Παρίσι

Μέρος Β
Η φωτογράφηση με απορρόφησε τόσο που δεν είχα καταλάβει ότι βρισκόμασταν περίπου 2 ώρες στην πλατεία. Ο κόσμος τριγύρω άρχισε να μας κοιτάζει παράξενα.
- «‘Είναι πολύ παράξενοι αυτοί οι Γάλλοι» ακούστηκε μια φωνή. Γύρισα και κοίταξα αυθόρμητα για να δω από πού προέρχεται ο ήχος και κόντεψα να σωριαστώ. Μερικά βήματα μακριά ήταν ο Άσκαρ με την Μαριλίτσα αγκαλιασμένοι και χαμογελαστοί να κοιτούν την πλάτη της Κάντυ που συνέχιζε το χορό της.
Η φιγούρα του χορού απαιτούσε περιστροφή και …. Τότε είδα την Κάντυ να σοβαρεύεται . Το βλέμμα συνάντησε το βλέμμα του άσκαρ. Ο κακομοίρης είχε κοκαλώσει. Βλέπεις αποκαλύφτηκε το ψεματάκι ότι θα έλειπε στην Ρώμη για δουλειές. Παρόλα αυτά όμως δεν φάνηκε να κάνει πίσω. Ήξερε ότι αν έδειχνε τώρα ένοχος θα έχανε οριστικά το παιχνίδι. Ήξερε ότι η Καντούλα δεν σήκωνε τις πολλές τσιριτζάτζουλες, ήταν προτιμότερο να βγεί πρώτος στην επίθεση παρά να ψάχνει για δικαιολογίες.
Αγάπη!!!! αναφώνησε και έτρεξε να αγκαλιάσει την Κάντυ που πλέον είχε αποκτήσει πάλι την αυτοκυριαρχία της και το χαμόγελο είχε επιστρέψει στα χείλη. Τα χέρια άνοιξαν και έκλεισαν μαζί με την Κάντυ.
- Για αύριο δεν υπήρχε τίποτα στο πρόγραμμα μου και είπα να πεταχτώ μέχρι εδώ να συναντήσω την μικρή φίλη μου. Με είχε ενημερώσει ότι θα ερχόταν για ένα παγκόσμιο συνέδριο και επειδή θα ήταν η μοναδική από την Ελλάδα φοβόταν ότι θα έπληττε. Άσε που δεν γνώριζε τα γαλλικά και ένιωθε τρομερά άβολα εδώ.
- Μην ανησυχείς, όπως βλέπεις και εγώ δεν έκατσα στο σπίτι. Η πρόταση του george ήταν μεγάλο δέλεαρ και δεν θα μπορούσα να αντισταθώ σ’ αυτό το ταξίδι. Δεν έχουμε πολύ ώρα που φτάσαμε και όλα μοιάζουν όμορφα και ονειρεμένα. Μας περιμένει μια λιμουζίνα να μας οδηγήσει στο ξενοδοχείο. Αλήθεια εσύ που μένεις;
- Ήρθα ξαφνικά και δεν φρόντισα να κλείσω ξενοδοχείο. Με ξέρεις όμως ότι είμαι βολικός άνθρωπος και θα βολευτώ μια χαρά στο κρεβάτι σου. Ένα χαμόγελο με πολλά υπονοούμενα ξέφυγε από τα χείλη του άσκαρ.

Η Μαριλίτσα που μέχρι εκείνη την ώρα χάζευε τον χώρο γύρω της χωρίς να δίνει σημασία στα τεκταινόμενα αποφάσισε να επέμβει. Δεν πρόλαβε όμως καθώς ο george είχε προλάβει να αρπάξει ένα μάτσο τριαντάφυλλα από τον πάγκο του διπλανού υπαίθριου πωλητή και τα έτεινε προς το μέρος της. Η κίνηση του george την αιφνιδίασε αλλά πέρα από το χαμόγελο ευχαρίστησης που σχηματίστηκε στα χείλη της δεν πρόλαβε να πεί τίποτα καθώς τα υπόλοιπα μέλη της παρέας είχαν πλησιάσει και ζητούσαν την συνέχιση της νύχτας.
Ο george πρότεινε να πάνε όλοι στο ξενοδοχείο και να δούνε πως θα συνεχίσει η βραδιά.Περπάτησαν μέχρι το αυτοκίνητο που τους περίμενε. Ο οδηγός παρά την πολύωρη αναμονή τους υποδέχτηκε με χαμόγελο και δεν δυσαρεστήθηκε ακόμα και όταν άκουσε από την Κάντυ να του αναγγέλλει ότι θα έχουν μαζί τους και την υπόλοιπη συντροφιά μέχρι το ξενοδοχείο.