Ήθελε να ζήσει

Το είχε αποφασίσει καιρό τώρα. Σήμερα όμως ήρθε η ώρα τις σκέψεις του να τις κάνει πράξη.

Σηκώθηκε την ίδια ώρα όπως κάθε πρωί και κατευθύνθηκε στο μπάνιο. Κοίταξε τον εαυτό του στον καθρέπτη. Έμεινε να τον κοιτάζει. Στα μάτια του είχαν σχηματιστεί μαύροι κύκλοι. Μόλις είχε σηκωθεί από τον ύπνο μα αν τον έβλεπε κανείς θα πίστευε πως δεν είχε κοιμηθεί ούτε ένα δευτερόλεπτο. Πράγματι έτσι ήταν. Όλο το βράδυ πάλευε με την απόφαση που είχε πάρει.

Έριξε κρύο νερό στο πρόσωπο του ελπίζοντας η δράση του κρύου να καταφέρει να περιορίσει τους μαύρους κύκλους και να κρύψει τα σημάδια της αϋπνίας. Γέμισε το πρόσωπο του με αφρό και αφού πήρε ένα καινούργιο ξυράφι ξυρίστηκε όπως έκανε κάθε πρωί.

Φόρεσε το κουστούμι που φορούσε καθημερινά στο γραφείο. Με την άκρη των ματιών του είδε την γυναίκα του που μόλις σηκώθηκε από το κρεβάτι. Έβαλε την κολόνια του που δεν έλεγε να αποχωριστεί ποτέ και ήταν πια έτοιμος να ξεκινήσει για την δουλειά. Οι μυρωδιές πάντα έπαιζαν ένα σημαντικό κομμάτι της ζωής του. Συνέδεε στο μυαλό του όλες τις καταστάσεις που βίωνε με μυρωδιές. Τις χαρές με το άρωμα του τριαντάφυλλου και τις λύπες με τον ανθό της γαρδένιας. Για τις στιγμές αγωνίας, όπως αυτή που τον είχε κατακλύσει αυτήν την στιγμή είχε στο νου το άρωμα της κανέλλας. Ερέθιζε το μυαλό το γεμάτο σπιρτάδα άρωμα της.

Προσπάθησε να φαίνεται ατάραχος και προχώρησε στο δωμάτιο των παιδιών. Έσκυψε και τα φίλησε στο μάγουλο όπως κάθε πρωί. Η γυναίκα του μόλις έβγαινε από το μπάνιο την ώρα  που κατευθύνθηκε για την εξώπορτα. Γεια, καλή ημέρα να έχεις της είπε με το βλέμμα χαμηλωμένο. Δεν ήθελε να δει τα μάτια του. Όσο και καλά να το είχε προσχεδιάσει τα μάτια του είχαν αρχίσει να γεμίζουν επικίνδυνα.

Έκλεισε την εξώπορτα και προχώρησε στο αυτοκίνητο. Μόλις έκατσε στην θέση του οδηγού, άφησε να βγει από μέσα του ένα γεμάτο ουφ! Ένιωσε ξαφνικά να βρέθηκε σε άλλη διάσταση. Η βαριά ατμόσφαιρα άρχισε να αλλάζει. Η αϋπνία που φαινόταν στα μάτια του υποχώρησε αμέσως. Έβαλε μπρός και ξεκίνησε. Έστριψε στην πρώτη στροφή και χάθηκε μέσα στην κεντρική λεωφόρο. Όμως η κατεύθυνση του δεν ήταν αυτή που ακολουθούσε καθημερινά. Πήρε την ακριβώς αντίθετη κατεύθυνση. Το είχε αποφασίσει. Δεν άντεχε πια. Ένιωθε την ζωή του να φεύγει μέσα από τα χέρια του. Έπρεπε να αντιδράσει. Έπρεπε να βρει ένα τρόπο να το σταματήσει αυτό. Δεν άντεχε άλλο την μιζέρια που βίωνε. Ήθελε να ζήσει. Έπρεπε να ζήσει. Δεν θα το συγχωρούσε ποτέ στον εαυτό του να μην αντιδρούσε. Είχε αφήσει να περάσουν πολλά. Φτάνει όμως. Έπρεπε να βάλει ένα τέλος σε αυτήν την μιζέρια όσο και να τον πλήγωνε η απόφαση του.

Τα άφησε πίσω όλα. Δεν πήρε τίποτα μαζί του, παρά μόνο τις αναμνήσεις του. Ήθελε να ξαναγεννηθεί. Έφευγε μόνος για ένα προορισμό που δεν ήξερε καν. Δεν τον ένοιαζε που θα πάει και τι θα κάνει. Ήθελε απλά να ξεφύγει.