Πάει χάθηκε η αγάπη
στις μέρες που η ψυχή
ζητούσε ένα φιλί και ένα χάδι
μα εσύ δεν το ένιωσες και το προσπέρασες
Πάει χάθηκε η αγάπη
στις νύχτες που το κορμί
ζητούσε την ηδονή να ξεδιψάσει
μα εσύ ήσουν αποκαμωμένη και νυσταγμένη
Πάει χάθηκε η αγάπη
στο κατακκόκινο ηλιβασίλεμα
που η λογική ζητούσε συντροφιά
μα εσύ είχες να ετοιμαστείς για την δουλειά
Πάει χάθηκε η αγάπη
καθώς δεν ένιωσες και το προσπέρασες
χάθηκε στο φύσημα του χρόνου
και στην φθορά των δεδομένων
Πάει χάθηκε η αγάπη
στην λέξη σ' αγαπώ που έμεινε λέξη
και δεν μπόρεσε να γίνει απόρθητο κάστρο
στην μοναξιά του σήμερα του αύριο του χθές.
8 σχόλια:
΄Οχι λοιπόν, δε χάθηκε η αγάπη σου γιατί σήμερα ξαναβρίσκω τον προ 2,5 ετών blackred.rose που e-γνώρισα μεσα από παρόμοιους εξαιρετικούς στίχους
:-)
Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές
Η αγάπη,γλυκέ μου Γιώργο,δε χάνεται ποτέ! Εμείς είμαστε οι ασθενείς, οι ασταθείς της αγάπης και την εγκαταλείπουμε. Εμείς την ξαναφέρνουμε κοντά μας...αρκεί να την θέλουμε!
Και θα ξανάρθει...:-)
φιλάκι αγαπησιάρικο!
Κι αν χάθηκε, αφήνει χώρο για μια άλλη, ίσως καλύτερη :-)
Γλαρένια μου
δεν ξέρω τι να πώ. Με κάνεις να κοκκινίζω. :)
Μια αγκαλιά νομίζω οτι είναι προτιμότερη.
ψυχούλα μου
αισθάνομαι πως δεν θέλω να φέρω πίσω καμιά αγάπη.
Αισθάνομαι κενός, άδειος.
Δεν θέλω να ξανάρθει τίποτα.
Φιλάκι μοναχικό. ;)
Σοφία μου δεν άφησα χώρο για τίποτα πιά. Πρόλαβα να γεμίσω τον χώρο με αγάπη που όμως και αυτή δεν έχει ευτυχές τέλος.
Προτιμώ λοιπόν να μην έρθει τίποτα.
Μου έρχεται στο νου το τραγούδι " Πιο καλή η μοναξιά απο σένα που δεν φτάνω, μια σε βρίσκω μια σε χάνω, πιο καλή η μοναξιά ...."
Τέλικα, όλα είναι θέμα τάιμινγκ φίλε μου!
και σε αυτό δεν τα πήγαινα ποτέ καλά φίλε μου άσκαρ.
Δημοσίευση σχολίου