Τετάρτη, Μαΐου 26, 2010

Αναδημοσίευση.

Διάβασα ένα πολύ ωραίο άρθρο του Καθηγητή κύριου Πιπερόπουλου στο γνωστό σάϊτ ειδήσεων www.troktiko.blogspot.com  και δεν αντέχω να μην το αναδημοσιεύσω και εδώ. Απολαύστε τον άμεσο και χειμαρρώδη λόγο του κύριου Καθηγητή.

Τετάρτη, 26 Μαΐου 2010

"Υπάρχει τέτοια χώρα; "


"Τον τίτλο της σημερινής μου «blog-άποψης» τον έθεσα ως ερώτηση ανήμερα της μεγάλης εορτής του Αγίου Πνεύματος στην εκπομπή του Γιώργου Αυτιά προσδιορίζοντας ότι σε αυτή την «άγνωστη» χώρα:
«Νταβαντζήδες και λαμόγια για να συνεχίζουν ανενόχλητα τις κλεψιές και τις απάτες τους βοηθούν να αναρριχηθούν και να βρεθούν σε καίριες θέσεις εξουσίας ανίκανα, ανίδεα, αδέξια, ανεύθυνα και ανήθικα ...
άτομα για να Κυβερνούν τους…ηλίθιους!»
Υπάρχει, λοιπόν, τέτοια χώρα; Ποιά είναι και πού βρίσκεται γεωπολιτικά; ΔΕΝ πήρα απάντηση από κανέναν στο πάνελ, ούτε έδωσα και εγώ ως ερωτών καμιά απάντηση αλλά σας παραθέτω μερικά βοηθήματα στην αναζήτηση της ταυτότητας αυτής της χώρας:
Χρειάστηκε, λένε οι ειδήσεις, να χρησιμοποιηθεί η κάμερα της google για να εντοπισθούν βιλάρες των 600, 800 ή 1500 τ.μ. και βάλε, με πισίνες ολυμπιακών προδιαγραφών και στον έλεγχο των ιδιοκτητών αυτών των «παλατιών» στα Βόρεια Προάστια της Αθήνας προέκυψαν άτομα με εισοδήματα όπως των «πτωχών Σαλονικιών» που αναφέρω παραπάνω!!! Κάποιοι λένε από τους ιδιοκτήτες εισέπραξαν και το επίδομα «κοινωνικής αλληλεγγύης» που έδωσε στους αναξιοπαθούντες συμπολίτες μας η Κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ (δυστυχώς μόνο το ΜΙΣΟ καθότι το άλλο μισό το …απαγόρευσε η 3μελής Επιτροπή του ΔΝΤ, ΕΚΤ, ΕΕ…Βρε τους κακομοίρηδες…)
Συνελήφθησαν και τέθηκαν σε διαθεσιμότητα, λένε οι ειδήσεις, ο Διευθυντής και ο υποδιευθυντής Πολεοδομίας σε «κοσμικά νησιά» του Αιγαίου επειδή είχαν ακίνητα και καταθέσεις που ΔΕΝ μπορούσαν να τα δικαιολογήσουν με βάση τον…μισθό τους!!!
Το περασμένο Σαββατοκύριακο, λένε οι ειδήσεις, το ΣΔΟΕ έλεγξε υπέρ-πολυτελή αυτοκίνητα Porsche, Ferrari, Lamborghini, bMW, Mercedes που ήταν σταθμευμένα έξω από γνωστά «μπουζουκτσίδικα» της Συμπρωτεύουσας (στην Πατρίδα μου τη Σαλονίκη). Και…ώ του θαύματος, αποκαλύφθηκε ότι οι ιδιοκτήτες τους δήλωναν στην εφορία ετήσια εισοδήματα του επιπέδου των πέντε έως και δέκα χιλιάδων ευρώ (όσο κοστίζουν δηλαδή τα τέσσερα λάστιχα τέτοιων…οχημάτων!!!)
Καλά τόσα χρόνια ΔΕΝ ξέρανε πώς να κάνουν ελέγχους;
ΠΟΘΕΝ έσχες καταθέτουν πολλά πολιτικά πρόσωπα και άλλοι ουσιαστικά δηλώνοντας «τι έχουν» και ΟΧΙ πώς και πότε τα απέκτησαν και σε ποιες off-shore corporations (δηλαδή παράκτιες επιχειρήσεις τα…καταχωρούν).
Να ζητούν, λένε οι Κυβερνώντες, ΑΠΟΔΕΙΞΕΙΣ για κάθε τι που αγοράζουν οι καταναλωτές!…Να «καρφώνουν» λένε οι Κυβερνώντες τους φοροφυγάδες οι γνωστοί και οι φίλοι τους και θα αμείβονται με 10% των εισπραττομένων φόρων από το Κράτος (στο Wild West, υπήρχαν οι «κυνηγοί κεφαλών» αλλά η άγρια Δύση και οι πιστολέρο ανήκαν σε άλλη εποχή και σε άλλη χώρα όπως πολύ καλά γνωρίζουμε εσείς και εγώ…)
