγάλη.
σκέφτομαι τους δικούς της και ξέρω τι περνάνε....
πέταξε Αμαλίτσα, πέταξε!
Το τραγούδι ...
Ωραία επιλογή για το μεγάλο ταξίδι της, Γιώργο.. :)
Φιλιά
κι όμως, κάτι άφησε πίσω της, την αλήθεια της.
Βρέχει...
Όλα όσα γράψατε είναι όμορφα!
Συγχωρεσε με μα οταν μπηκα στο blog σου και διαβασα το θεμα σου,
δε σκεφτηκα καθολου πως τα εγραψες για την Αμαλια.
Πιστεψα πως εγραφες για εναν χωρισμο.
Καλο της ταξιδι.
Ανναμαρία δεν χρειάζεται να σε συγχωρήσω για τίποτα. Το πόστ το έγραψα αμέσως μόλις έμαθα για την Αμαλία. Ήταν για εκείνη έστω και χωρίς να αναφέρω το όνομα της.
Συγχρόνως είχα σκεφτεί ότι είναι ο καιρός μου να αποσυρθώ.
Το παιδεύω λοιπόν και το αφήνω έτσι. Ο χρόνος θα δείξει τι πρέπει να γίνει.
:(
Κριμα..
Τίποτα δεν είναι κρίμα Καντουλίνι μου. Το ποτάμι δεν θα σταματήσει ποτέ να κυλά ακόμα και αν εμείς πάψουμε να κολυμπάμε!
Μια αγκαλιά!
Ακόμα δεν έφυγα όμως ίσως να χρειάζομαι να γράψω κάποια επεισόδια έτσι για το τέλος.
Γιώργο, πέρνα λίγο από Ουρανούπολη!
Δημοσίευση σχολίου