Παρασκευή, Ιανουαρίου 19, 2007



Στάγδην βραδέως, ενδοφλεβίως
ορός που στάζει αργά και ισοβίως
Αρρώστια ανίατη κάθε σιωπή σου
και μια υπόσχεση είν' η φωνή σου

Στάγδην βραδέως, ενδοφλεβίως
αφού είν' αβίωτος αυτός ο βίος
Ορός κι ορόσημο κάθε φιλί σου
και πυρετός βαθύς η θύμησή σου

Στάγδην βραδέως, ενδοφλεβίως
κι ας είν' αβίωτος αυτός ο βίος
σταγόνα μιας ζωής γίνεται αέρας
για την ανάσα σου μόνο μιας μέρας

15 σχόλια:

Alkyoni είπε...

συγχώρεσέ με Γιώργο...δεν μπορώ,δεν νιώθω ακόμη δυνατή να σχολιάζω τέτοια...
καλό σου βράδυ

annamaria είπε...

.....
Αρρώστια ανίατη κάθε σιωπή σου
και μια υπόσχεση είν' η φωνή σου...

Υπεροχος ο Περιδης,
υπεροχος και εσυ φιλε μου που μου το θυμησες!!
Χαρουμενο Σαββατοκυριακο με λιγοτερες σκεψεις!!
Φιλια πολλα!!

Ανώνυμος είπε...

Γιώργο μου πάνε στο podcast στα πράσινα γραμματάκια add to my page και φτιάξε δικό σου με τραγούδια που έχεις αποθηκευμένα στο pc σου θα τα ανεβάσεις (παίρνει λίγη ώρα) και θα κάνεις δικό σου playlist γιατι έτσι όπως το έβαλες τώρα όποτε αλλάζω playlist εγώ θα αλλάζει και το δικό σου!!!

Και μόλις άλλαξε και δεν ξέρω αν είσαι και φαν αυτής της μουσικής!!!!

φιλάκια καλό ΣΚ!!!

Παιδίσκη ερωμένη είπε...

Δυσκολεύομαι, όπως το Αλκυονάκι...

George είπε...

Αλκυόνη και Παιδίσκη
δεν χρειάζεται να πείτε οτιδήποτε. Πολλές φορές η σιωπή μιλάει καλύτερα απο τα ομορφότερα λόγια.

George είπε...

Μαράκι
ευχαριστώ πολύτιμη η βοήθεια σου. Την στολή βλέπω να στην δίνω πίσω άθικτη.;-)

George είπε...

ανναμαρία
θα σου απαντήσω με τα ίδια λόγια, τον ίδιο στίχο
.....
Αρρώστια ανίατη κάθε σιωπή σου
και μια υπόσχεση είν' η φωνή σου...

......άραγε πως να είναι το ηχόχρωμα της φωνής σου;

candy's τετραδιάκι είπε...

:((

Στεναχωριεμαι..

George είπε...

Κάντυ μου
Δεν θέλω να στεναχωριέσαι. Το ξέρεις αυτό νομίζω.
Έλα τώρα σκάσε μου ένα γελάκι.

annamaria είπε...

Aληθεια εχεις σκεφτει ποσες φορες και ποτε μπορει να αλλαζει η χρεια της φωνης μας ??

George είπε...

Πράγματι ναι ανναμαρία. Θεωρώ οτι για να καταλάβω κάτι για ένα άνθρωπο πρέπει να τον ακούσω πρώτα. Μάλιστα δεν σου κρύβω οτι σ' αυτή την ιντερνετική μορφή επικοινωνίας πολλές φορές ήθελα να ακούσω την χροιά του ήχου μιάς φωνής, ενός προσώπου.
Όλες αυτές τις εκφράσεις των συναισθημάτων που εκφράζουμε εδώ, τις συνδέουμε με την δική μας χροιά του ήχου, χωρίς να μπορούμε όμως να ακούσουμε την χροιά αυτού που την εκφράζει. Την ένταση των συναισθημάτων ο καθένας μας την βιώνει διαφορετικά και την εκφράζει διαφορετικά.

Shades είπε...

Είμαι εδώ φίλε..

candy's τετραδιάκι είπε...

:)

Moνο για σενα!

nyctolouloudo είπε...

χαμογέλα μωρέ! δεν κοστίζει τίποτα....τίποτα σου λέω! το ξέρω πολύ καλά μικρέ...όσα να είναι τα βάσανα και οι στεναχώριες.
( αν και δεν μου αρέσει ο Νότης αυτό το τραγούδι είναι πολύ ωραίο...!)

George είπε...

Φίλε ντάρκ καλώς ήρθες.

Κάντυ ευχαριστώ, όμορφο χαμόγελο.

Μεθυσμένα χρώματα, Καλημέρα (όχι Νότης, ναί Περίδης)