Πάντα ένα χαρακτηριστικό που είχα συλλάβει τον εαυτό μου να κάνει είναι να κάθομαι και να παρατηρώ τους ανθρώπους. Όχι για να κουτσομπολεύω αν ο άλλος είναι ωραίος ή άσχημος , κοντός ή ψηλός. Όχι, άλλα είχα στο νού μου. Μάλιστα πολλές φορές λειτουργούσαν σαν ασπρόμαυρες εικόνες στην σκέψη μου.
Μου άρεσε να παρατηρώ απλές καθημερινές κινήσεις ανθρώπων, και στην σκέψη μου ρίζωνε η ιδέα να προσπαθήσω να καταλάβω, τι σκέφτονται εκείνη την στιγμή ο κάθε ένας απο τους ανθρώπους που έβλεπα. Παρατηρούσα την γιαγιά που έβγαζε το πορτοφόλι με κάθε προφύλαξη για να πληρώσει τον μανάβη ή τον παπού που κοιτούσε καχύποπτα τον ψαρά, κοιτώντας με απορία αν του έβαλε άραγε φρέσκα ψάρια. Την μητέρα να σέρνει το παιδάκι της απο το χεράκι προσπαθώντας να το απομακρύνει απο την βιτρίνα του παιχνιδοπωλείου, καθώς αυτό έχει καθίσει μπροστά της και μαγεμένο με αυτά που βλέπει μονολογεί « μαμά αυτό θα μου πάρεις στην γιορτή μου καθώς και εκείνο πίσω απο το κόκκινο αυτοκινητάκι και ........».
Προσπαθούσα και μονολογούσα στο μυαλό μου. Άραγε πως μεγάλωσε η γιαγιά και φοβάται τόσο μην την κλέψουν το πορτοφόλι. Ή για τον παπού γιατί έχει την απορία αν τα ψάρια που αγόρασε είναι φρέσκα. Για την μαμά ήξερα πως μάλλον οικονομικό ήταν το θέμα, καθώς το παιδάκι δεν μπορεί να έχει την αίσθηση του χρήματος. Μόνο καμμιά φορά υπήρχαν κάποιες ποιό σκληρές μαμάδες που οδηγούσαν την σκέψη μου στην απορία μα καλά δεν ήτανε ποτέ παιδιά αυτές,. Δεν θα μπορούσαν να το αφήσουν έστω λιγάκι να χαζέψει την βιτρίνα το παιδάκι;Πολλές φορές μάλιστα έβαζα τον εαυτό μου στην δύσκολη θέση να ανακαλύψει την πνευματική κατάσταση κάποιων ανθρώπων. Αναρωτιόμουν πήγε άραγε σχολείο ο παππούς ή η γιαγιά; Αναρωτιόμουν άν έπαιρνα ένα παππού απο το χέρι και τον έβαζα μπροστά στην οθόνη ενός υπολογιστή, και του έλεγα τώρα μπορείς να βρείς ότι θέλεις μέσα στο ίντερνετ, πώς θα αντιδρούσε; Ακούω την φωνή τους να λέει τι είναι αυτό παιδάκι μου, δεν είναι για μένα. Πώς θα μπορούσες να τους εξηγήσεις ότι είναι ένα εργαλείο που μπορείς να διασκεδάδεις , να δουλέψεις , να επικοινωνήσεις και τόσα άλλα.
11 σχόλια:
Εμενα μου αρεσε παντα να ειμαι παρατηρητης ψυχων..
Αναρωτιομουν αν τα συναισθηματα ειναι ιδια για καθε ανθρωπο..
Αν ο καθενας αγαπαει η ποναει το ιδιο δυνατα..
Αν αισθανονται τον ιδιο πονο για τον χαμο ενος ανθρωπου..
Κι αλλα πολλα...
Καλο βραδυ:)
Εμένα ο παππούς μου πάντως, έχει και msn...!! :)
Καλημέρα!!
Candy's τετραδιάκι
Και εγώ όταν τους κοιτούσα μου περνούσε απο το μυαλό να μαντέψω αν είχαν αγαπήσει ποτέ στην ζωή τους, αν αγαπούν στο σήμερα, πως έδειξαν την αγάπη τους και πολλά άλλα.
Ανακαλύπτω δηλαδή ότι δεν το έκανα μόνο εγώ αυτό. Τώρα πλέον γνωρίζω τουλάχιστον άλλον ένα.
Καλή σου ημέρα
Παιδίσκη
Να μου το δώσεις κάποια στιγμή να του στείλω λίγα λουλουδάκια. Και να τον πληροφορήσω και για την εγγονούλα του οτι είναι μεγάλο πειραχτήρι. Ειδικά το τελευταίο διάστημα που την πονάει το δοντάκι της.
;-)
αυτό το κάνω και εγώ. παρατηρώ τις συμπεριφορές των ανθρώπων και τις χειρονομίες τους και μου αρέσει να ακούω τι λένε....
έχω φωτογραφίσει μία τρυφερή σκηνή αγάπης ενός ηλικιωμένου ζευγαριού στη Μάνη.
την προσφορά ενός παγωτού! έλαμψαν τα μάτια της ηλικιωμένης όταν της το έδωσε ο άντρα της.θα ήταν και οι δύο πάνω από 85 χρονών.
