Σάββατο, Ιανουαρίου 27, 2007

Αναδρομές


Η ζωή κρεμάστηκε στα πλήκτρα
περνάνε απο μέσα τους
η ψυχή και η λογική μου
Ναι, αυτή που καταριέμαι
Αυτή που αγαπώ

Χτυπώ τα πλήκτρα
ωσάν χτυπώ την πόρτα της ζωής
Ψάχνω να βρώ εμένα
Ψάχνω να βρώ την λησμονιά
την χαρά που μου 'κλεψες μια μέρα

Στην μέση της ήταν θαρρώ
Όμως για μένα
βράδυασε νωρίς, χάθηκε το φώς της μέρας
και απόμεινα εκεί μετέωρος στο βήμα σου
Να κοιτώ, να ποθώ
αυτό που δεν θα μπορούσα
ποτέ μα ποτέ να ζήσω

14 σχόλια:

candy's τετραδιάκι είπε...

Ισως μια μερα η πορτα χτυπησει πιο δυνατα..
Ισως μια μερα αποκτησεις εκεινο που ποθεις..
Ισως..
Μακαρι Τερρυ μου στο ευχομαι!:*

Ελπίδα είπε...

Γειά σου Γιώργο μου!
Ένα κι ένα τα τραγούδια σου! Μόνο στο μπλογκ σου ανοίγω τον ήχο.
Συννενοηθήκαμε για το ταξίδι! Όποτε νιώσεις την ανάγκη για εκδρομή και μπορείς, στείλε ένα μειλ να συννενοηθούμε.
Στην Βέροια έχει ένα φίλο προπονητή ο άντρας μου και έρχεται με φίλους του. Θα δούμε! Ίσως στο μέλλον έρθω κι εγώ. Θα σου πω αν προκύψει.
Μ' άρεσε κι αυτό το ποίημα σου. Γενικά, ότι γράφεις μ' αρέσει.
Συνέχισε! Πολλές φορές αυτά τα πλήκτρα μας δίνουν και ζωή και χαρά.
Καλό σου βράδυ!

melomenos είπε...

πολύ όμορφο το blog σου
και τα ποιήματά σου...
καλώς σε βρήκα

George είπε...

Καντουλίνι μου
Οι όμορφες ευχές σου είθε να γίνουν πραγματικότητα και για τους δυό μας. Είναι όμως κάποια πράγματα που όταν δεν γίνονται στην ώρα της χάνουν την λάμψη τους, ξεθωριάζουν και τότε δεν είναι ποτέ αυτά που ποθείς αυτά που λάτρεψες.
Φιλάκια.

Ελπίδα
Η πόρτα που άνοιξε δεν κλείνει ποτέ. Πάντα θα είναι ανοικτή και θα σε περιμένει. Όποτε το επιθυμήσεις λοιπόν.

melomene
Καλώς ήρθες εδώ. Σίγουρα πιστεύω θα τα ξαναπούμε. Ήδη πάω εγώ σε σένα για μια γνωριμία.

annamaria είπε...

Αχ καλε μου φιλε,
δεν ξερω τι να σου γραψω...
οταν διαβαζω πως μεσα απο τα πληκτρα σου περνα η ψυχη σου αλλα και η λογικη...τι μπορω να γραψω??
Τι λεξεις να βρω να σε παρηγορησω?
Πως να σου πω ηρεμησε οταν νιωθεις τοσο εντονα πως δε θα ζησεις αυτο που τοσο ηθελες, αυτο που τοσο θελεις??

Άγνωστη είπε...

...εύχομαι όπως λες να μείνει για πάντα ανοιχτή. Πολύ όμορφο

George είπε...

ανναμαρία
αυτό που διάβασες είναι μια έμμεση απάντηση στο δικός σου πόστ. Είναι μια απάντηση στα δικά σου ερωτήματα. Ένας δικός μου μονόλογος. Ένα δικό μου βουβό κλάμα. Ένα ξεκαθάρισμα λογαριασμών με τον εαυτό μου.
Πάντως ευχαριστώ για τα λόγια σου μα όχι δεν θέλω παρηγόρια. Είμαι αρκετά εγωϊστής να μην δέχομαι παρηγοριά. Αληθινές φωνές και ψυχές μου αρκούν. Και μην θυμώνεις ξέρω καλά οτι η δική σου είναι αληθινή φωνή και ψυχή. Μου αρκεί οτι είσαι εδώ και ξέρεις να διαβάζεις την ψυχή μου.

George είπε...

άγνωστη
το εύχομαι και εγώ, μα όχι είναι πλέον αργά. Αυτή η πόρτα έκλεισε για πάντα ή μάλλον αυτός που έπρεπε να την ανοίξει δεν το έκανε ποτέ, γιατί (άκου τώρα) η λογική του, έλεγε πως δεν είναι σωστό ή δεν άξιζε. Δεν πειράζει όμως ας είναι καλά όπου και να είναι. Νιώθω όμορφα που τόλμησα να την χτυπήσω και δεν το μετανιώνω. Νιώθω όμορφα για ότι ένιωσα και τότε και τώρα.

Αλητισσα είπε...

μωρε αυτη ειναι η μοιρα καθε ανεκπληρωτου ερωτα..τον εξιδανικευεις και τελικα ολα μπορει να ηταν ενα μπαλονι..που θα ξεφουσκωνε ετσι κι αλλιως με το χρονο..
Μια υποθεση κανω..

George είπε...

αλήτισσα μου
και τι δεν θα έδινα να είναι ακριβώς έτσι όπως τα λές. Μα πονάει ακόμα και φοβάμαι πως θα πονάει για πάντα. Πάντως κατάφερα να το φυλακίσω στο πιο σκοτεινό σημείο του μυαλού μου ελπίζοντας να μην δραπετεύσει ποτέ. Γιατί παρά τον πόνο του μου άρεσε αυτό που ένιωσα. Ξέρεις είναι δύσκολο να μπορείς να αγαπάς ακόμα και όταν ξέρεις οτι δεν θα αγαπηθείς ποτέ. Όταν ξέρεις οτι η λογική δεν σου επιτρέπει να νιώσεις έτσι.

fish eye είπε...

..διπλα σου ειναι..κοιτα πιο προσεκτικα..!!

annamaria είπε...

Γιωργο μου,
φυσικα και δε θυμωνω!
Οπως και δεν ξεχνω πως η λογικη ειναι ο φρακτης των συναισθηματων μας!!

cindaki είπε...

...

Μακάρι κάποτε να αγαπηθείς όσο έχεις αγαπήσει...

George είπε...

με το ΄φεγγάρι αγκαλιά
το τελευταίο διάστημα βρίσκω πολλούς δίπλα μου και έχω μπερδευτεί. Δεν ξέρω ποιοί είναι πραγματικά κοντά μου.

ανναμαρία μου
μήπως ήρθε η ώρα να την αφήσουμε στην άκρη;

sofi-k
αγαπήθηκα και μου αρέσει, μα να ξέρεις υπάρχουν φορές που απο άλλον αγαπιέσαι καιεσύ μοιράζεις την αγάπη σου αλλού.