Απολύονται σωρηδόν τα «μπλοκάκια» από τον Δημόσιο τομέα απασχόλησης, αφαιρέθηκαν ΕΤΣΙΘΕΛΙΚΑ ο 13ος και 14ος μισθός και οι αντίστοιχες συντάξεις, επεβλήθηκε αυξημένος φόρος και ΛΑΦΚΑ και πάγωσαν οι αυξήσεις…Αντίστοιχα πράξεις θα γίνουν οσονούπω και στον Ιδιωτικό τομέα απασχόλησης εργατικού δυναμικού…
ΕΚΛΕΨΑΝ, κακοδιαχειρίστηκαν, ρήμαξαν, εισέπραξαν μίζες και πλούτισαν άνδρες και γυναίκες που μπήκαν στον πολιτικό βίο σε πρώτο και δεύτερο βαθμό τοπικής αυτοδιοίκησης, στη Βουλή και στις χρυσοπληρωμένες θέσεις σε ΔΕΚΟ και ελεγχόμενες από το Δημόσιο επιχειρήσεις, αλλά, βρίσκονται στο ΑΠΥΡΟΒΛΗΤΟ των διαγραφών των πιθανών ή και των πιστοποιημένων ευθυνών τους με βάση το Σύνταγμα και τους σχετικούς Νόμους!!!
Είκοσι περίπου χρόνια πριν, στο Νησί των Ιπποτών βρεθήκαμε με τις οικογένειές μας με δύο παλιούς συμφοιτητές, έναν Γερμανό και έναν Εγγλέζο και αφού φάγαμε και ήπιαμε ήρθε και η ώρα της «πληρωμής» και έμειναν ΕΚΠΛΗΚΤΟΙ οι δύο ξένοι συνάδελφοι και οι γυναίκες τους (τα παιδιά μας, σήμερα πια επιστήμονες, τότε ήταν σε πολύ μικρή ηλικία για να αντιληφθούν τι συζητούσαν οι γονείς τους). Καλά μου είπαν εσείς εδώ ΔΕΝ κόβεται αποδείξεις; ΟΧΙ βέβαια, τους απάντησα χωρίς να είμαι και πολύ περήφανος για την απάντησή μου…Καλά και δεν υπάρχει φορολογική Αρχή για να ελέγξει τους…παραβάτες με ρώτησαν. Υπάρχει τους είπα, αλλά συνήθως, όταν γίνει – ΕΑΝ ΠΟΤΕ ΓΙΝΕΙ – ο έλεγχος κάπου τα «βρίσκουν» ελεγχόμενοι παραβάτες και επίορκοι ελεγκτές και έτσι το έχουμε συνηθίσει! Τους ελεγκτές τους ελέγχει κανείς για αυτά που έχουν αποκτήσει, με ρώτησαν…ΟΧΙ, βέβαια, τους απάντησα χωρίς ενθουσιασμό.
Τζωρτζ, μου είπε ο Εγγλέζος, Γκέοργκ, αναφώνησε ο Γερμανός τι στην ευχή κάνουμε εμείς στις πατρίδες μας και ψάχνουμε για «φορολογικούς παραδείσους» σε Cayman Islands, Lichtenstein, Jamaica και βάλε…ΕΔΩ είναι ο παράδεισος της Υφηλίου! Με τέτοιο κλίμα, τέτοιες φυσικές καλλονές, και τέτοιες φορολογικές ΔΙΕΥΚΟΛΥΝΣΕΙΣ μήπως θάπρεπε να έρθουμε ΟΛΟΙ οι Ευρωπαίοι (και όχι μόνο) στην Ελλάδα;
Τους αντέταξα με έμφαση κατηγορηματικά – Ά, μπα, ΜΗ το κάνετε καθώς εγώ ως Καθηγητής Πανεπιστημίου όπως και εσείς ΠΡΟΠΛΗΡΩΝΩ τα πάντα…Εάν παρά ταύτα θέλετε να έρθετε στην Ελλάδα φροντίστε να μπείτε στην πολιτική ή στον ιδιωτικό τομέα εφόσον περάσετε τις δοκιμασίες χιλιάδων, υπογραφών, πιστοποιητικών, αδειών και – ΦΥΣΙΚΑ – καταβολής των σχετικών…ΓΡΗΓΟΡΟΣΗΜΩΝ!...
Λένε ότι οι αμαρτίες κάποια μέρα πληρώνονται!!!
Αλλά να πληρώνουμε τις ΛΑΜΟΓΙΕΣ και πάλι εμείς οι μισθωτοί και οι συνταξιούχοι και να ξεκαρδίζονται στα γέλια τα λαμόγια, οι κλέφτες, οι επίορκοι δημόσιοι λειτουργοί και οι ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ μας πάει πολύ, πάρα πολύ…
Υπάρχουν κάποιοι σε αυτήν τη χώρα που πιστεύουν ότι ΔΕΝ θα σφαχτούμε εάν οι Κυβερνώντες ΔΕΝ φροντίσουν παράλληλα με τις φορομπηχτικές, «ληστρικές» επιδρομές σε μισθούς και συντάξεις του Δημοσίου να στείλουν στα σίδερα και να ΔΗΜΕΥΣΟΥΝ τις περιουσίες αυτών που τόσα χρόνια μας…ληστεύουν ξεδιάντροπα; Υπάρχει τέτοια χώρα και έχουν οι Κυβερνώντες αυτής της χώρας τέτοια μυαλά;
Υπάρχει τέτοια χώρα;
Επιμένω να ρωτάω ο αφελής…"
Του καθηγητή ΓΙΩΡΓΟΥ ΠΙΠΕΡΟΠΟΥΛΟΥ

