Τετάρτη, Μαΐου 23, 2007

Γυναίκα 3


Τα μάτια της είχαν κλείσει από το ξενύχτι και σχεδόν ήταν μισοκοιμισμένη όταν ένας επίμονος και διαπεραστικός ήχος την ανάγκασε να πεταχτεί όρθια. Ήταν ο ήχος του κουδουνιού που χάλασε την ηρεμία της.
Ο Πέτρος θα είναι σκέφτηκε και έτρεξε προς την πόρτα μισόγυμνη όπως ήταν. Ο Πέτρος είναι το αγόρι της.
Άνοιξε την πόρτα με την λαχτάρα του αγαπημένου της μα έμεινε κοκαλωμένη απέναντι στον άγνωστο επισκέπτη. Το ένστικτο της την είχε προδώσει. Ήταν ο Αλέκος, ο παράξενος τύπος του μπαρ. Ξεπερνώντας το πρώτο της σοκ , άφησε την πόρτα ανοικτή και έτρεξε να φορέσει μια φαρδιά και μακριά μπλούζα που συνήθως φορούσε όταν ήταν μόνη στο σπίτι.
Επέστρεψε στην πόρτα και είδε τον Αλέκο να έχει μείνει άφωνος και αυτός μα κολλημένος στην θέση του.
- Έλα πέρασε μέσα. Με συγχωρείς για την προηγούμενη μου εμφάνιση του είπε νιώθοντας το πρόσωπο της να καίει και να συστέλλεται από ντροπή.
- Να …. Δεν ήθελα να σε ανησυχήσω αλλά ήθελα να μιλήσω σε κάποιον και … σκέφτηκα ότι σε σένα θα μπορούσα. Μάλλον όμως δεν έπρεπε να έρθω. Καλύτερα να φύγω.
- Όχι στάσου. Πέρνα μέσα μην φύγεις.

Μπήκε μέσα καθώς είχε μεγάλη ανάγκη να μιλήσει σε κάποιον. Σήκωσε το κεφάλι του και αφού περιεργάστηκε τον χώρο κατευθύνθηκε στον καναπέ που έβλεπε εμπρός του. Σχεδόν κατέρρευσε πάνω του και έβγαλε το πανωφόρι του. Η Έλενα είχε ξαναβρεί την αυτοπεποίθηση της μετά το αρχικό σοκ, και κατευθύνθηκε στο χώρο τον ποτών.
- Να σου βάλω ένα ποτό;
- Ναι θα το ήθελα το έχω ανάγκη.
- Τι σου συμβαίνει; Ρώτησε η Έλενα καθώς του έβαζε το ποτό του Ουίσκι με κόλα. Σε βλέπω ταραγμένο.
- Ναι πριν μια ώρα ένιωσα την ζωή μου να φεύγει από μέσα μου, παίρνοντας το ποτήρι από τα χέρια της Έλενας ένα μικρό τρέμουλο φαινόταν στο χέρι του. Επέστρεψα σπίτι από το μπαράκι και βρέθηκα μπροστά σε μια εικόνα που με σόκαρε. Ανοίγοντας την πόρτα του σπιτιού μου βρήκα την γυναίκα μου γυμνή στο πάτωμα και δίπλα της έναν νεαρό ολόγυμνο. Πλησίασα εξαγριωμένος και έτοιμος να διαπράξω ένα έγκλημα πάθους από αυτά που ακούμε συνεχώς στα δελτία των ειδήσεων. Έφτασα κοντά και πήγα να κλοτσήσω τον νεαρό όταν διαπίστωσα ότι δεν έκανε καμιά κίνηση να προφυλαχθεί. Τότε πρόσεξα πως τα χέρια τους ήταν πλεγμένα μεταξύ τους και ανάμεσα τους βρισκόταν μια σύριγγα. Έσκυψα να την πάρω στα χέρια μου και ακουμπώντας το σώμα του νεαρού διαπίστωσα πως ήταν παγωμένο. Ενστικτωδώς ακούμπησα και το σώμα της γυναίκας μου όπου και το δικό της σώμα ήταν παγωμένο. Άψυχα κορμιά που πρέπει να ήταν έτσι αρκετές ώρες νωρίτερα. Σηκώθηκα όρθιος και έκανα ένα βήμα πίσω. Είχα τρομοκρατηθεί με το θέαμα. Κατέρρευσα σε μια καρέκλα και έβγαλα τα τσιγάρα μου ανάβοντας ένα, προσπαθώντας να καταλάβω τι έχει συμβεί. Το βλέμμα μου έπεσε σε ένα λευκό φάκελο που βρίσκονταν πάνω στο τραπέζι.