θυμάμαι την γιαγιά μου να κάθεται με τις ώρες σε μία καρέκλα να κοιτάει ένα δέντρο και να μη μιλάει.
και όταν μία φορά την ρώτησα: γιαγιά, τι βλέπει σε αυτό το δέντρο μου απάντησε : τα παιδικά μου χρόνια στο χωριό, τα νιάτα μου, την μάνα μου, τον πατέρα μου, τα χρόνια που έφυγαν.
μεθυσμένα χρώματα
Πολύ τρυφερή στιγμή. Στείλε τη με mail. Είμαι σίγουρος οτι έχεις πάρει απο την γιαγιά σου την "ματιά" της. Τρυφερή ευαίσθητη και γεμάτη με θύμισες.
Αυτά και πολλά άλλα σκέφτομαι κι εγώ Γιώργο μου.
Δεν μπορείς να εξηγήσεις το "εργαλείο" αυτό, όχι μόνο στα παππούδια, αλλά ούτε και σε συνομίληκους ή μικρότερους. Αν δεν έχουν μέσα τους το μικρόβιο.... είναι μάταιο να τους το εξηγήσεις.
Ίσως κάποιοι έρθει η στιγμή να το ανακαλύψουν και τότε θα καταλάβουν.
Καλό σου βράδυ!
Καλή σου ημέρα Ελπίδα.
Άραγε πώς θα είναι ο κόσμος όταν πλέον γίνουμε εμείς παππούδες;
Μας φαντάζεσαι σε ηλικία 65 και άνω να μπλογκάρουμε ακόμα;
Πωπώ ανατρίχιασα και μόνο στην σκέψη.
Όταν προσπαθείς να καταλάβεις τον διπλανό σου George, τότε πρέπει να χρησιμοποιείς εργαλεία ανάλογα με την έκφραση που προσπαθεις να καταλάβεις.
Αν θέλεις να καταλάβεις την νόησή του θα αναρωτηθείς και θα τον ρωτήσεις.
Δεν θα αναρωτηθείς όμως αν θέλεις να καταλάβεις τις ενδόμυχες σκέψεις του ή τα συναισθήματά του.
Σ' αυτήν την περίπτωση πρέπει να τον "νιώσεις". Να πιστέψεις πως είναι πνεύμα και με το πνεύμα σου να τον προσεγγίσεις. Να αγνοήσεις κάθε λογική διεργασία, κάθε γνώση, κάθε εικόνα, να αδειάσεις και να εισέλθεις σ' αυτόν.
Να τον καταλάβεις...
anonyme
νιώθω οτι κάτι προσπαθείς να μου πείς χωρίς όμως να το καταλαβαίνω.
Τι εργαλεία ακριβώς; Δεν το αντιλήφθηκα.
Μου αρέσει αυτό που λές οτι πρέπει να αγνοήσεις κάθε λογική διεργασία, να αδειάσεις. Το κακό βέβαια είναι οτι δεν ξέρω ή δεν μπορώ να καταλάβω πως μπορεί να γίνει.
Σε ενημερώνω οτι θεωρώ τον εαυτό μου τρομερά ορθολογιστή. Ίσως γι'αυτό δεν το καταλαβαίνω. Δεν μπορώ όμως να λειτουργήσω διαφορετικά. Αν το κάνω είναι σαν να είμαι άλλος. Θα έπρεπε να αγγίξω τα όρια της τρέλας. Ειλικρινά μου είναι αδιανόητο να μην χρησιμοποιήσω την λογική μου για να εξηγήσω ανθρώπινες ενέργειες. Βέβαια στα συναισθήματα μου, το χαρακτηριστικό μου είναι οτι δεν εκδηλώνονται εύκολα, αλλά όταν γίνουν είναι βαθειά ειλικρινή με κανένα ίχνος ψεύδους. Δεν διστάζω να πώ στον σύντροφό μου την αλήθεια. Αυτό βέβαια τώρα. Δηλαδή στην ωριμότητα της ηλικίας μου. Παλιότερα μάλλον ήμουν περισσότερο συμβατικός. Τώρα μάλλον περισσότερο ξεκάθαρος στον εαυτό μου.
Δεν ξέρω αν κατάφερα να σκιαγραφήσω τον εαυτό μου. Πάντα δυσκολευόμουν να μου βρώ προτερήματα. :-) (Αν είχα δηλαδή)
Ίσως θα έλεγαν περισσότερα άτομα που με γνωρίζουν, δια ζώσης.
Απορία;(άσχετη) Τί ζώδιο είσαι;και δεύτερη τι ηλικία;
Διαπιστώνω επίσης ότι μάλλον, έχεις εμβαθύνει αρκετά σε κάποιες έννοιες, που δεν τις καλλιέργησα τόσο εγώ.Μ'αρέσει.
Οι λέξεις φίλε μου έχουν το νόημα τους, τι σημαίνει "να καταλάβω"?
Να κάνω κατάλειψη, τίποτε άλλο.
Πολλές φορές χρησιμοποιούμε λέξεις χωρίς να καταλαβαίνουμε την αξία τους. Συνήθως η ίδια η λέξη περιέχει και την μέθοδο.
Ο ορισμός της λέξης είναι η πρωταρχική ενέργεια στην χρήση της.
Δημοσίευση σχολίου