Δευτέρα, Μαΐου 24, 2010

………………………………..

 

Νίκος Εγγονόπουλος
ΠΟΙΗΜΑ ΠΟΥ ΤΟΥ ΛΕΙΠΕΙ Η ΧΑΡΑ
ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΟ ΣΕ ΓΥΝΑΙΚΑ ΥΠΕΡΟΧΗ
ΔΩΡΗΤΡΙΑ ΠΟΘΟΥ ΚΑΙ ΓΑΛΗΝΗΣ


Αφού το θέλεις
γυναίκα αρμονική κι ωραία
έτσι καθώς ένα βράδυ του Μάιου τοποθέτησες απλά κι ευγενικά
μιαν άσπρη ζωντανή γαρδένια
ανάμεσα στα νεκρά λουλούδια
μέσα στο παλιό - ιταλικό μου φαίνεται - βάζο με παραστάσεις
γαλάζιες τεράτων και χιμαιρών
έλα
πέσε στα χεριά μου
και χάρισε μου
- αφού το θέλεις -
τη θλίψη του πρασίνου βλέμματος σου
τη βαθιά πίκρα των κόκκινων χειλιών σου
τη νύχτα των μυστηρίων που είναι πλεγμένη μέσα
στα μακριά μαλλιά σου
τη σποδό του υπέροχου σώματος σου.

Πέμπτη, Μαΐου 20, 2010

Πόνος και έρωτας

Δύο λέξεις που πάνε παρέα!!!! Γιατί πάντα ο έρωτας συνοδεύεται από τον πόνο και γιατί ο πόνος του έρωτα είναι αυτός που μένει ανεξίτηλος μέσα μας;;

 

 

Τετάρτη, Μαΐου 19, 2010

Οι παλιές αγάπες πάνε στον παράδεισο …

 

Άγονη πλήξη μιας ζωής δίχως έρωτα.
Της ερημιάς μου τέρας , της πόλης μου θηρίο
...μη με φοβάσαι.
Αλλοπαρμένη έκφραση οι τοίχοι σου θυμίζουν
...τον πρώτο σου έρωτα.
Οι πιο πολλοί αδιάφορα κενοί σε λυγίζουν
...όπου και να 'σαι.