14 σχόλια:

patsiouri είπε...

Μή, μήν το πετάξεις, πούλα το!!! Καινούριο αυτοκίνητο βγάζεις! ( θα φώναζε η σωστή μπάρ-γούμαν...)

George είπε...

Περίμενε λίγο ακόμα και νομίζω δεν θα έχει καμμιά διάθεση να πεί κάτι.
Είσαι καλύτερα πλέον? Έφυγαν οι πόνοι? Περίμενε να έρθω να δώ.

ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ είπε...

Εγώ απλά περιμένω....

(κάτι δε μου πάει καλά....δε θα βρισκόταν στο σπίτι της, αλλά στο νοσοκομείο. Δεν τους παρατάς έτσι δυο νεκρούς ή στο ανακριτικό γραφείο, george)

George είπε...

Γλαρένια μου j'aime. Ελπίζω να το έγραψα σωστά, βλέπεις τα Γαλλικά μου είναι ακόμα χειρότερα απο τα Αγγλικά μου.
Ήταν να μην τους βάλω στο στόχαστρο. Τώρα έχει πολλές εκπλήξεις ακόμα.

Πρόκληση
Όποιος μπορέσει να φανταστεί την συνέχεια της ιστορίας θα ανταμειφθεί.
Το δώρο;;;
Μα φυσικά ένα διήμερο μαζί μου. χαχχχχχχχαχαχαχαχαχαχ

candy's τετραδιάκι είπε...

Aνατριχιαστικο Γιωργο μου!!!!!

marilia είπε...

Γούρλωσα! Ουλπ!

Τι συνέχεια, παρακαλώ! Τη συνέχεια!!!

George είπε...

Καντουλίνι εσύ ερωτικά εγώ ανατριχιαστικά. ;)

Μαριλία
δεν ξέρω αν αρέσει η συνέχεια. Πάντως θα γραφεί. Υπάρχει ήδη ο σκελετός του σεναρίου σχηματισμένος στο μυαλό μου.

annamaria είπε...

Οπως ειπε και η Γλαρενια μας,
κατι δε μου καθεται καλα και μενα!!
Θα περιμενω τη συνεχεια....
Καλη σου μερα!

melomenos είπε...

κι εγώ περιμένω την συνέχεια
περιμένω κάτι πρωτότυπο απο σένα!
καλημέρα σου

Παιδίσκη ερωμένη είπε...

Ουχ!
Βρε Γιώργο περίμενα να μπω και να βρω λουλουδάκια..
Σε φιλώ

Καπετάνισσα είπε...

Και να μια πλευρά σου που δεν είχα ανιχνεύσει ως τώρα.

Κάτι έχεις στον νου σου εσύ, αινιγματικό παιδί, μα... ποιός να ξέρει!

Να προσμένω στη γωνία;
Ω, ναι, θα παραφυλώ.
Αρκεί να μην είναι επικίνδυνο!
:)

George είπε...

Ανναμαρία
ελπίζω να μην απογοητευτείς. Βλέπεις δεν ξέρω να πλάθω καλές ιστορίες.

Φίλε Μελομένε
δεν ξέρω αν είναι πρωτότυπο αλλά να πώ την αλήθεια μου καρφώθηκε στο μυαλό μια συνέχεια για τα δικά μου δεδομένα λιγάκι παράξενη. Θα δείξει αν σας αρέσει. Να σου πώ μόνο πως θα γραφεί με όρεξη.

Παιδίσκη
χωρίς "μου" πλέον (δεσμευμένη γυναίκα πλέον) σε απογοήτευσα; Να που καμιά φορά με πιάνει η παραξενιά μου.

Καπετάνισσα
να σου πώ πως χάρηκα που σε ξαναείδα εδώ. Ισχύει οτι έγραψα και στον Μελομένο. Όσο για το επικίνδυνο; όλη η ζωή μας δεν κρύβει κινδύνους; Είναι η ομορφιά της.

Ασκαρδαμυκτί είπε...

Γιώργο μου βλέπω είχες κι εσύ το "κρυφό σου τετραδιάκι"! Κι όλα τα "κρυφά" είναι σούπερ!
Με τόσα λουλούδια που φάγαμε στη μάπα... είναι να μην απορεί η Παιδίσκη μας;

George είπε...

Σε λίγα λεπτά φοβάμαι πως θα θυμηθείς τον παλιό George.