Σε σκοτεινά δρομάκια οι σκιές γλιστράνε
...επικίνδυνα.
Στα ηλεκτρισμένα ξενυχτάδικα οι γυναίκες μισοκρύβονται
...πίσω απ' τη λήθη.
Στα κολασμένα παζάρια της λεωφόρου οι αστυνόμοι,
Οι πλούσιοι επαρχιώτες μηχανόβιοι.
Μάσκες ακάλυπτες μικρές στο γύρο του θανάτου.
Που τρεμοπαίζουν τον άγγελο ή το δαίμονα,
στις άκρες των δακτύλων τους
...ξημέρωμα Σαββάτου.

Για τις παλιές αγάπες μη μιλάς,
στα πιο μεγάλα θέλω κάνουν πίσω.
Δεν άντεξαν μαζί και χάθηκαν μακρυά,
κρύφτηκαν στις σπηλιές χαμένων παραδείσων.

Ότι αξίζει , πονάει
...κι είναι δύσκολο.
Για να μην υποφέρεις φύγε μακρυά μου
...κρύψου από 'μένα.
Δεν ξέρω αν φεύγεις τώρα
...για το λίγο μου.
Ή αν αυτό που νιώθω ήταν πολύ
...πολύ για σένα
...πολύ για σένα.

Για τις παλιές αγάπες μη μιλάς,
στα πιο μεγάλα θέλω κάνουν πίσω.
Δεν άντεξαν μαζί και χάθηκαν μακρυά,
κρύφτηκαν στις σπηλιές χαμένων παραδείσων.




Στίχοι

Μάρω Βαμβουνάκη



Μουσική

Φίλιππος Πλιάτσικας



Πρώτη Εκτέλεση

Πυξ Λαξ



 



Και το επόμενο για μένα



Κυριακή, Μαΐου 16, 2010

τι κάνει μια γυμνή φωτογραφία πρόστυχη;

7091583-md[1]

 

Nude Seated[1] 

 

carla[1] 

 ep_0053[1]

3[1]

 

1969-Angles[1]

 

…… μήπως η σκέψη που την ακολουθεί;;;

 

Δευτέρα, Μαΐου 10, 2010

Εξομολόγηση

Είχα αποφασίσει να σταματήσω να γράφω στο ύφος που όλοι γνωρίσατε. Μα να που λίγα λεπτά στο μπαλκόνι και το δροσερό ανοιξιάτικο αεράκι με οδήγησαν στα γνώριμα μονοπάτια μου. Ένα αεράκι που το απόλαυσα για λίγα λεπτά της ώρας μόνος, ήρεμος.

Στο νου άρχισαν να έρχονται σκέψεις, συναισθήματα, ανασκόπηση της περιόδου και της κατάστασης που νιώθω. Αυτό το παράλογα παράξενο συναίσθημα του απροσδιόριστου. Αυτό που η λογική προσπαθεί να οριοθετήσει να το αποκρυπτογραφήσει και που αδυνατεί να το κάνει. Είναι ανάμικτα όλα. Μια γλύκα και μια ζέστη που θέλω τόσο να βιώσω τόσο να ζήσω. Και όμως κάτι με φρενάρει. Είναι αυτό το όνειρο που το ζω χρόνια τώρα. Αυτό που βλέπεις το ρόδο και μυρίζεις τον αέρα γύρω του που μοσχοβολά και όταν σκύβεις να ρουφήξεις το άρωμα του από απόσταση λίγων εκατοστών μένεις μετέωρος εκεί στο κενό και οι αισθήσεις χάνονται, δεν μπορείς να μυρίσεις τίποτα. Δεν αντιδρούν οι αισθήσεις. Δεν νιώθεις αν είναι άρωμα που έχει χαραχτεί στο μυαλό ως όμορφο ή άσχημο.

Το πέταγμα του αρπαχτικού που πέρασε δίπλα μου, με συνεφέρει. Δίνει το στίγμα της αληθινής ζωής και η φωνή από το διπλανό παράθυρο με καθηλώνει ότι υπάρχει ένας αληθινός κόσμος δίπλα μου που πρέπει να ζήσω.

Κάπου εκεί ήρθε και η “φωνή” σου φίλε άσκαρ. Γίνε κυνικός έλεγες. Άσε τα γλυκόλογα και τα αεροσυνοδιλίκια. :)

Εντάξει λοιπόν. Το προσπαθώ φίλε μου και ίσως κάποτε καταφέρω  να γίνω κυνικός.

Τετάρτη, Μαΐου 05, 2010

Κυριακή, Μαΐου 02, 2010

Με ξανθιές ανταύγειες σου είπα ……

Σκηνή Πρώτη

-Γεια σου!! Είμαι ο George!!!

-Γεια! Και εγώ η Delight!!! Αυτή που τόσο καιρό σου μιλά …..

-αυτή που τόσο καιρό έχει κλέψει το μυαλό μου!

-αυτή που τόσο καιρό θέλει τόσο να σε δει και να σε γνωρίσει.

-Τι λες ; Περπατάμε; Θέλω να πάμε στην θάλασσα! Εκεί που τόσα όνειρα κάναμε καράβια και τα αφήσαμε να ταξιδέψουν. Εκεί που μας περιμένει η ακροθαλασσιά να φτιάξει ένα ακόμα καράβι ……φορτωμένο με τα ίδια χρώματα και τις ίδιες σκέψεις και να το στείλει στο μαγικό του, μοναδικό μπάρκο  …… για ταξίδι στις οπτασίες του ονείρου παρέα με τον ήλιο που δύει και χρωματίζει την ρότα του με βαθυκόκκινες σκιές.

- ……… ναι, εκεί στο παγκάκι που κάτσαμε παρέα να κοιτάμε την θάλασσα, αγκαλιασμένοι, να γείρω το κεφάλι μου στον ώμο σου και τα μαλλιά μου να χαϊδεύουν το πρόσωπο σου …… εκεί που κυλιστήκαμε στην υγρή άμμο…… με γυμνά σώματα ………

- να αφήσουμε τα αποτυπώματα των κορμιών μας που θα σβηστούν απ’ το επόμενο κύμα που θα έρθει να δροσίσει το πάθος…….

- ………………………

 

Σκηνή Δεύτερη

-σβήσε το φως θέλω να βλέπω μόνο τις φλόγες των κεριών που τρεμοπαίζουν στις ανάσες μας ……………

-το κόκκινο που τυλίγει τον χώρο από την λάμπα της εξόδου κινδύνου … χα χα κίνδυνος …… δεν νιώθω πια τίποτα …… μόνο την θηλιά του σχοινιού που τυλίγεται στο λαιμό μου ……

- το περίγραμμα του κινδύνου είναι μόνο σε αυτήν την μαγική σιλουέτα που τραβάει την ματιά σαν μαγνήτης και κάνει τον νου να ριγά και να χάνει την λογική του. Αλήθεια ένιωσες ποτέ την λογική σου να φεύγει; Να νιώθεις πως δεν υπάρχουν λέξεις με λογική σειρά; Μόνο λέξεις, …… άγγιγμα, πάθος, κόκκινο, κλάμα, ρίγος, αγάπη, τρέλα, βράδυ, ήλιος, ζωή, ανάσα, λυγμός ………

- ………………………………………

 

Σκηνή τρίτη

- κούρνιασε εδώ, στην αγκαλιά που τόσο σε πόθησε. Στα χέρια που τόσο λάτρεψαν το ψηλάφισμα του κορμιού σου. Σε αυτό τον νου, που τόσο σε πόθησε και προσπαθούσε να πλάσσει ταξίδια με λέξεις που κάποτε δεν έβρισκε και έπλαθε χρώματα και έσπερνε σπόρους περιμένοντας να φυτρώσουν να γίνουν δέντρα για να ανέβει στα κλαδιά του και να σε ψάξει εκεί στα άνθη του ονείρου. Στον βουβό πόνο μια ψυχής που τρεμόπαιζε στο αχυρένιο αλώνι με τα χιλιάδες πίξελς που αναβόσβηναν και σχημάτιζαν μορφές αλλόκοτες και αυτή γνώριζε πως εσένα ποθούσε και καρτερούσε να της δώσεις μια στάλα δροσιάς να ξεδιψάσει με την δροσοσταλιά της αυγής.

-………………………………………………………………………

 

 

 

Υ.Γ. η φωτό δική μου!